كۆتره‌خوێناوییەكە

كۆترهخوێناوییەكە

چه‌ند ڕۆژێك بوو، ئارامی شار شێوابوو، سیمای سه‌ربازگه‌ییانه‌ی قه‌ڵا، سه‌رده‌می هێرشه‌كانی هۆلاكۆی لای خه‌ڵك وێناده‌كرد. پێشتر خه‌ڵك له‌ سه‌نگه‌ره‌كانی ده‌وروبه‌ره‌وه‌ لاشه‌ی كوڕ و هاوسه‌ر و برا و باوكیان بۆ هاتبووه‌وه‌، ڕك و بیزاری لێوانلێو بوو. خه‌ڵكی له‌بیری پاشه‌كه‌وتكردنی خۆراكدا بوو،‌ میلیشیای پارته‌ فه‌رمانڕه‌واكان هه‌ردوو ده‌رگه‌ی شاریان گرتبوو، ڕێگه‌یاننه‌ده‌دا خه‌ڵك هاتوچۆی ئاسایی بكات، هه‌ر بۆیه‌ نرخی شتومه‌ك له‌ بازاردا وه‌ك لافاوی به‌هار له‌ هه‌ڵچووندابوو.

 

ئێواران زه‌رده‌ی ده‌مكه‌ل، ده‌توت شكانه‌وه‌ی وێنه‌ی ده‌ریای خوێنه‌ له‌ ئاسماندا به‌یانیانیانیش دوكه‌ڵی هاوه‌ن و ئارپیجی، بزه‌ی كازیوه‌ی له‌ پشت خۆیه‌وه‌ ده‌شارده‌وه‌. ترسی مه‌رگ، خوێنی له‌ ده‌ماردا ده‌مه‌یاند و ڕوخساری خه‌ڵك زه‌ردهه‌ڵگه‌ڕاو وه‌ك خه‌زان، مۆته‌كه‌ی ئاواره‌بوونه‌وه‌، ئۆقره‌ی له‌ خه‌ڵكی ڕه‌شوڕوت بڕیبوو. ڕه‌نگی هه‌ڵبزركاو و چاوی واقوڕماوی ده‌ستفرۆشانی شێخه‌ڵا، ترپه‌ی نائاسایی دڵی خوێندكاران، ترس و ڕاكه‌ڕاكه‌ی ژنانی ئاوكێشی داره‌توو و كه‌سنه‌زان، سیمای شه‌ڕی میلیشیاكانی(لوبنان)یان به‌ شار به‌خشیبوو. سه‌نگه‌ری سه‌ربانی ماڵان و دامه‌زراوه‌كان، لوله‌ی مه‌رگی ڕوو له‌ خه‌ڵك لەنێو ئۆتۆمۆبێلی‌ سه‌ربازی میلیشیاكان، هه‌موو یه‌ك په‌یامیان له‌سه‌ر ڕۆژنامه‌كانی كازیوه‌ و هه‌واڵنامه‌كانی خۆرنشین ڕاده‌گه‌یاند ” ئه‌مڕۆ یا سبه‌ی، دێوه‌زمه‌ی مه‌رگ له‌ باوه‌شتانده‌گرێت، ئێوه‌ ساواكان، كرێكارانی مافوور و چنین و جگه‌ره‌، ژنانی له‌نگه‌فرۆش، میردمناڵانی سواڵكه‌ر و بۆیاخچیانی پێش چێشتخانه‌كان، ئێوه‌ ئه‌ی پاسه‌وانانی كۆیله‌تی، ئه‌ی ئه‌وانه‌ی كه‌ مه‌رگ له‌ لوله‌ی چه‌كه‌كانی ئێوه‌وه‌ سنگی خه‌لك نیشانه‌ده‌گرێت.

 

شه‌وانه‌ چه‌كداره‌كانی فڵان و فیسار، لێره‌و له‌وێ له‌ باداوا و كه‌مه‌ربه‌ندی شار، به‌ ڕووی یه‌كدیدا هه‌ڵده‌شاخان و چه‌ند ماڵه‌ هه‌ژارێك، كه‌ هێشتاكه‌ دێوه‌زمه‌ی ئابڵۆقه‌ی ئابووری گیانی نه‌كێشابوون و توانیبوویان به‌ پاشماوه‌ی زبڵدانی نیشتماپه‌روه‌ران و كارتۆن و ڕیخ و سه‌وزه‌ و ته‌ڕه‌ی گه‌نیوی بازاره‌كان گیانده‌ركه‌ن، ده‌كه‌وتنه‌به‌ر به‌زه‌یی گوله‌هاوه‌ن و فیشه‌ك، فیشه‌كه‌ وێڵه‌ نا، به‌ڵكو له‌ لوله‌ی چه‌كی دراوسێكه‌یانه‌وه‌ ده‌رده‌چوو. ئه‌م جاره دایك و باكی ئەو پێوه‌ نه‌بوون، خوشكه‌ چكۆله‌كه‌ی تۆ به‌ركه‌وت و هه‌زار و یه‌ك خۆزگه‌ی مناڵانه‌ی له‌ دڵدا خه‌ڵتانیخوێن بوون.

 

‌هه‌موو پارته‌ به‌ناو ئۆپۆزسیۆنه‌كان كه‌وتنه‌ خۆكۆكردنه‌وه‌ و ئاماده‌یی بۆ هێرشێك، كه‌ بۆی هه‌بوو له‌لایه‌ن نه‌یاری پارته‌ دۆسته‌كه‌یانه‌وه‌ بكرێته‌ سه‌ریان، یا بۆ ده‌ربڕینی هه‌ڵوێستی هه‌ڵپه‌رستانه‌ و فریودانی جه‌ماوه‌رێك، كه‌ ناڕه‌زاییان به‌رامبه‌ر پارته‌ فه‌رمانڕه‌واكان ده‌رده‌بری. هه‌مووان هه‌ر له‌ به‌شدارانی ده‌سه‌ڵاته‌وه‌ تا پاشكۆكان و بێده‌سه‌ڵاته‌ ده‌سه‌ڵاتخوازه‌كان، كه‌وتنه‌ ژاراوكردنی مێشكی جه‌ماوه‌ر به‌ بیری نیشتمانپه‌روه‌ری و نه‌ته‌وه‌چییه‌تی، تاوه‌كو جه‌ماوه‌ری به‌گیانهاتوو، ده‌ست بۆ هیچ هه‌وڵیكی شۆڕشگێڕانه‌ بۆ لەنێوبردنی شه‌ڕ نه‌بات.

 

هه‌وڵی زیندووكردنه‌وه‌ی به‌ره‌ی كوردستانی و پێكهێنانی كۆمیته‌ی ئاشتی و دژی شه‌ڕی براكان، یه‌كێك بوو له‌و هه‌وڵانه‌ و له‌لایه‌ن ڕێكخراوه‌ نه‌ته‌وه‌چی و نیشتمانییه‌كانه‌وه‌، له‌و لاشه‌وه‌ چه‌پ و ڕێكخراوه‌ جه‌ماوه‌رییه‌كان له‌ هه‌وڵی به‌رگرتن به‌ شه‌ڕێك بوون، كه‌ له‌ ته‌قینه‌وه‌دا بوو.

 

گه‌رمای هاوین، تاوی سه‌ندبوو. سێبه‌ر به‌ره‌و خۆرهه‌ڵات له‌ كشاندابوو، هه‌موو كه‌سێك گوێی بۆ بیستنی ده‌نگی ته‌قوهۆڕ هه‌ڵخستبوو، پێكدادانه‌كه‌ی دوێنێ ئێواره‌ی لای «یاریگه‌»ی شار، وه‌ك بانگه‌وازێك زۆربه‌ی ئه‌ندامان و هه‌ڵسوراوانی ڕێكخراوه‌ جه‌ماوه‌رییه‌كانی له‌ بنكه‌ی (یه‌كێتی بێكاران) كۆكرده‌وه‌، كارایی نزیكبوونه‌وه‌ی شه‌ڕ له‌سه‌ر هۆش و بۆچوونی كه‌سه‌كان هێنده‌ تاوی سه‌ندبوو، قسه‌وباسه‌كانی به‌ڕاده‌ی هه‌ڵچوون و نائارامی گه‌رمكردبوون. له‌نێو به‌شداربوواندا سێ بۆچوون به‌رجه‌سته‌ بووبوون؛ نه‌رمڕه‌و (ئاشتیخواز)، كه‌ زۆرینه‌ بوو، میانه‌ڕه‌و (ده‌سه‌ڵاتخواز)، توندڕه‌و (به‌ره‌نگاری جه‌ماوه‌ری‌)، كه‌ كه‌مایه‌تی بوو، به‌ڵام هه‌ر سێ لا له‌سه‌ر ئه‌وه‌ هاوڕابوون، كه‌ ده‌بێت شتێك بۆ به‌رگرتن به‌ شه‌ڕه‌كه‌ بكرێت. مشتومڕ له‌سه‌ر ئه‌وه‌ی چی بكڕێت، تا ده‌هات گه‌رمتر ده‌بوو، هه‌ندێك جار هه‌ڵچوون و توانج له‌یه‌كدان و هه‌ندێك جار ئارامی و خاوبوونه‌وه‌ی ده‌ماره‌كان. یه‌ك له‌ دوای یه‌ك نۆره‌ی قسه‌كردن به‌رنه‌ده‌كه‌وت، هاوبۆچوونانی دوێنێ، دژه‌بۆچوونی ئه‌وڕۆ بوون و دژه‌ بۆچوونانه‌ی دوێنێ نزیك و هاوده‌نگ. مه‌ترسی شه‌ڕ، هۆكارێك كه‌ هه‌موو هاوسه‌نگییه‌كانی تێكدابوو..

 

عه‌بۆ: هاوڕێیان، به‌بۆچوونی من ئێستا ده‌بێت له‌ بیری ئه‌وه‌دا بین، كه‌ شه‌ڕ ڕابگرین، نه‌ك پێشنیاری ده‌سه‌ڵات یا شورا. جه‌ماوه‌ر له‌م كاته‌دا ڕاگرتنی شه‌ڕیانده‌وێت نه‌ك شتی دیكە ! وه‌ك باسمان كرد، ئێمه‌ له‌ بانگه‌وازه‌كه‌ماندا بۆ گشت لایه‌ن و ڕێكخراوه‌كان، خوازیاری ڕاگرتنی شه‌ڕین، له‌ وه‌ڵام به‌ بانگه‌وازه‌كه‌مان، چه‌ند ڕێكخراوێك ئاماده‌یی خۆیان بۆ خۆپیشاندانی هێمنانه‌ی ئه‌م دوانیوه‌ڕۆیه‌ ده‌ربڕیوه.

 

دلۆ: ئێمه‌، هه‌موو كات پێشنیاری شورا ده‌كه‌ین، خه‌ڵك‌ ده‌بێت شورای گه‌ڕه‌ك و كارگه‌كان پێكبهێنن، كاتێك كه‌ توانیمان شه‌ڕ ڕابوه‌ستێنین و شار له‌ میلیشیاكان چۆڵبكه‌ین، ئه‌و كات شوراكان و ئێمه‌ و هه‌ر لایه‌نێكی دیكە كه‌ پشیتوانی پێشنیاره‌كه‌ی ئێمه‌ ده‌كات، له‌ به‌ڕێوه‌بردنی شاردا به‌شداریده‌كه‌ین. به‌ڵام ئێمه‌ ده‌بێت ئه‌وه‌ بزانین، كه‌ نابێت ڕێگه‌ بدرێت هیچ لایه‌نێكی شه‌ڕكه‌ر ئه‌م هه‌له‌ بۆ خۆی بقۆزێته‌وه‌ بۆ هێرش بۆ سه‌ر به‌رامبه‌ره‌كه‌ی.

