Paş çwar Sall ablloqey abûrî, naw Mallekem detgut bnewbargey dewarinşînekane, raxerrêk û sê kute lêfe û dû lbad û şeş ser xêzan. Le mawey ew çwar Salleda ewey hembû, froştim. Paş ewe kewtme kokirdnewey danewêlley becêmawî dway derrase û kollkêşî ser snûrekan. Şarman lêbûbuwe wÊrane û le hemû şit bêbeşbûyn, Mnallekan lebernebûnî poşak û pêdawîstî xwêndin û krêy hatuço, wazyan le xwêndin hêna. Naçar le Behar û hawînda gyawgollyan bo Xwardin kodekirdewe û payîz û zistanîş ‘elageyan defroşt, xoşm her Rojey le şwênêk, bedway nanda rakerrakem bû, başbû zû beaga hatim û nemhêşt, çîdî Mnallekan destifroşî bken.
Zistan wek hemîşe bêbereket, le Dergey dayn û ewey mabû froştman. Kçe çkolekem (xunaw) Roj le dway Roj lawazdebû, her Kes deydît, dîwt ewe çîyetî, dellêy Nan nîye bîxwat, wek ewey le Mallmanda Nan hênde zorbê, kerrû lêybdat ! Letaw ew qsane, xerîkbû, şaxderkem, hezar û ewende cnêwm le yek cêda deda. Axir segbabîne, meger le bênanî û birsîyetî zyatir, kîjollekem çîyetî? Meger çi hejarêk heye Nanî hebêt û neyiXwat, ha?
Wek hemû Rojêk çûm be dway barhellgirîda, bellam wek dwênê û pêrê, dîsanewe bedestî xallî gerramewe Mall. Mnallekan lêm xirrbûnewe, bew çawerrwanîyewe ke bellku ewrro, çerxî Rojgar pêçewane gerabê û çend bîskuyt û çuklêtêk le Gîrfanekanimda peydabken. Bellam le çatrukanêkda ew hîwayeyan wek hewrî Beharan rewîyewe.
Caran Maç û yek le amêzgirtin, mandûîy û dûrî çend satêkî lebîr debridînewe, bellam êsta îdî bonî areqe û konepoşakî naw lengefroşan, ew arezuwemendîyeşî nehêştûyn û le Maç û amêzî yekdî bêzarî kirdûyn.
Xunaw, xoy hawîşte Baweşm û tund tund deste biçkolekanî allande mlim, destbecê hestimkird, ke qseyekî pêye, be aramî wtî: babe lêm turre nabî?
Mnîş be sersurrmanewe pirsîm, bo Kçim .. Çî buwe ?
Xunaw : bllê, turre nabim!
Mnîş be peşokawîyewe wtim, eger azarî Kesêkt nedabêt, turre nabim.
Xunaw : na babe Gyan, Kesm azarnedawe ….
Kemêk westa û dûbare
– dellêm babe, ewe toş weku min hez le bîskuyt dekey?
Tund be deste biçkole lawazekanî, dmuçawî xoy şardewe, awa şerm daygirtbû, detut tawanêkî zor gewrey kirduwe. Giryan gerûy girtim, herçon bû, wellamimdayewe, Gullî babe, mnîş wek to hezm lêyetî, bellam …
Xunaw : bellam çî, babe? Tu serî daye pêm bllê, bellam çî?
Destêkim be pirçe allozkawekeyda hêna û naçarbûm pêybllêm, bellam le krrîn nayêt, Azîzekey babe!
Paş kemêk daman û raman,
Wtî : ger le krrîn nayêt, boç le dukanan daydenên?
Be dengêkî giryanawîyewe, wtim Rolle Gyan, êmewmanan natwanîn bîkrrîn, egîna be kirryaranî paredar deyifroşn.
Pirsyarekanî xunaw, wek xencer deçeqîne cergmewe, herçende nemdewîst her le êstawe, Xem û pejare le geşey bxat, bellam neşimdetwanî pirsyarekanî behend wernegrim. (Behar)î hawserm, lewlawe hellîdayê û wtî
Wellamekan yek le yek zman sûtênertir: axir Behar Gyan, ger netwanim wellam be birsyetî zikyan bdemewe, xo detwanim wellam be pirsyarekanyan bdemewe.
Behar: têdegem Gyanekem, bellam ger ew ştane bzanin, fretir hest be birsîyetî deken, ewsa qurrî kwê beSermanda bkeyn?
Hêmin, ke ta ewkat le goşeyekda gwêy le ême girtbû û xoy kirrkirdbû, wtî:
– daye, ewe basî hêlkewrront kird, ay ke hezm lêyetî, berrast key boman drustdekey?