 

عه‌لۆ: به‌ڵام هاوڕێیان، وه‌ك ئاشكرایه‌ به‌ درێژایی مێژوو، شه‌ڕی بۆرژوازی چ له‌ نێوان دوو ده‌وڵه‌ت یا له‌ نێوان دوو میلیشیاتدا بووبێت، ته‌نیا بۆ لاوازكردنی چه‌وساوان بووه‌ و به‌ هه‌مان شێوه‌ش ئاشتی بۆرژوازی بۆ سه‌قامگیركردنی ئه‌م لاوازییه‌ و جێگیركردنی یاسا و به‌رژه‌وه‌ندییه‌كانی. بۆیه‌ وه‌ڵامی ئێمه‌ بۆ ئه‌م هه‌وڵه‌ی بۆرژوازی، بۆ ئه‌م شه‌ڕه،‌ ئاشتی نییه‌، به‌ڵكو لەنێوبردنی شه‌ڕه‌ به‌ شه‌ڕی شۆڕشگێڕانه‌. هیچ كات ئه‌و دوولایه‌نه‌ واز له‌ شه‌ڕ ناهێنن، چونكه‌ ڕاگرتنی له‌ ده‌ستی ئه‌واندا نییه‌ و هیچ كاتێكیش چه‌كداره‌ خه‌ڵه‌تاوه‌كانی ‌بان ساختمانه‌كان و كه‌ناری شه‌قامه‌كان چۆڵ ناكه‌ن و به‌ره‌كانی شه‌ڕ به‌جێناهێڵن، ته‌نیا ئه‌و كاته‌ نه‌بێت، كه‌ جه‌ماوه‌ر پشتییانبه‌رده‌دات و جه‌ماوه‌ر به‌رامبه‌ریان سه‌نگه‌ر ده‌گرێت. پێویسته‌ ئێمه‌ هه‌ر هه‌نگاوێكمان به‌م ئامانجه‌وه‌ بێت؛ چ پاگه‌نده‌ و چ ڕێپێوان و چ پێكهێنانی ده‌سته‌ی چه‌كدار و شورا.

 

عه‌بۆ: ئه‌م براده‌ره‌ ده‌یه‌وێت، به‌ خه‌یاڵپڵاوی كۆمونه‌ به‌رپابكات. ئێمه‌ ئێستا بێجگه‌ له‌ ڕاگرتنی شه‌ڕ، هیچی دیكەمان پێناكرێت ئه‌مه‌ خۆدزینه‌وه‌یه‌ له‌ كاركردن.

 

دلۆ: نا هاوڕێیان، ئه‌م دوو بۆچوونه‌ هیچكامیان، ناگونجێن، ئێمه‌ ده‌بێت ئه‌م هه‌له‌ بقۆزینه‌وه‌ و شوراكان دروستبكه‌ینه‌وه‌، شار له‌ چه‌كدار چۆڵبكه‌ین و لەنێوشاردا به‌ خۆمان ده‌سه‌ڵات بگرینه‌ده‌ست.

 

عه‌لۆ: باشه‌ هاوڕێیان، وا شارمان له‌ چه‌كدار چۆڵكرد و شوراكان سێیه‌كی ده‌نگیان به‌ده‌ستهێنا، ئه‌وا دوو به‌رامبه‌ر ده‌نگ به‌ شه‌ڕكه‌ران ده‌ده‌ن و هه‌م نه‌خشه‌كێشه‌رانی شه‌ڕ، به‌ سه‌ركوت-كردن ناچاریانده‌كات. هه‌روه‌ها له‌ وه‌لامی ئه‌و براده‌ره‌ی دیكەدا، باشه‌ ئه‌گه‌ر شه‌ڕی شۆڕشگێڕانه‌مان پێناكرێت، ئه‌وا ناشتوانین شۆرشگێڕبین، ده‌ی كه‌واته‌ به‌ بۆچوونی تۆ، ده‌بێت دژه‌شۆرشبین و داوا له‌ باڵه‌كانی بۆرژوازی بكه‌ین، كه‌ واز له‌ شه‌ڕه‌ میلیشاییه‌كه‌یان بهێنن و وه‌ك دوو برای نه‌ته‌وه‌ییی، سه‌روه‌ریمان بكه‌ن.

 

دلۆ: ئه‌م براده‌ره‌ له‌ قسه‌كانیدا زۆر نائومێد دیاره‌ و باس له‌ بوونی هێزیكی كه‌ ده‌كات، كه‌ له‌ پشتی ئه‌م شه‌ڕه‌وه‌ بێت. به‌ڵام وه‌ك ئاشكرایه‌، ئه‌م شه‌ڕه‌ ڕه‌گوڕیشه‌ی كۆنی هه‌یه‌ و له‌ ئێستادا قه‌یرانی ئابووری و كێشه‌ له‌سه‌ر ده‌سه‌ڵات، هۆی سه‌ره‌كی هه‌ڵگیرسانه‌وه‌ی شه‌ڕه‌كه‌یه‌، نه‌ك له‌ به‌رامبه‌ر پڕۆلیتاریادا.

 

عه‌لۆ: بەبۆچوونی من، ئه‌م شه‌ڕه‌ یا ڕاستر بڵێین ئه‌م شانۆگه‌رییه‌، درێژه‌ی هه‌مان شانۆگه‌ری شه‌ڕه‌كانی كه‌نداوه‌. چونكه‌ ئه‌وه‌ چه‌ند مانگێكه‌ خه‌ڵك به‌كوشتنده‌ده‌ن، كه‌چی تازه‌ به‌ تازه‌ له‌ ڕاگه‌یاندنه‌كه‌یاندا باس له‌وه‌ ده‌كه‌ن، كه‌ “زۆر ناشیرینه‌ له‌ ڕادیۆ و ته‌له‌فزیۆنه‌كاندا جنێو و ناووناتۆره‌ به‌ سه‌رۆكه‌كان بدرێ”، تازه‌ خه‌ریكه‌ ڕایگه‌ییێنن، كه‌ شه‌ڕه‌! گه‌ر ئه‌مه‌ شانۆگه‌ری نییه‌، ئه‌ی چییه‌؟ دیاره‌ وه‌ك له‌ گه‌ڕانه‌وه‌ی له‌شكری به‌عسدا بۆ سه‌ركوتی خه‌ڵك ١٩٩١دا ده‌ركه‌وت، كه‌ ئه‌مه‌ریكا و هاوپه‌یمانه‌ كورده‌كانی ده‌رهێنه‌ری ئه‌و شانۆگه‌رییه‌ بوون و ئامانجیش تێكشكاندنی بزووته‌نوه‌یه‌ك بوو، كه‌ له‌ ده‌ره‌وه‌ی نه‌خشه‌كانی ئه‌واندا ڕاپه‌ڕی. بەبۆچوونی من ته‌نیا كارێكیش، كه‌ پێویسته‌ ده‌ستی بۆ به‌رین، ئه‌وه‌یه ‌: یه‌كه‌م، بانگه‌وازی گشت چه‌كداره‌كانه‌ بۆ ڕاگرتنی شه‌ڕ و گه‌ڕانه‌وه‌ بۆ ناو ڕیزه‌كانی جه‌ماوه‌ر بكەین. دووه‌م، خۆپیشاندانی به‌رده‌وام له‌ گه‌ڕه‌ك و شوێنه‌كانی كاره‌وه‌ بۆ سه‌ر بنكه‌كان و دامه‌زراوه‌كان، به‌شێوه‌ی سه‌رتاسه‌ری. ڕێكخستنی خه‌ڵك بۆ ده‌ركردنی چه‌كداره‌كان له ‌سه‌ربان و گه‌ڕه‌كه‌كاندا، تاكاتێك كه‌ هاوسه‌نگی هێز به‌ قازانجی جه‌ماوه‌ر ده‌شكێته‌وه‌، ئه‌و كات زه‌مینه‌ بۆ ڕاپه‌ڕینی چه‌كدارانه‌ له‌بارده‌بێت. هه‌ڵبه‌ته‌ ئه‌وه‌مان له‌بیرنه‌چێت، كه‌ پێویسته‌ ئه‌م هه‌وڵه‌ سه‌رتاسه‌ری بێت، نه‌ك ته‌نیا لێره،‌ وه‌ك ئه‌وه‌ی چه‌ند مانگه‌ له‌ ناوچه‌كانی دیكە شه‌ڕه‌ و كه‌چی تازه‌ لێره‌ داچڵه‌كاون. شورا و هه‌ر ڕێكخراوێكی خه‌باتكار و شۆڕشگێڕ له‌ هه‌ناوی بزووتنه‌وه‌یه‌كی ئاوادا دێته‌ده‌ره‌وه‌، نه‌ك به‌ بانگه‌واز و دروستكردنی له‌ بنكه‌ پارتییه‌كاندا!

 

دلۆ: هاوڕێیان به‌بڕوای ئێمه‌ ده‌بێت شوراكان دروستبكه‌ین و شه‌ڕ ڕابگرین. گرنگ ئه‌وه‌یه‌ ئه‌م ئێواره‌یه‌ چیبكه‌ین؟ ئێمه‌ش ئه‌و هه‌نگاوه‌مان پێباشه‌، به‌ڵام به‌ خه‌یاڵ نا ! تائێستا له‌ قسه‌و-باسه‌كاندا ئاوا ده‌رده‌كه‌ێت، كه‌ زۆرینه‌ له‌ته‌ك ئێمه‌یه‌، لایه‌نی دووه‌میش، لێره‌دا به‌ خۆپیشاندانی ئارام و كاری هاوبه‌ش له‌ته‌ك هه‌ر لایه‌نێك، ڕازییه‌. كه‌واته‌ شتێك نه‌ماوه‌ تا له‌سه‌ری بووه‌ستین. له‌ وه‌ڵامی ئه‌و براده‌ره‌دا، ده‌ڵێم ئێمه‌ بێده‌نگ نه‌بووین، به‌ڵكو به‌یاننامه‌مان ده‌ركردووه‌.

 

عه‌لۆ: هاوڕێیان، ئێمه‌ ناتوانین نیشانه‌ی ئاشتی له‌ قۆڵ بكه‌ین، ناتوانین هه‌ڵگری دروشمێك بین، كه‌ له‌ خزمه‌ت خودی بۆرژوازیدایه‌، ناتوانین به‌بێ ئاماده‌یی، خه‌ڵك بكه‌ینه‌ نیشانه‌ی تفه‌نگه‌كان.

 

عه‌بۆ: به‌ قسه‌ی ئێوه‌ بێت، تا پڕۆلیتاریای جیهان یه‌كنه‌گرێت، ده‌بێت چاوه‌ڕوانبین. ئه‌مه‌ش بۆ ئه‌وڕۆ ته‌نیا شانخاڵیكردنه‌ له‌ ژێر ئه‌م ئه‌ركه‌، هاوڕێیان. گه‌ر قسه‌یه‌ك نه‌ماوه‌، با بڕۆین !

 

ئاماده‌بووان، بێجگه‌ له‌وانه‌ی، كه‌ هاوڕای عه‌لۆ بوون، به‌ره‌و شوێنی یه‌كگرتنه‌وه‌ی هه‌ردوو باڵی خۆپیشاندانه‌كه‌ كه‌وتنه‌ڕێ. به‌ناو ده‌ستفرۆشه‌كانی بازاری شێخه‌ڵڵادا به‌ره‌و مه‌یدانی نافوره‌كه‌ی قه‌ڵا تێپه‌ڕین. له‌ته‌ك هه‌ر هه‌نگاوێكدا به‌ كۆمه‌ڵ خه‌ڵك دوایانده‌كه‌وت، ڕك و بێزاری خه‌ڵكی به‌راده‌یه‌ك بوو، كه‌ ده‌تگوت هه‌موو كاتی كه‌وتنه‌ڕێی ئه‌م شه‌مه‌نده‌فه‌ره‌یان ده‌زانی، تا گه‌یشتنه‌ سێڕای نافوره‌كه‌، چه‌ند هه‌زار كه‌سێك كۆبوونه‌وه‌. حه‌شاماته‌كه‌ له‌ وه‌ستانیدا شه‌پۆلیده‌دا، دروشمی جۆراوجۆر ده‌نگه‌كان هێنده‌ ناڕێكبوون، له‌ چه‌ند مه‌ترێكیشه‌وه‌ تێگه‌یشتن لێیان سه‌ختبوو. له‌ ناوه‌ندی حه‌شاماته‌كه‌دا كه‌سێكیان به‌رزكرده‌وه‌ و ده‌ستی به‌ نیشانه‌ی داواكردن له‌ خه‌ڵكه‌كه‌ تا بێده‌نگبن، به‌رزكرده‌وه‌، چه‌ند جارێك كۆكی و بڵندگۆكه‌ی له‌ ده‌می نزیك كرده‌وه ….

 

قسه‌گه‌ری یه‌كه‌م: جه‌ماوه‌ری به‌ڕێز، ئێمه‌ دژی شه‌ڕین، با ئاشتی بگه‌ڕێته‌وه‌، با شه‌ڕ ڕاگرین، با پاره‌ی ته‌قه‌مه‌نی و خه‌رجی شه‌ڕ، بدرێت به‌ داوده‌رمان بۆ مناڵان … هه‌ر ئێستا هه‌زاران منداڵ له‌به‌رده‌م هه‌ڕه‌شه‌ی مه‌رگدان، كه‌چی سه‌دان هه‌زار دینار ده‌كرێنه‌ خه‌رجی چه‌ك و ته‌قه‌مه‌نی قه‌د له‌ خۆتان پرسیوه‌ بۆچی؟ ده‌ی كه‌واته‌ هه‌موو به‌یه‌ك ده‌نگ با بڵێن، نا بۆ شه‌ڕ،به‌ڵێ بۆ ئاشتی! .. نا بۆ شه‌ڕ،به‌ڵێ بۆ ئاشتی! ..  نا بۆ شه‌ڕ،به‌ڵێ بۆ ئاشتی!

 

قسه‌گه‌ری دووه‌م : ئازیزانم، خه‌ڵكانی دژی شه‌ڕ، بڕواننه‌ ئه‌م باره‌ كه‌ پارته‌ فه‌رمانڕه‌واكان دروستیانكردووه‌، بڕواننه‌ باری ژیانتان، ئاواره‌كان .. خه‌ڵكی ئه‌م شاره‌، شه‌ڕ چ به‌دبه‌ختییه‌كی به‌سه‌ر-هێناوین، ئایا كه‌س له‌ ئێوه‌ خوازیاری ئه‌م شه‌ڕه‌یه‌؟ كێ ده‌نگی به‌م پارتانه‌ داوه‌، تا هه‌ر كات ویستیان هانا بۆ شه‌ڕ به‌رن؟ كاتێك كه‌ بۆ خه‌ڵكی داوای ئازووقه‌یان لێده‌كه‌ین، له‌ وه‌ڵامدا پێمانده‌ڵێن “میریمان ساوایه‌ و بودجه‌مان نییه‌! “، كاتێك كه‌ بۆ ئاواره‌كانی كه‌ركوك داوای خانوویان لێده‌كه‌ین یا داوایان لێده‌كه‌ین كه‌ له‌ كه‌لاوه‌ی سه‌ربازگه‌كاندا ده‌ریاننه‌كه‌ن، له‌ به‌رامبه‌ردا ده‌ست به‌ پارانه‌وه‌ و بیانوو هێنانه‌وه‌ بۆ خۆدزینه‌وه‌ ده‌كه‌ن و له‌ كه‌لاوه‌كاندا ده‌ریانده‌كه‌ن و سه‌ربازگه‌ و ده‌زگه‌ی هه‌واڵگری بۆ گیانی خه‌ڵك ڕێكده‌خه‌نه‌وه‌ و هه‌ر كاتێكیش ده‌نگۆی شه‌ڕبێت، فرمێسكی تیمساحی بۆ ئاواره‌كان ده‌ڕێژن. ئاواره‌كان، خه‌ڵكی به‌ڕێزی شار، ئیدی كاتی ئه‌وه‌ هاتووه‌ هه‌مووان به‌یه‌ك ده‌نگ بڵێین نا بۆ شه‌ڕ، به‌ڵێ بۆ ئاشتی .. نا بۆ شه‌ڕ،به‌ڵێ بۆ ئاشتی!.. نا بۆ شه‌ڕ،به‌ڵێ بۆ ئاشتی! .. نا بۆ شه‌ڕ،به‌ڵێ بۆ ئاشتی! .. نا بۆ شه‌ڕ،به‌ڵێ بۆ ئاشتی!

 

له‌م كاته‌دا له‌ شه‌قامی باته‌وه‌ به‌شی دووه‌می خۆپیشاندانه‌كه‌ گه‌یشته‌ به‌رۆ، كه‌ له‌ كۆمه‌ڵێك كۆمه‌ڵه‌ و ڕێكخراو پێكهاتبوو، به‌ چه‌پڵه‌ڕێزان پێشوازییان لێكرا .. حه‌شاماته‌كه‌ هێنده‌ گه‌وره‌ بووبوو، له‌لایه‌ن ڕێكخه‌رانی خۆپیشاندانه‌كه‌وه‌ كۆنترڵ نه‌ده‌كرا.. ئیدی دروشم و هاواری خه‌ڵك، دروشمه‌ ئاماده‌كراوه‌كانی ده‌سته‌ی به‌ڕێوه‌به‌ر نه‌بوون، به‌ڵكو قسه‌ و ویستی ناخی خه‌ڵكه‌كه‌ بوون و هه‌ر كه‌سه‌ قسه‌ی دڵی خۆی ده‌چڕی …

 

قسه‌گه‌ری سێیه‌م : حزبی ئێمه‌، حزبی چینی كرێكار و زه‌حمه‌تكێش، دژی شه‌ڕ تێده‌كۆشێت. ئێمه‌ خوازیاری ڕاگرتنی ده‌ستبه‌جێی شه‌ڕین. ئێمه‌ جه‌ماوه‌ر بۆ وه‌ستانه‌وه‌ دژی شه‌ڕ و خۆڕێكخستن له‌ شورای كارگه‌ و گه‌ره‌كه‌كاندا، بانگه‌وازده‌كه‌ین. ده‌بێت هێزه‌ شه‌ڕكه‌ره‌كان لەنێو شار بچنه‌ ده‌رەوە. ئێمه‌ خوازیاری پێكهێنانی ده‌سه‌ڵاتی شورایین، نا بۆ شه‌ڕ، به‌ڵێ بۆ ئاشتی.

 

پاش چه‌پڵه‌لێدان، نوێنه‌ری به‌شی دووه‌می خۆپیشاندانه‌كه‌، كه‌ له‌ بری چه‌ند ڕێكخراوێك قسه‌یكرد، به‌رزكرایه‌وه ‌…

 

قسه‌كه‌ری چواره‌م: جه‌ماوه‌ری به‌شه‌ره‌ف، وا له‌م نێوه‌دا دوو پارتی برا شه‌ڕیانه‌ و ته‌نیا ده‌ستكه‌وتی مێژوویی نه‌ته‌وه‌كه‌مان (پارله‌مانه‌ – كۆرپه‌كه‌مان) له‌ده‌ستده‌چێت، كۆرپه‌ی ده‌سه‌ڵاتی نه‌ته‌وه‌ییمان زینده‌به‌چاڵده‌كرێت. فریاكه‌ون با به‌ هه‌موو لایه‌كمان ئه‌م شه‌ڕه‌ ناڕه‌وایه‌، كه‌ ناحه‌زانی نه‌ته‌وه‌كه‌مان ئاگری خۆشده‌كه‌ن، ڕاگرین. دوو پارتی برا، به‌ به‌شداری گشت دڵسۆزانی نه‌ته‌وه‌كه‌مان، فه‌رمانڕه‌وایی ئه‌م خاكه‌ ئازاده‌ بكه‌ین. ئێمه‌ كۆمیته‌یه‌كمان پێكهێناوه‌ و به‌ناوی “كۆمیته‌ی دژی شه‌ڕی براكوژی”، به‌یانی به‌ناوی ئێوه‌وه‌ ده‌چینه‌ بارگه‌ كاك مه‌سعود و مام جه‌لال و داوای ڕاگرتنی شه‌ڕیان لێده‌كه‌ین …

ئه‌و ڕۆژانه‌ هه‌ركه‌س چ به ‌چاك و چ به ‌خراپ بدوایه‌، هه‌ر چه‌پڵه‌ڕێزانبوو، چونكه‌ خه‌ڵكی له ‌سه‌رده‌می سه‌رۆكی سه‌رۆكانه‌وه‌ تووشی ئه‌م ده‌رده‌ كوشنده‌یه‌ بووبوون. ده‌نگه‌ ده‌نگی خه‌ڵكه‌كه‌، زه‌نگی ئه‌وه‌ بوو، كه‌ ناڕه‌زایه‌تی خه‌ڵك دژ به‌ شه‌ڕ له‌ سه‌رووی ئاستی بیركردنه‌وه‌ی پارته‌كانه‌وه‌یه‌. هه‌ركه‌سه‌ له‌ شوێنی خۆیه‌وه‌ ده‌نگی به‌رز ده‌كرده‌وه ‌…

 

– ئێمه‌ نه‌هاتووین تا بتاننێرینه‌ خزمه‌ت جه‌نه‌ڕاڵه‌‌كانی شه‌ڕ.

 

– ته‌نیا به‌ لەنێوبردنیان وه‌ك (به‌عس) كۆتایی به‌ شه‌ڕ دێت.

 

– ئیدی له‌مه‌ زیاتر ناتوانین چاوه‌ڕێی به‌ڵێنه‌كانیان بین، مه‌رگ له‌ چاوه‌ڕوانی مه‌رگه‌سات خۆشتره‌. نه‌ ده‌توانین بێینه‌ده‌ر، نه‌ ده‌توانین شه‌وان بێخه‌م له‌ ماڵی خۆشماندا سه‌رخه‌وێك بشكێنین، تاكه‌ی چاوه‌ڕوانی مه‌رگ، ئیدی به‌سه ‌!