Behar: le çî botan drustibkem, Gyanî daye? Meger nanman heye, ta ştî dîketan bo drustibkem?
Îdî leme zyatir xomim pêrranegîra û wek şêt kewtme pişknînî nêwmalleke. Axir dû Roj bû, bêcge le aw û hewîr, hîçî dîke le Mallmanda nexurabû û nexurabuwewe, tenya awî nêw bîrî hewşeke û şilkêney kepekman şikdebrid. Herçende gerram bêcge le poşake şrrûrrekey tenim, hîçim berçawnekewt, taweku bîbem bo mezatxaneke .. Le Beharm pirsî : Kçî Xwa, hîç Şik nabey bîbem bîfroşm?
Behar: Bermallekey dapîre, ke nomall bûyn, pêydayn û wtî “hîwadarm neweyekî musullman bxenewe, ewe Bermallî bapîretane, katî xoy le Mallî şêx hênawyetî”.
Bê sê û dû, hestame serpê û wtim, adey xêrake, lewe zyatir çawerrêy çî dekey? Xêrake, bellku jemî em êwareyey pêberrêbkeyn.
Behar henawî ew sê serîne şrrey, ke hêşTake le Mallekeda mabûn, helldrrî û paş gerranêkî kem Bermallekey dozîyewe û ke dayedestim, leberxomewe wtim, ay dapîrey rehmetî, awateket nehatedî û Kes leser Bermalleke nwêjînekrid, bellam wa xerîke erro bekellkman dêt.
Herçon bû, xom geyande mezatxaneke û her le dûrewe Bermallekey dapîrem beşanimda da. Ger rêkewtaye, Hawellekanim çawyan bew dîmene bkewtaye, ewa neyandenasîmewe û wayandezanî yekêkim le çwaryaranî nêw eşkewtî hera. Be Beramallekewe xom be çend dukanêkda kird û Kes nebû lêmbikrrêt, her Kesew becorêk wellamî dedamewe : yekêk wtî “ entîkey hênawete bazarewe” Kesêkî dîke “kê dellêt, netdizîwe”,…“ brro babe brro, emeş corêkî tazeye le swallkirdin, bo nallêyt, pareman bderê û brrayewe”… Pirr be dill hezimdekrid, qurrGyan bigrim û byantasênim, bellam le serencamekey detirsam, ke Zîndanîkirdnî xom û destpankirdnewey Mnallekanim bû, le Kesanî wa naMrov, her çon bû, danimbexodagrit. Le dllî xomda wtim, axir segBabîne, nazanin katî xoy dapîre, çendî beballada dewt, xo ger bedestî min buwaye serînekeşm frrîdeda û demxiste gorrî Babî engo û cenabî ( şêx)ewe, bo xoy û Bermallî. Bellam çî bkem Rojgar bazarî gerimkirdewe.
Lem putubolleyeda bûm, hacîyekî rîşdirêjî, çaw bequllaçû, Bermallekey be şanmewe rakêşa, xerîkbû, beser pêllawekanîda berbibmewe. Her çon bû, xomgirtewe, ke seyrî qyafeym kird, bexatrî froştinî Bermalleke hîç qsemnekrid. Hacî her xerîkî em dîw û ew dîwkirdnî Bermalleke bû, le dllî xomda wtim : be serugwêlakîda dyare, ke beqed Bermallekey dapîre, bîrî kone, baştirwaye em care wek Kesêkî bazarî reftar bkem û kemêk zyad be Ballay Bermallekeda helldem. Wtim, xallo hacî, em Bermalle dastanêke bo xoy. Min le dapîre gewremewe bom becêmawe, bapîrem le şêxî şêxan wek padaşt werîgirtuwe û çendîn Şewî remezan ta beyanî, xudapersitî leser krawe, çendîn car zîkir û telîle û tobey leser destî şêx û xudî şêx, bexoy berniwêjî leser kirduwe…
Hacî: bexwa kurrm, her ewende dênê, baqîyekey Xwa bîxate ser beşekey ew dunyat.
Çarm nebû û herçon bû, lêmwergirt û bexêrayî xom winkird,
Neka le beşekey em dunîman peşîmanbêtewe.
Ay le Mrov, çende dûrruwe, xulekêk lemewber deyut “ nayabe û debêt bîparêzrêt, bellam herke daway parey zyatrim kird, bû be perrcoxwan û bew dunyay spardim. Wek bllêy lem dunyayeyan xoşî zorm dîbêt, ta lew dunyakey ewda padaşt wergrim. Eger bedestî min bê, lem dunyaye jyanêkî xoş dekem û beşeke Xeyallîyekey ew dunyaşm be hacî û şêxan debexşim.