 

ڕك و بێزاری خه‌ڵك له‌وه‌ ده‌رچووبوو، كه‌ بتوانرێت كۆنترۆڵ بكرێت. ده‌سته‌ی سه‌رپه‌رستی خۆپیشاندانه‌كه‌ ڕایانگه‌یاند ” ئه‌وڕۆ كۆتایی به‌ خۆپیشاندانه‌كه‌ ده‌هێنین و سبه‌ینێ سات (٤)ی پاشنیوه‌ڕۆ له‌ مه‌یدانی كۆتری ئاشتی كۆده‌بینه‌وه، ئێستا داواتان لێده‌كه‌ین، بڵاوه‌ی لێبكه‌ن ” ….

 

لایه‌ن و ڕێكخراوه‌كان هه‌ر یه‌كه‌ و جه‌ماوه‌ری لافیته‌به‌ده‌ست و خه‌ڵكانی خۆیان به‌ره‌و بنه‌ككانیان به‌رێكرده‌وه‌. ئه‌وه‌ی مایه‌وه‌، كه‌سانێك بوون، ئیدی چاوه‌ڕوانی و دانبه‌خۆداگرتن بۆیان واتای نه‌بوو، هاتبوون ئارامی بۆ شار بگێڕنه‌وه‌ یان گیانی خۆیان بووبوو به‌بار به‌سه‌ریانه‌وه‌، لێی ڕزگارببن، هاتبوون له‌ جامی پڕبووی ڕك و بێزارییان، لافاوی ڕاپه‌ڕین هه‌ستێنن و بارگه‌كانی شه‌ڕی كۆیله‌تی ڕابماڵن. لافاوی بێزاری به‌هه‌موو لادا شه‌پۆلی ده‌دا، خۆپیشانده‌ران یاخییانه‌ به‌ره‌و به‌رده‌م بارگه‌ی پارێزگا ئاسایش ملیان ده‌نا. له‌وێش كۆمه‌ڵێك گوێیان بۆ نوێنه‌ری پارتی مافی چاره‌نووس، كه‌ له‌ هه‌وڵی ئه‌وه‌دا بوو ڕك و بێزاری جه‌ماوه‌ری به‌گیانهاتوو به‌لاڕێدا به‌رێ، تاكو له‌ دژی پارته‌ ڕه‌قیبه‌كه‌ی به‌كاریبه‌رێت.به‌ڵام ئه‌مه‌ ته‌نیا خه‌ونی نێو كۆشكی سه‌روه‌ران بوو. حه‌شامات شه‌پۆلیده‌دا و خه‌ڵكه‌كه‌ ده‌ستیكرده‌ هه‌یا و هوو و فیكه‌لێدان. نوێنه‌ری سه‌وز ناچاربوو، واز له‌ قسه‌كانی بهێنێت. هه‌راو و هاو هوی خه‌ڵكه‌كه‌ ناچاریكرد، به‌ره‌و بارگه‌ی سه‌وزی بگه‌ڕێته‌وه‌. ئه‌و جا ڕێپێوانگەڕان به‌ره‌و بارگه‌كانی پارتی دایك و ئۆتۆنۆمی به‌ پێچه‌وانه‌وه‌ ملیاننا و به‌ “دروشمی خۆتان و شه‌ڕتان بۆ ده‌ره‌وه‌” به‌ به‌رده‌م بارگه‌ زه‌رده‌كه‌ی (شیراتۆن)دا، كه‌ وه‌ك دومه‌ڵێك له‌نێوشاردا هه‌ڵتۆقیبوو، تێپه‌ڕین. پیاوانی سه‌رۆك وه‌ك پیشه‌یی هه‌میشه‌ییان ئاسمان و زه‌وییان له‌ جه‌ماوه‌ری ناڕازی و دژه‌شه‌ڕ، كرده‌ ئاگر و هه‌رچی به‌شه‌ بودجه‌ی داوده‌رمان بوو، كردیانه‌ ئاگر و ئاسن و به‌سه‌ر خۆپیشانده‌راندا باراندیان … خۆپیشانده‌رانی بێچه‌ك و دژه‌شه‌ڕ ناچار له‌ به‌رامبه‌ر ده‌سترێژی نه‌بڕاوه‌ی قاره‌مانانی شه‌ڕدا، به‌ چه‌ند بریندارێكه‌وه‌ ئه‌و ناوه‌یان چۆڵكرد. ئه‌و بریندارانه‌ی كه‌ له‌به‌رده‌م ده‌رگه‌ی بارگه‌ی شه‌ڕكه‌راندا به‌جێمابوون، خزێندرانه‌ ژێرزه‌مینه‌كانی ئه‌شكه‌نجه‌دان.

 

خۆر وه‌ك خوازیارانی دڵشكاوی ئاشتی، به‌ره‌ به‌ره‌ ئاوابوو و شه‌وی شه‌ڕكه‌ران باڵی به‌سه‌ر شاردا كێشایه‌وه‌. له‌ ترسا توند توند ده‌رگه‌كان داخران و كه‌س نه‌یده‌ویرا به‌ ئارامی له‌ ماڵی خۆیدا سه‌رخه‌وێ بشكێنیت. به‌شدارانی چاوه‌ڕێی خۆپیشاندانه‌كان، له‌ چاوه‌ڕوانی هه‌ڵكوتانی ده‌سته‌ شه‌وكوته‌كاندا خه‌ویان لێزڕابوو. ده‌ركه‌وتنی خۆر له‌ ده‌مكه‌لدا نیشانه‌ی زیندوومانه‌وه‌ بوو، تیشكی خۆر له‌ ته‌پوتۆز و دوكه‌ڵی شه‌ڕدا، كه‌م ڕه‌نگتر به‌رچاو ده‌كه‌وت، تیشكی ڕوناكی خۆر ترسی تارماییه‌ بكوژه‌كانی له‌ دڵی خه‌ڵكدا ده‌ڕه‌وانده‌وه‌. سیمای شار، دوودڵی پێوه‌ دیاربوو. هه‌ركه‌سه‌ و كاتێك كه‌ به‌ره‌و شوێنی كار ده‌كه‌وته‌ڕێ، دڵی له‌ مشتیدا بوو، نه‌وه‌ك به‌و به‌یانییه‌ زووه‌، ده‌سته‌ شاراوه‌كان بیڕفێنن. سات به‌ سات خه‌ڵك له‌ چاوه‌ڕوانیدا بوو، تا بزانێت ئه‌و ئێواره‌یه‌ چ ڕووده‌دات. سه‌رشه‌قام و كۆڵانه‌كان به‌ یاساوڵ و هه‌واڵگره‌كانی زانیاری و پاراستن گیرابوون، تا له‌ جموجووڵی خه‌ڵك ئاگاداربن و نه‌خشه‌ و پیلانه‌كانیان بۆ سه‌ركوت باشتر دابڕێژن.

 

كاتی وه‌ڵاموه‌رگرتنه‌وه‌ی پرسیاره‌ بێئه‌ژماره‌كانی خه‌ڵك نزیكبووبووه‌وه‌. ڕادیۆ و ته‌له‌فزیۆنه‌كانی ده‌سه‌ڵاتداران هه‌ڕه‌شه‌ و گوڕه‌شه‌یان له‌ خه‌ڵك ده‌كرد، ئه‌گه‌ر ده‌ست بۆ كاری ئاژاوه‌گێڕی به‌رن، مه‌به‌ست له‌ ئاژاوه‌، خۆپیشاندانی دژی شه‌ڕ بوو.

 

‌خۆر گه‌رم گه‌رم داگه‌ڕابوو، ده‌توت نه‌فره‌ت له‌ شه‌ڕ و ئاشتی ده‌وڵه‌مه‌ندان و هه‌ژاران ده‌كات، گه‌رم داگه‌ڕابوو تا خوێن له‌ موولوله‌كانی خه‌ڵكدا جۆشبدا و بۆ ڕاپه‌ڕینه‌وه‌ هانیانبدات. خۆر گه‌یشتبووه‌ لای چه‌پی كۆتره‌كه‌. هه‌ر ڕێبوارێك كه‌ ده‌گه‌یشته‌ لای، لێدانی دڵی خێراترده‌بوو. كۆترۆكه‌ی ئاشتی، داماو سه‌ری له‌نێو باڵه‌كانیدا حه‌شاردابوو… ترپه‌ی دڵی چه‌ند گه‌ڕه‌ك ئه‌وڵاتر ده‌بیسترا … هێز له‌ باله‌كانیدا بڕابوو.. ئاوازی ئاشتی له‌ قوڕگیدا خنكابوو و به‌ترسه‌وه‌ چاوی بڕیبووه‌ ئه‌و لوله‌چه‌كانه‌ی، كه‌ له‌ پشت كه‌لاوه‌كانی كۆڵانی تعجیل و عه‌ره‌بان و سه‌ر ته‌لاره‌ سه‌وزه‌كه‌ی به‌رامبه‌ر بانكی هه‌رێم، دڵی خه‌ڵكیان نیشانه‌گرتبوو و له‌ دوێنێ شه‌وه‌وه‌ له‌سه‌ر سه‌نگه‌رگرتن و له‌ خوێنگه‌وزانی جه‌ماوه‌ر، ڕاهێنرابوون.

 

له‌ گشت لاوه‌ خه‌ڵك به‌ره‌و چواڕیانی مه‌یدانی كۆتره‌كه‌ خڕده‌بوونه‌وه‌، كه‌سانێكی زۆر له‌تاو گه‌رمی خۆره‌تاو، خۆیان هاویشتبووه‌ سێبه‌ری دوكانه‌كان … نوێنه‌ری كۆمه‌ڵه‌ی ئاواره‌كان، ده‌نگی هه‌ڵبڕی. كۆترۆكانی ئاشتی، كه‌ بینیان په‌نجه‌ی مه‌رگهێنه‌ر، په‌له‌پیتكه‌ی چه‌كه‌كان فشارده‌دات، دڵه‌خورپه‌یان تاویسه‌ند، باڵشكاو فریانه‌كه‌وتن له‌به‌رده‌م ڕێژه‌نه‌ی مه‌رگدا هه‌ڵفڕن. له‌ گشت لایه‌كه‌وه‌، ڕه‌هێڵه‌ی گوله‌ی پاگه‌نده‌كه‌رانی دیموكراسی و مافی مرۆڤ، دایكرد. ده‌وروبه‌ری مه‌یدانی كۆتری ئاشتی له‌بری سه‌نگه‌ره‌كانی پێشه‌وه‌ی ڕژێم، درایه‌ به‌ر ئاگری چه‌كی قاره‌مانانی شه‌ڕ. جه‌ماوه‌ری مۆڵخواردوو، شله‌ژا و هه‌ڵه‌داوان ته‌نیا ڕاسته‌ شه‌قامی بازاری سیروان و باته‌ ده‌ره‌تانێك بوون بۆ ده‌ربازبوون. له‌ چاوتروكانێكدا جه‌سته‌ی له‌ خوێنگه‌وزاوی چه‌ند بریندار و كوژراوێك بوونه‌ تابلۆی ئاشتی له‌سه‌ر شه‌قام و شۆسته‌كان. له‌ ماوه‌ی نێوان ده‌ستڕێژه‌كاندا، هه‌ر چۆن بوو به‌شدارانی خۆپیشاندانه‌كه‌ توانیان برینداره‌كان ڕزگاربكه‌ن و به‌ تاكسی به‌ره‌و فریاگوزاری بیانگوێزنه‌وه‌. هه‌رچه‌نده‌ هه‌ڵسوڕاوانی یه‌كێتی كارمه‌ندانی نه‌خۆشخانه‌كان به‌و كاره‌ هه‌ستان، به‌ڵام فریا نه‌ده‌كه‌وتن و جه‌سته‌ی له‌ خوێنگه‌وزاوی چه‌ند كه‌سێك له‌و ناوه‌ كه‌وتبوو ڕزگار بكه‌ن. به‌رامبه‌ر كۆتری ئاشتی، جه‌سته‌ی بێگیانی لاوێكی عه‌ره‌بزمان، كه‌ هێشتا تابۆكه‌ی ده‌ستی كه‌ له‌سه‌ری نووسرابوو “لا للحرب، نعم للسلام، یعیش مام جلال و كاكه‌ مسعود…” به‌رنه‌دابوو، خوێنی گه‌شی ته‌خته‌ سپییه‌كه‌ی، كه‌ نیشانه‌ی ئاشتیخوازی بوو، سوور سوور نه‌خشاندبوو، خوێنی ورده‌ورده‌ نووسینه‌كه‌ی داده‌پۆشی، ده‌توت توند گرتوویه‌تی تاكو ناسیونالیسته‌كان به‌ تابووری پێنجه‌م تاوانبارینه‌كه‌ن و بیسه‌لمێنێت، كه‌ دژی (به‌عس)ە‌ و دۆستی خه‌ڵكی كوردستان. ئه‌و نه‌یتوانی له‌و خه‌ونه‌ی ئاشتیپه‌روه‌ری دا‌چڵه‌كێ و تابلۆكه‌ی به‌ نێوچه‌وانی ئه‌وانه‌دا بچه‌قێنێت، كه‌ ئاشتیخوازییان له‌ته‌ك سه‌روه‌ران فێركردبوو.

 

ئه‌م دیمه‌نه‌ بووبووه‌ تان و پۆی سرودی خرۆشانی جه‌ماوه‌ر و چڕنوكگیركردنی ئازاره‌كانیان به‌ده‌م گیانه‌ڵاوه‌ له‌ شۆسته‌كان و به‌ خوێنی گه‌وزاویان ئه‌م پرسیارانه‌ی له‌ مێژوودا نووسییه‌وه‌‌ “ئا ئه‌مه‌ بوو ڕزگاری نیشتمان، كه‌ ساڵانێك مژده‌یمان پێده‌درا؟ ئا ئه‌مه‌ بوو به‌رهه‌می گیانبه‌خشینی هه‌زاران و ده‌نگدانی ملیۆنیمان؟ ئا ئه‌مه‌ بوو ده‌ستكه‌وتی ڕاپەڕینه‌كانی ئازار و ئەیلوولی ١٩٩١؟

 

دوكان و بازار، گشتی داخرابوون، هه‌ر ده‌تگوت ڕۆژانی پاش ڕاپه‌ڕینه كاتێك كه‌ له‌شكری (به‌عس) گه‌ڕایه‌وه‌. ڕێبواران به‌ خێرایی تێده‌په‌ڕین، وه‌ك بڵێی سێبه‌ریان بووه‌ته‌ مه‌رگ و ڕاویانده‌نێت. له‌ ته‌نیشت پرده‌كه‌ی ته‌عجیل، چه‌ند كه‌س له‌ سه‌رپه‌رشتیگەڕانی خۆپیشاندانه‌كه‌ یه‌كیان گرتبووه‌وه‌ تا بیرێك له‌ داهاتووی خۆیان بكه‌نه‌وه‌، نه‌كا سبه‌ی شتێك ڕووبدات. سه‌روكه‌له‌ی عه‌لۆ، كه‌ به‌شداری خۆپیشاندانه‌كه‌ی نه‌كردبوو، په‌یدابوو و به‌ توانجه‌وه‌ ڕوو لە (عەبۆ) پرسی ..

 

– كوا نیشانه‌ سپییه‌كه‌ی قۆڵتان، خۆ ئێوه‌ ئاشتیخوازبوون، بۆچ له‌لایه‌ن برا نه‌ته‌وه‌ییه‌كانتانه‌وه‌ خه‌ڵتانی خوێنكران؟

 

وه‌ك ئه‌وه‌ی كه‌سیان گوێیان له‌ پرسیاره‌كه‌ی نه‌بووبێت، كه‌سیان وه‌ڵامیان نه‌دایه‌وه ‌…

 

عه‌بۆ: ده‌بێت بیرێك له‌ باری خۆمان بكه‌ینه‌وه‌. بوارێك بۆ چالاكی نه‌ماوه‌ته‌وه‌، بەبۆچوونی من ده‌بێت ئه‌وشه‌و كه‌سمان له‌ ماڵی خۆماندا نه‌خه‌وین، چونكه‌ به‌دڵنیاییه‌وه‌ ده‌سته‌ چه‌كداره‌كان بۆ ده‌ستگیركردنی هه‌ڵسوراوان ده‌رده‌چن.

 

دلۆ: ئێمه‌ تاوه‌كو سه‌رووی خۆمان بڕیارنه‌دات، ناتوانین ده‌رچین. ده‌توانن لەتەك ئێمه‌دا بێن بۆ بنكه‌ و تا مه‌رگ پارێزگاری له‌ خۆمان ده‌كه‌ین. هه‌ر كه‌ زۆریش ناچاربووین، ده‌چینه‌ شارێكی دیكە و درێژه‌ به‌كاری خۆمان ده‌ده‌ین.

 

نوێنه‌ری ڕێكخراوه‌ كوردستانییه‌كان (ن. ڕ. ك): نا كاكه‌ گیان، ده‌بێت ئێمه‌ وه‌ك لێژنه‌یه‌ك بچینه‌ لای سه‌ركردایه‌تی هه‌ردوو لای شه‌ڕه‌كه‌ و پێیانبڵێین، كه‌ ئێمه‌ لایه‌نگری ئاشتین.

 

دلۆ: ئێمه‌ ئاماده‌نین، كاری ئاوا بكه‌ین، چونكه‌ ده‌زانین تاوانبار كێیه‌، مه‌گه‌ر له‌سه‌ر ته‌لاره‌ سه‌وزه‌كه‌ی به‌رامبه‌ر بانكی هه‌رێم ته‌قه‌مان لێنه‌كرا؟ ئه‌ی مه‌گه‌ر خۆتان ناڵێن، چه‌كداره‌كانی ئاسایشتان بینیوون، كه‌ چونه‌ته‌ كه‌لاوه‌كانی گه‌ڕه‌كی ته‌عجیل و دامه‌زراون. مه‌گه‌ر چه‌ند چه‌كدارێكی خۆتان كه‌ پارێزگاری خۆپیشاندانه‌كه‌ بوون، به‌ده‌ستی ئه‌وانه‌ نه‌كوژران، هێشتاكه‌ ئێوه‌ ده‌چن و داوای به‌زه‌ییان لێده‌كه‌ن؟

 

(ن. ڕ. ك.) : تكاتان لێده‌كه‌ین، باسی ئه‌وه‌ نه‌كه‌ن، كه‌ چه‌كداری ئێمه‌ به‌شداربوون و كوژراون، تاوه‌كو ئێمه‌ به‌وه‌ تاوانبارنه‌كه‌ن، كه‌ ته‌قه‌مان له‌ چه‌كداره‌كانی ئاسایش كردبێت!

 

عه‌لۆ: به‌ بۆچوونی من نه‌ بواری كاركردن و هه‌ڵسوران بووه‌ته‌ كونه‌مشك، تاوه‌كو به‌ره‌و هه‌نده‌ران په‌نابه‌رین، نه‌ پێویست به‌ كڕنووشبردن له‌ به‌رده‌م سه‌روه‌ران ده‌كات، نه‌ پێویست به‌ بارگه‌-گواستنه‌وه‌ بۆ شاری دیكە ده‌كات ! ئه‌وه‌ی بڕیاری دابێت، دژی به‌ره‌ی دژه‌شۆڕش خه‌باتبكات، ئه‌وا به‌رده‌وام ده‌بێت و هێزێكی جه‌ماوه‌ریش ده‌بێت، كه‌ ببێته‌ پاڵپشتی، ئه‌وه‌ش كه‌ له ‌توانایدا نییه‌ با بڕوات پاكانه‌ بۆ قه‌سابانی سه‌ركوته‌ خوێناوییه‌كه‌ی ئه‌وڕۆ بكات. باشه‌ ئه‌وا ئێوه‌ ده‌رچوون، ئه‌ی ئه‌و هه‌موو خه‌ڵكه‌ كه‌ به‌شداری خۆپیشاندانه‌كه‌یان كردووه‌ و پاگه‌نده‌یان بۆ خه‌ڵك-هه‌ڵخڕان كردووه‌ و لافیته‌یان به‌رزكردووه‌ته‌وه‌ و دروشمیانداوه‌، چیبكه‌ن و بۆ كوێ بچن؟ نه‌خێر ته‌نیا ڕێگه‌چاره‌، به‌رده‌وامیدانه‌ به‌ ڕاگه‌یاندن و ڕێكخستن و ده‌ستبردن بۆ پێكهێنانی ڕێكخراوه‌ی جه‌ماوه‌ری گه‌ڕه‌ك و ناوه‌نده‌كانی كار و فڕیدانی لافیته‌ و دروشمه‌ سازشكارییه‌كان، به‌ڵێ ته‌نیا به‌ بزووتنه‌وه‌ی ئاوا ده‌كرێت به‌ر به‌شه‌ڕ و هێڕشی سه‌روه‌ران بگیرێت، كه‌ بۆ سه‌ندنه‌وه‌ی ئه‌و ئازادییانه‌ی كه‌ جه‌ماوه‌ر له‌ ڕاماڵینی ده‌سه‌ڵاتی ڕژێمی به‌عسدا به‌ده‌ستیانهێناون، به‌ڕێیان خستووه ‌!

 

هه‌رچه‌نده‌ قسه‌كانی عه‌لۆ، سه‌رودڵی ده‌گرتن و دژیبوون، بەڵام كورتهێنانی مه‌زه‌نده‌كه‌یان بۆ شه‌ڕڕاگرتن، زمانی كولكردبوون و هیچ وه‌ڵامیان نه‌دایه‌وه ‌… پاش بێنه‌وبه‌رده‌ی قسه‌وباسه‌كان، دواجار بڕیاردرا ڕاگه‌یاندنێك بڵاوبكریته‌وه‌، كه‌ تێیدا تاوانبارانی ئه‌م هێرشه‌ بخرێنه‌ ڕوو و هه‌روه‌ها سه‌ردانی ڕۆژنامه‌ و ڕادیۆ و ته‌له‌فزیۆنه‌كان بكرێ، تاوه‌كو داوای بڵاوكردنه‌وه‌ی ڕاگه‌یاندنه‌كه‌یان لێبكرێت.