Bedem em Xeyall û bollebollewe, zor gerram, bellam nemdezanî çî pêbkirrim, bîskuyt, dû daney dekrid, hêlke, dû daney dekrid. Zor gerram û”şêxella”mi teykird, ta dwacar xurmayekî kon û herzanim dozîyewe, kîloy be çwar dînar û nîw, Mallî ‘erebanegêrr awa bêt, parey ‘elagekey lênesendim. Herçon bû nîwkîlo xurmay genîwm krrî û berew Mall mlî rêgem girteber, herwek rawçî, çon nêçîrêkî beşandadabêt, awa xurmakem bedestewe girtbû. Her ke kewtme ewdîw Derge, Mnallekan lêm alan û destyankird be “daye Gyan xurma, babe xurmay hênawe”. Detut gewretrîn arezûyan hatoete dî !
Behar: çîyye pyaweke, xurmay çî?
Mnîş be lexobayîbûnêkewe : jneke, Bermalle şrrekey dapîrem da be nîwkîlo xurma, bellku em êware be zkêkî têr xurmarronewe Mnallekan xewyan lêbkewêt.
Behar: axir xurma bebê ron çî lêbkem?
Herçendim kird, wellamekey le qurrgma gîrbû û bom nehateder. Bewperrî Twanamewe mêşkî xomim xisteger û gerram be dway çareyekda, bêcge le gerimkirdnî leser zopake û şêlanî le mecelle bênaze reşhellgerrawekeda wek hewîr, taweku bo Mindallekan qutbidrêt, rêgeyekî dîkem şiknebrid. Herçendem kird û lêkimdayewe, nîwkîlo xurma, tenya beşî Kçe biçkolekem (xunaw)î nedekrid, ke dû Roj bû, têr jemê Nanî nexwardibû. Lem bênewberdeyeda nuqmî deryay Xeyall bûbûm û lêkimdedayewe, ke çon ew Şew Mindallekan têrbkem .. Bedengî qapekey destî Behar beaga hatim … Parçe naylonîk lebrî Xwan .. Qapêk xurma.. Şeş Mrov çawyan têbrrîwe û her Kese arezûy ewe dekat, ke betenya ewendey berkewêt, bellam destî Xeyall kurtibû û le ketwar gîrnedebû, ta bîgorrêt.
Rû le Mindallekan wtim : dezanin, bo ewey zikman têrbkat, baştre çon bîxon?
Behar : pyaweke, ew xurma genîwe çon Xwardinî, bo çîye?
Hêrş: axir babe, çon bebê Nan bîxoyn?
Şîlan : çon babe, meger wek caran nabêt Nan û hêlkey letekda bêt?
Xunaw, çawêkî le qape xurmake û çawêkî le min bû, le wellamî ew hemuwe pirsyareda, bêcge le bêdengî hîç wellamêkim bo peyda nekra ..
Naçar wtim : mebestim ewe bû, ke çon bitwanîn, paş dû Roj birsîyetî, şeş Kes be nîwkîlo xurma têr bxoyn? Dwênê le dukanekey (ehmed)î Hawrrêm danîştibûyn, yekêk le radyokan wtî “dezanin boçî (çaynî)yekan kem dexon? Leberewey ke be dû çuklle nandexon û kem kem parû deken û zortir distyan bo demyan deben”. Wern ba êmeş awa bkeyn û ezmûnî bkeyn, bzanîn aya waye?
Behar betewawî sernicî lay baseke bû, lepir daye qaqay pêkenîn û mnîş zor beserxomda şkamewe û lexomim pirsî, to bllêy wa bzanêt, ke dro dekem? Boye be peşokawîyewe pirsîm :birrwam pêbke, ewey wtim rastibû, bexom gwêm lêbû.
Behar dûbare dayewe qaqay pêkenîn û wtî
– pyaweke dezanim, ke to dronakey, bellam aya to bew şêweye têrbûyt?
Ke seyrî ser Xwanekem kird, ewsa têgeyiştim, ke beçî pêdekenêt, qapî xurmake pêwîstî be xawênkirdnewe nebû. Mnîş bedem qorrey zikmewe, dame qaqay pêkenîn û wtim : ay dapîre, yadt bexêr. Nek newekant musullman derneçûn û xewneket nehatedî, tenanet be parey Bermalleket, jemêkîş zikyan têrnebû!