 

ئێستا ئیدی نائومیدی باڵی به‌سه‌ر شاردا كێشابوو، ده‌رگه‌ و په‌نجه‌ره‌كان تووند گیرابوون. كه‌سانێكی زۆر له‌ ماڵی خۆیاندا نه‌ده‌مانه‌وه‌ و ڕوویان له‌ دۆست و ناسیاوانیان نابوو. زه‌نگی گه‌ڕانه‌وه‌ی سه‌ركوت و ڕفاندنی ناڕازییان له‌ نیوه‌ی شه‌ودا له‌ گوێی خه‌ڵكیدا ده‌زرینگایه‌وه‌. له‌تاو دڵه‌خورپه‌ و شێواوی هۆش و بیر، خه‌ڵكی خه‌وی لێزڕابوو. ئه‌و شه‌وه‌ زۆر كه‌س له‌ چاوه‌ڕوانیدا بوون، تا بزانن هه‌ڵوێست و بۆچوونی ده‌ره‌وه‌ و ناوه‌وه‌ ده‌سه‌ڵات به‌رامبه‌ر ئه‌و تاوانه‌ چی ده‌بێت…

 

ڕادیۆ و ته‌له‌فزیۆنی ڕووزه‌ردی پارته‌ پاشڕه‌وه‌كان ڕایگه‌یاند، كه‌ ئه‌و خۆپیشاندانه‌ لادانه‌ له‌ یاسا و چه‌پڕه‌وی مناڵانه‌یه‌ و نابێت خه‌ڵك چیدی به‌شداری تێدابكه‌ن. ڕاگه‌یاندنی پارته‌ فه‌رمانڕه‌وا شه‌ڕكه‌ره‌كان، بانگه‌وازیان بۆ خه‌ڵك بڵاوكرده‌وه‌، كه‌ هه‌ر كه‌سێك به‌شداری له‌و كارانه‌دا بكات و هه‌وڵی وه‌ها كارێك بدات، ئه‌وا سزای یاسایی ده‌درێت و ڕێگه‌ به‌ ئاژاوه‌گێڕی نادرێت، ئه‌وانه‌ی خۆپیشاندان ده‌كه‌ن، كۆمه‌ڵێك ئاژاوه‌چین و دژی به‌رژه‌وه‌ندی باڵای نه‌ته‌وه‌ و نیشتمان خه‌ڵك فریوده‌ده‌ن …

 

زۆر لایه‌نی دیكە بێده‌نگ مانه‌وه‌ و وه‌ك ئه‌وه‌ی كه‌ له‌م شاره‌دا هیچ ڕووینه‌دابێت. به‌و شێوه‌یه‌ ئه‌وه‌ی ده‌بوو بكرایه‌، نه‌كرا و ئه‌و تاوانه‌‌ گه‌وره‌یه‌ په‌رده‌پۆشكرا. چونكه‌ خۆپیشاندانی دژی شه‌ڕ، ناوه‌ڕۆكی پوچی نیشتمانپه‌روه‌ری و نه‌ته‌وه‌چییه‌تی ده‌سه‌ڵاتدارانی ده‌رده‌خست. ئه‌و پرسیارانه‌ بێوه‌ڵام مانه‌وه‌: مه‌گه‌ر ئه‌وانه‌ی خۆپیشاندانیان كرد، كورد نه‌بوون؟ مه‌گه‌ر خوازیاری ڕاگرتنی شه‌ڕ نه‌بوون، تا ڕێگه‌ بۆ گه‌ڕانه‌وه‌ی به‌عس خۆشنه‌بێت و جارێكی دیكە ماڵیان وێراننه‌بێت و ڕۆڵه‌كانیان نه‌بنه‌ سووته‌مه‌نی شه‌ڕی ناڕه‌وای ده‌سه‌ڵاتخوازان؟ مه‌گه‌ر خۆپیشاندان بۆ دژایه‌تی شه‌ڕ و گێرانه‌وه‌ی ته‌بایی نه‌بوو، مه‌گه‌ر ئه‌وانه‌ی ته‌قه‌یان له‌ خۆپیشاندانه‌كه‌ كرد، دژی ئاشتی نه‌بوون، ئیدی بۆ بێده‌نگه‌ی لێكرا و په‌رده‌پۆشكرا؟

 

ئه‌وانه‌ی سوودیان له‌ شه‌ڕدا بوو و به‌جۆرێك نۆكه‌ری بازرگانانی شه‌ڕ و چه‌كسازی بوون، نیشانه‌یان له‌ له‌شكری ئاشتی گرت و خه‌ڵتانیخوێنیان كرد. له‌شكرێك، كه‌ ئاشتی لای ملكه‌چی نه‌بوو، له‌شكرێك بوو له‌ نه‌وه‌كانی ڕاپه‌ڕین، ملكه‌چی سنوور و یاساكانی شه‌ڕكه‌ران نه‌بوو، له‌ هه‌ناوی ناڕه‌زایه‌تی جه‌ماوه‌ره‌وه‌ هاتبووه‌ده‌ر، بۆیه‌ له‌ خوێنیان گه‌وزاند. خۆپیشاندانی دژی شه‌ڕ، په‌یامی ڕاپه‌ڕینه‌وه‌ی جه‌ماوه‌ری له‌ كه‌شكۆڵدا بوو، ڕاپه‌ڕێنێك، كه‌ شه‌ڕكه‌رانی ئه‌ورۆی ده‌كرده‌ برا و هاوبه‌شی به‌یانی، ڕاپه‌ڕێنێك، كه‌ په‌یامه‌كانی ڕاپه‌ڕینی ئازاری ده‌گه‌یانده‌ شوێن خۆی، ڕاپه‌ڕێنێك، كه‌ ناوه‌ڕۆكی هاونیشتمانێتی و هاونه‌ته‌وه‌یه‌یی ده‌وڵه‌مه‌ندان و هه‌ژاران، سه‌روه‌ران و ژێرده‌ستان، شه‌ڕخوازان و ئاشتیخوازانی ده‌خسته‌ڕوو، بۆیه‌ به‌ ڕۆژی نێوه‌ڕۆ و بێسڵكردنه‌وه‌ هه‌ردوو به‌ره‌ی شه‌ڕ پێكه‌وه‌ و له‌یه‌ك كاتدا لووله‌ی چه‌كه‌كانیان كرده‌ خۆپیشانده‌رانی دژه‌ شه‌ڕ و لاوانی هه‌ولێر و داره‌توو و كه‌سنه‌زان و قوشته‌په‌یان خه‌ڵتانیخوێنكرد.

مارچی ١٩٩٨

Kotre xwênawîyeke ‏

Kotre xwênawîyeke

Çend Rojêk bû, aramî şar şêwabû, sîmay Serbazgeyyaney qella, serdemî Hêrşekanî holakoy lay Xellk wênadekrid. Pêştir Xellk le Sengerekanî dewruberewe laşey kurr û hawser û bra û bawkyan bo hatbuwewe, rik û bîzarî lêwanlêw bû. Xellkî lebîrî paşekewtkirdnî xorakda bû, mîlîşyay Parte fermanrrewakan herdû Dergey şaryan girtbû, rêgeyannededa Xellk hatuçoy asayî bkat, her boye nirxî ştumek le bazarda wek lafawî Behar le hellçûndabû.

 

Êwaran zerdey demkel, detut şkanewey Wêney deryay xwêne le Asmanda beyanyanyanîş dukellî hawen û arpîcî, bzey kazîwey le pişt xoyewe deşardewe. Tirsî Merg, xwênî le demarda demeyand û Ruxsarî Xellk zerdhellgerraw wek xezan, motekey awarebûnewe, oqrey le Xellkî reşurrut brrîbû. Rengî hellbzirkaw û çawî waqurrmawî destifroşanî şêxella, tirpey naasayî dllî xwêndkaran, tris û rakerrakey jnanî awkêşî daretû û Kesnezan, sîmay şerrî mîlîşyakanî (lubnan)yan be şar bexşîbû. Sengerî serbanî Mallan û damezrawekan, luley Mergî rû le Xellk lenêw otomobêlî Serbazî mîlîşyakan, hemû yek peyamyan leser Rojnamekanî kazîwe û hewallnamekanî xorinşîn radegeyand ” emrro ya sbey, dêwezmey Merg le Baweştandegrêt, êwe sawakan, krêkaranî mafûr û çnîn û cgere, jnanî lengefroş, mîrdiMnallanî swallker û boyaxçyanî pêş çêştxanekan, êwe ey pasewananî koyletî, ey ewaney ke Merg le luley çekekanî êwewe singî xelk nîşanedegrêt.

 

Şewane çekdarekanî fllan û fîsar, lêrew lewê le badawa û kemerbendî şar, be rûy yekdîda helldeşaxan û çend Malle hejarêk, ke hêşTake dêwezmey ablloqey abûrî Gyanî nekêşabûn û twanîbûyan be paşmawey zbilldanî nîştmaperweran û karton û rîx û sewze û terrey genîwî bazarekan Gyanderken, dekewtneber bezeyî gulehawen û fîşek, fîşeke wêlle na, bellku le luley çekî drawsêkeyanewe derdeçû. Em care Dayk û bakî ew pêwe nebûn, xuşke çkolekey to berkewt û hezar û yek xozgey Mnallaney le dillda xelltanîxwên bûn.

 

Hemû Parte benaw opozsyonekan kewtne xokokirdnewe û amadeyî bo Hêrşêk, ke boy hebû lelayen neyarî Parte Dostekeyanewe bikrête seryan, ya bo derbrrînî hellwêstî hellperistane û frîwdanî cemawerêk, ke narrezayyan beramber Parte fermanrrewakan derdebrî. Hemuwan her le beşdaranî Desellatewe ta paşkokan û bêdesellate Desellatixwazekan, kewtne jarawkirdnî mêşkî cemawer be bîrî Nîştmanperwerî û Neteweçîyetî, taweku cemawerî begyanhatû, dest bo hîç hewllîkî şorrşigêrrane bo lenêwbirdnî şerr nebat.

 

Hewllî zîndûkirdnewey berey Kurdistanî û pêkhênanî komîtey aştî û djî şerrî brakan, yekêk bû lew hewllane û lelayen Rêkixrawe Neteweçî û Nîştmanîyekanewe, lew laşewe çep û Rêkixrawe cemawerîyekan le hewllî bergirtin be şerrêk bûn, ke le teqîneweda bû.

 

Germay hawîn, tawî sendibû. Sêber berew xorhellat le kşandabû, hemû Kesêk gwêy bo bîstinî dengî tequhorr hellxistibû, pêkdadanekey dwênê êwarey lay “yarîge”î şar, wek bangewazêk zorbey endaman û hellsurawanî Rêkixrawe cemawerîyekanî le binkey (yekêtî bêkaran) kokirdewe, karayî nzîkbûnewey şerr leser hoş û boçûnî Kesekan hênde tawî sendibû, qsewbasekanî berradey hellçûn û naaramî gerimkirdbûn. Lenêw beşdarbuwanda sê boçûn berceste bûbûn; nermirrew (aştîxwaz), ke zorîne bû, myanerrew (Desellatixwaz), tundirrew (berengarî cemawerî), ke kemayetî bû, bellam her sê la leser ewe hawrrabûn, ke debêt ştêk bo bergirtin be şerreke bikrêt. Miştumirr leser ewey çî bikrrêt, ta dehat gerimtir debû, hendêk car hellçûn û twanc leyekdan û hendêk car aramî û xawbûnewey demarekan. Yek le dway yek norey qsekirdin bernedekewt, hawboçûnanî dwênê, djeboçûnî ewrro bûn û dje boçûnaney dwênê nzîk û hawdeng. Metrisî şerr, hokarêk ke hemû hawsengîyekanî têkdabû..

 

‘Ebo: Hawrrêyan, beboçûnî min êsta debêt le bîrî eweda bîn, ke şerr rabgirîn, nek pêşnyarî Desellat ya şura. Cemawer lem kateda ragirtnî şerryandewêt nek ştî dîke ! Wek basman kird, ême le bangewazekemanda bo gişt layen û Rêkixrawekan, Xwazyarî ragirtnî şerrîn, le wellam be bangewazekeman, çend Rêkixrawêk amadeyî xoyan bo xopîşandanî hêmnaney em dwanîwerroye derbrrîwe.

 

Dlo: ême, hemû kat pêşnyarî şura dekeyn, Xellk debêt Şuray gerrek û kargekan pêkbihênin, katêk ke twanîman şerr rabwestênîn û şar le mîlîşyakan çollbkeyn, ew kat şurakan û ême û her layenêkî dîke ke pşîtwanî pêşnyarekey ême dekat, le berrêwebirdnî şarda beşdarîdekeyn. Bellam ême debêt ewe bzanîn, ke nabêt rêge bidrêt hîç layenêkî şerrker em hele bo xoy bqozêtewe bo Hêrş bo ser beramberekey.

 

‘Elo: bellam Hawrrêyan, wek aşkraye be drêjayî mêjû, şerrî borijwazî çi le nêwan dû dewllet ya le nêwan dû mîlîşyatda bûbêt, tenya bo lawazkirdnî Çewsawan buwe û be heman şêweş aştî borijwazî bo seqamgîrkirdnî em lawazîye û cêgîrkirdnî Yasa û berjewendîyekanî. Boye wellamî ême bo em hewlley borijwazî, bo em şerre, aştî nîye, bellku lenêwbirdnî şerre be şerrî şorrşigêrrane. Hîç kat ew dûlayene waz le şerr nahênin, çunke ragirtnî le destî ewanda nîye û hîç katêkîş çekdare xelletawekanî ban saxtmanekan û kenarî Şeqamekan çoll naken û berekanî şerr becênahêlln, tenya ew kate nebêt, ke cemawer piştîyanberdedat û cemawer beramberyan Senger degrêt. Pêwîste ême her hengawêkman bem amancewe bêt; çi pagende û çi rêpêwan û çi pêkhênanî destey çekdar û şura.

 

‘Ebo: em bradere deyewêt, be Xeyallpillawî komune berpabkat. Ême êsta bêcge le ragirtnî şerr, hîçî dîkeman pênakrêt eme xodzîneweye le karkirdin.

 

Dlo: na Hawrrêyan, em dû boçûne hîçkamyan, naguncên, ême debêt em hele bqozînewe û şurakan drustibkeynewe, şar le çekdar çollbkeyn û lenêwşarda be xoman Desellat bigrînedest.

 

‘Elo: başe Hawrrêyan, wa şarman le çekdar çollkird û şurakan sêyekî dengyan bedestihêna, ewa dû beramber deng be şerrkeran deden û hem nexşekêşeranî şerr, be serkut-kirdin naçaryandekat. Herweha le welamî ew braderey dîkeda, başe eger şerrî şorrşigêrraneman pênakrêt, ewa naştwanîn şorşigêrrbîn, dey kewate be boçûnî to, debêt djeşorşibîn û dawa le ballekanî borijwazî bkeyn, ke waz le şerre mîlîşayyekeyan bhênin û wek dû bray Neteweyîy, serwerîman bken.

 

Dlo: em bradere le qsekanîda zor naumêd dyare û bas le bûnî hêzîkî ke dekat, ke le piştî em şerrewe bêt. Bellam wek aşkraye, em şerre regurrîşey konî heye û le êstada qeyranî abûrî û kêşe leser Desellat, hoy serekî hellgîrsanewey şerrekeye, nek le beramber prrolîtaryada.

 

‘Elo: beboçûnî min, em şerre ya rastir bllêyn em şanogerîye, drêjey heman şanogerî şerrekanî kendawe. Çunke ewe çend Mangêke Xellk bekuştindeden, keçî taze be taze le rageyandnekeyanda bas lewe deken, ke “zor naşîrîne le radyo û telefzyonekanda cnêw û nawunatore be serokekan bidrê”, taze xerîke raygeyyênin, ke şerre! Ger eme şanogerî nîye, ey çîye? Dyare wek le gerranewey leşkirî be’sda bo serkutî Xellk 1991da derkewt, ke emerîka û hawpeymane kurdekanî derhênerî ew şanogerîye bûn û amancîş têkişkandinî bzûtenweyek bû, ke le derewey nexşekanî ewanda raperrî. Beboçûnî min tenya karêkîş, ke pêwîste destî bo berîn, eweye : yekem, bangewazî gişt çekdarekane bo ragirtnî şerr û gerranewe bo naw rîzekanî cemawer bkeyn. Duwem, xopîşandanî berdewam le gerrek û şWênekanî karewe bo ser binkekan û damezrawekan, beşêwey sertaserî. Rêkxistinî Xellk bo derkirdnî çekdarekan le serban û gerrekekanda, Takatêk ke hawsengî hêz be qazancî cemawer deşkêtewe, ew kat zemîne bo Raperrînî çekdarane lebardebêt. Hellbete eweman lebîrneçêt, ke pêwîste em hewlle sertaserî bêt, nek tenya lêre, wek ewey çend Mange le nawçekanî dîke şerre û keçî taze lêre daçllekawn. Şura û her Rêkixrawêkî Xebatkar û şorrşigêrr le henawî bzûtneweyekî awada dêtederewe, nek be bangewaz û drustkirdnî le binke Partîyekanda!

 

Dlo: Hawrrêyan bebirrway ême debêt şurakan drustibkeyn û şerr rabgirîn. Gring eweye em êwareye çîbkeyn? Êmeş ew hengaweman pêbaşe, bellam be Xeyall na ! Taêsta le qsew-basekanda awa derdekeêt, ke zorîne letek êmeye, layenî duwemîş, lêreda be xopîşandanî aram û karî hawbeş letek her layenêk, razîye. Kewate ştêk nemawe ta leserî buwestîn. Le wellamî ew bradereda, dellêm ême bêdeng nebûyn, bellku beyannameman derkirduwe.

 

‘Elo: Hawrrêyan, ême natwanîn nîşaney aştî le qoll bkeyn, natwanîn hellgirî druşmêk bîn, ke le xizmet xudî borijwazîdaye, natwanîn bebê amadeyî, Xellk bkeyne nîşaney tfengekan.

 

‘Ebo: be qsey êwe bêt, ta prrolîtaryay cîhan yeknegrêt, Debêt çawerrwanbîn. Emeş bo ewrro tenya şanxallîkirdne le jêr em erke, Hawrrêyan. Ger qseyek nemawe, ba brroyn !

 

Amadebuwan, bêcge lewaney, ke hawrray ‘Elo bûn, berew şwênî yekgirtnewey herdû ballî xopîşandaneke kewtnerrê. Benaw destifroşekanî bazarî Şêxellllada berew meydanî nafurekey qella têperrîn. Letek her hengawêkda be komell Xellk dwayandekewt, rik û bêzarî Xellkî beradeyek bû, ke detgut hemû katî kewtnerrêy em şemendefereyan dezanî, ta geyiştne sêrray nafureke, çend hezar Kesêk kobûnewe. Heşamateke le westanîda şepolîdeda, druşmî corawcor dengekan hênde narrêkbûn, le çend metrêkîşewe têgeyiştin lêyan sextibû. Le nawendî heşamatekeda Kesêkyan berizkirdewe û destî be nîşaney dawakirdin le Xellkeke ta bêdengbin, berizkirdewe, çend carêk kokî û bllindgokey le demî nzîk kirdewe ….

 

Qsegerî yekem: cemawerî berrêz, ême djî şerrîn, ba aştî bgerrêtewe, ba şerr ragrîn, ba parey teqemenî û xercî şerr, bidrêt be dawderman bo Mnallan … Her êsta hezaran Mindall leberdem herreşey Mergdan, keçî sedan hezar dînar dekrêne xercî çek û teqemenî qed le xotan pirsîwe boçî? Dey kewate hemû beyek deng ba bllên, na bo şerr,bellê bo aştî! .. Na bo şerr,bellê bo aştî! ..  Na bo şerr,bellê bo aştî!

 

Qsegerî duwem : Azîzanim, Xellkanî djî şerr, birrwanne em bare ke Parte fermanrrewakan drustyankirduwe, birrwanne barî jyantan, awarekan .. Xellkî em şare, şerr çi bedbextîyekî beser-hênawîn, aya Kes le êwe Xwazyarî em şerreye? Kê dengî bem Partane dawe, ta her kat wîstyan hana bo şerr bern? Katêk ke bo Xellkî daway azûqeyan lêdekeyn, le wellamda pêmandellên “mîrîman sawaye û budceman nîye! “, Katêk ke bo awarekanî kerkuk daway xanûyan lêdekeyn ya dawayan lêdekeyn ke le kelawey Serbazgekanda deryanneken, le beramberda dest be paranewe û byanû hênanewe bo xodzînewe deken û le kelawekanda deryandeken û Serbazge û dezgey hewallgirî bo Gyanî Xellk rêkdexenewe û her katêkîş dengoy şerrbêt, firmêskî tîmsahî bo awarekan derrêjn. Awarekan, Xellkî berrêzî şar, îdî katî ewe hatuwe hemuwan beyek deng bllêyn na bo şerr, bellê bo aştî .. Na bo şerr,bellê bo aştî!.. Na bo şerr,bellê bo aştî! .. Na bo şerr,bellê bo aştî! .. Na bo şerr,bellê bo aştî!

 

Lem kateda le Şeqamî batewe beşî duwemî xopîşandaneke geyişte bero, ke le komellêk Kommelle û Rêkixraw pêkhatbû, be çepllerrêzan pêşwazîyan lêkra .. Heşamateke hênde gewre bûbû, lelayen rêkxeranî xopîşandanekewe kontrill nedekra.. Îdî druşm û hawarî Xellk, druşme amadekrawekanî destey berrêweber nebûn, bellku qse û wîstî naxî Xellkeke bûn û her Kese qsey dllî xoy deçrrî …

 

Qsegerî sêyem : hizbî ême, hizbî çînî krêkar û Zehmetkêş, djî şerr têdekoşêt. Ême Xwazyarî ragirtnî destbecêy şerrîn. Ême cemawer bo westanewe djî şerr û xorrêkxistin le şuray karge û gerekekanda, bangewazdekeyn. Debêt hêze şerrkerekan lenêw şar biçne derewe. Ême Xwazyarî pêkhênanî Desellatî şurAyîn, na bo şerr, bellê bo aştî.

 

Paş çepllelêdan, nwênerî beşî duwemî xopîşandaneke, ke le brî çend Rêkixrawêk qseykird, berizkrayewe …

 

Qsekerî çwarem: cemawerî beşeref, wa lem nêweda dû Partî bra şerryane û tenya destkewtî mêjûîy Netewekeman (parlemane – korpekeman) ledestdeçêt, korpey Desellatî Neteweyîman zîndebeçalldekrêt. Firyakewn ba be hemû layekman em şerre narrewaye, ke nahezanî Netewekeman agrî xoşdeken, ragrîn. Dû Partî bra, be beşdarî gişt dillsozanî Netewekeman, fermanrrewayî em xake azade bkeyn. Ême komîteyekman pêkhênawe û benawî “komîtey djî şerrî brakujî”, beyanî benawî êwewe deçîne barge kak mes’ud û mam celal û daway ragirtnî şerryan lêdekeyn …

 

Ew Rojane herKes çi be çak û çi be xrap bidwaye, her çepllerrêzanbû, çunke Xellkî le serdemî serokî serokanewe tûşî em derde kuşindeye bûbûn. Denge dengî Xellkeke, zengî ewe bû, ke narrezayetî Xellk dij be şerr le serûy astî bîrkirdnewey Partekaneweye. HerKese le şwênî xoyewe dengî berz dekirdewe …

 

– ême nehatûyn ta btannêrîne xizmet cenerrallekanî şerr.

 

– tenya be lenêwbirdinyan wek (be’s) kotayî be şerr dêt.

 

– îdî leme zyatir natwanîn çawerrêy bellênekanyan bîn, Merg le çawerrwanî Mergesat xoştre. Ne detwanîn bêyneder, ne detwanîn Şewan bêxem le Mallî xoşmanda serxewêk bişkênîn, Takey çawerrwanî Merg, îdî bese !

 

Rik û bêzarî Xellk lewe derçûbû, ke bitwanrêt kontroll bikrêt. Destey serpersitî xopîşandaneke rayangeyand ” ewrro kotayî be xopîşandaneke dehênîn û sbeynê sat (4)î paşnîwerro le meydanî kotrî aştî kodebînewe, êsta dawatan lêdekeyn, bllawey lêbken ” ….

 

Layen û Rêkixrawekan her yeke û cemawerî lafîtebedest û Xellkanî xoyan berew bnekkanyan berêkirdewe. Ewey mayewe, Kesanêk bûn, îdî çawerrwanî û danbexodagirtin boyan watay nebû, hatbûn aramî bo şar bgêrrnewe yan Gyanî xoyan bûbû bebar beseryanewe, lêy rizgarbbin, hatbûn le camî pirrbûy rik û bêzarîyan, lafawî Raperrîn hestênin û bargekanî şerrî koyletî rabmalln. Lafawî bêzarî behemû lada şepolî deda, xopîşanderan yaxîyane berew berdem bargey parêzga Asayş milyan dena. Lewêş komellêk gwêyan bo nWênerî Partî mafî çarenûs, ke le hewllî eweda bû rik û bêzarî cemawerî begyanhatû belarrêda berê, Taku le djî Parte reqîbekey bekarîberêt. Bellam eme tenya xewnî nêw koşkî serweran bû. Heşamat şepolîdeda û Xellkeke destîkirde heya û hû û fîkelêdan. Nwênerî sewz naçarbû, waz le qsekanî bhênêt. Heraw û haw huy Xellkeke naçarîkrid, berew bargey sewzî bgerrêtewe. Ew ca rêpêwangerran berew bargekanî Partî Dayk û otonomî be pêçewanewe milyanna û be “druşmî xotan û şerrtan bo derewe” be berdem barge zerdekey (şîraton)da, ke wek dumellêk lenêwşarda helltoqîbû, têperrîn. Pyawanî serok wek pîşeyî hemîşeyyan Asman û zewîyan le cemawerî narrazî û djeşerr, kirde agir û herçî beşe budcey dawderman bû, kirdyane agir û asn û beser xopîşanderanda barandyan … Xopîşanderanî bêçek û djeşerr naçar le beramber destirêjî nebrrawey qaremananî şerrda, be çend brîndarêkewe ew naweyan çollkird. Ew brîndaraney ke leberdem Dergey bargey şerrkeranda becêmabûn, xzêndrane jêrzemînekanî eşkencedan.

 

Xor wek Xwazyaranî dllişkawî aştî, bere bere awabû û Şewî şerrkeran ballî beser şarda kêşayewe. Le tirsa tund tund Dergekan daxran û Kes neydewîra be aramî le Mallî xoyda serxewê bişkênît. Beşdaranî çawerrêy xopîşandanekan, le çawerrwanî hellkutanî deste Şewkutekanda xewyan lêzrrabû. Derkewtinî xor le demkelda nîşaney zîndûmanewe bû, tîşkî xor le teputoz û dukellî şerrda, kem rengtir berçaw dekewt, tîşkî runakî xor tirsî tarmayye bkujekanî le dllî Xellkda derrewandewe. Sîmay şar, dûdllî pêwe dyarbû. her Kese û katêk ke berew şwênî kar dekewterrê, dllî le miştîda bû, newek bew beyanîye zuwe, deste şarawekan bîrrfênin. Sat be sat Xellk le çawerrwanîda bû, ta bzanêt ew êwareye çi rûdedat. Serşeqam û Kollanekan be Yasawll û hewallgrekanî zanyarî û parastin gîrabûn, ta le cmucûllî Xellk agadarbin û nexşe û pîlanekanyan bo serkut baştir dabrrêjn.

 

Katî wellamwergirtnewey pirsyare bêejmarekanî Xellk nzîkbûbuwewe. Radyo û telefzyonekanî Desellatdaran herreşe û gurreşeyan le Xellk dekrid, eger dest bo karî ajawegêrrî bern, mebest le ajawe, xopîşandanî djî şerr bû.

 

Xor germ germ dagerrabû, detut nefret le şerr û aştî dewllemendan û hejaran dekat, germ dagerrabû ta xwên le mûlulekanî Xellkda coşbda û bo Raperrînewe hanyanbdat. Xor geyiştbuwe lay çepî kotreke. Her rêbwarêk ke degeyişte lay, lêdanî dllî xêratirdebû. Kotrokey aştî, damaw serî lenêw ballekanîda heşardabû… Tirpey dllî çend gerrek ewllatir debîstra … Hêz le balekanîda brrabû.. Awazî aştî le qurrgîda xinkabû û betirsewe çawî brrîbuwe ew luleçekaney, ke le pişt kelawekanî Kollanî t’cîl û ‘ereban û ser telare sewzekey beramber bankî herêm, dllî Xellkyan nîşanegirtbû û le dwênê Şewewe leser Sengergirtin û le xwêngewzanî cemawer, rahênrabûn.

 

Le gişt lawe Xellk berew çwarryanî meydanî kotreke xirrdebûnewe, Kesanêkî zor letaw germî xoretaw, xoyan hawîştbuwe sêberî dukanekan … Nwênerî Kommelley awarekan, dengî hellbrrî. Kotrokanî aştî, ke bînyan pencey Mergihêner, pelepîtkey çekekan fşardedat, dllexurpeyan tawîsend, ballişkaw firyanekewtin leberdem rêjeney Mergda hellfirrn. Le gişt layekewe, rehêlley guley pagendekeranî dîmukrasî û mafî Mrov, Daykird. Dewruberî meydanî kotrî aştî lebrî Sengerekanî pêşewey rjêm, draye ber agrî çekî qaremananî şerr. Cemawerî mollixwardû, şleja û helledawan tenya raste Şeqamî bazarî sîrwan û bate deretanêk bûn bo derbazbûn. Le çawtrukanêkda cestey le xwêngewzawî çend brîndar û kujrawêk bûne tabloy aştî leser Şeqam û şostekan. Le mawey nêwan destrrêjekanda, her çon bû beşdaranî xopîşandaneke twanyan brîndarekan rizgarbken û be Taksî berew firyaguzarî byangiwêznewe. Herçende hellsurrawanî yekêtî karmendanî nexoşxanekan bew kare hestan, bellam firya nedekewtin û cestey le xwêngewzawî çend Kesêk lew nawe kewtibû rizgar bken. Beramber kotrî aştî, cestey bêGyanî lawêkî ‘erebizman, ke hêşta tabokey destî ke leserî nûsrabû “la llhirb, n’mi llislam, î’îş mam clal û kake mis’ud…” bernedabû, xwênî geşî texte spîyekey, ke nîşaney aştîXwazî bû, sûr sûr nexşandibû, xwênî wirdewirde Nûsînekey dadepoşî, detut tund girtûyetî Taku nasîwnalîstekan be tabûrî pêncem tawanbarîneken û bîselmênêt, ke djî (be’s)e û Dostî Xellkî Kurdistan. Ew neytwanî lew xewney aştîperwerî daçllekê û tablokey be nêwçewanî ewaneda bçeqênêt, ke aştîxwazîyan letek serweran fêrkirdbû.

 

Em dîmene bûbuwe tan û poy srudî xroşanî cemawer û çirrnukgîrkirdnî azarekanyan bedem Gyanellawe le şostekan û be xwênî gewzawyan em pirsyaraney le mêjûda nûsîyewe “a eme bû rizgarî Nîştman, ke Sallanêk mijdeyman pêdedra? A eme bû berhemî Gyanbexşînî hezaran û dengdanî milyonîman? A eme bû destkewtî Raperrînekanî azar û sêptember (eylûl)î 1991?

 

Dukan û bazar, giştî daxrabûn, her detgut Rojanî paş Raperrîne katêk ke leşkirî (be’s) gerrayewe. Rêbwaran be xêrayî têdeperrîn, wek bllêy sêberyan buwete Merg û rawyandenêt. Le tenîşt pirdekey te’cîl, çend Kes le serperşitîgerranî xopîşandaneke yekyan girtbuwewe ta bîrêk le dahatûy xoyan bkenewe, neka sbey ştêk rûbdat. Serukeley ‘Elo, ke beşdarî xopîşandanekey nekirdbû, peydabû û be twancewe rû le (‘Ebo) pirsî ..

 

– kwa nîşane spîyekey qolltan, xo êwe aştîxwazbûn, boç lelayen bra Neteweyyekantanewe xelltanî xwênkran?

 

Wek ewey Kesyan gwêyan le pirsyarekey nebûbêt, Kesyan wellamyan nedayewe …

 

‘Ebo: debêt bîrêk le barî xoman bkeynewe. Bwarêk bo çalakî nemawetewe, beboçûnî min debêt ew Şew Kesman le Mallî xomanda nexewîn, çunke bedillnyayyewe deste çekdarekan bo destigîrkirdnî hellsurawan derdeçin.

 

Dlo: ême taweku serûy xoman birryarnedat, natwanîn derçîn. Detwanin letek êmeda bên bo binke û ta Merg parêzgarî le xoman dekeyn. Her ke zorîş naçarbûyn, deçîne şarêkî dîke û drêje bekarî xoman dedeyn.

 

Nwênerî Rêkixrawe Kurdistanîyekan (n. R. K): na kake Gyan, debêt ême wek lêjneyek bçîne lay serkirdayetî herdû lay şerreke û pêyanbllêyn, ke ême layengirî aştîn.

 

Dlo: ême amadenîn, karî awa bkeyn, çunke dezanîn tawanbar kêye, meger leser telare sewzekey beramber bankî herêm teqeman lênekra? Ey meger xotan nallên, çekdarekanî asayiştan bînîwun, ke çunete kelawekanî gerrekî te’cîl û damezrawn. Meger çend çekdarêkî xotan ke parêzgarî xopîşandaneke bûn, bedestî ewane nekujran, hêştake êwe deçin û daway bezeyyan lêdeken?

 

(n. R. K.) : tkatan lêdekeyn, basî ewe neken, ke çekdarî ême beşdarbûn û kujrawn, taweku ême bewe tawanbarneken, ke teqeman le çekdarekanî Asayş kirdbêt!

 

‘Elo: be boçûnî min ne bwarî karkirdin û hellsuran buwete kunemşik, taweku berew henderan penaberîn, ne pêwîst be kirrnûşbirdin le berdem serweran dekat, ne pêwîst be barge-gwastnewe bo şarî dîke dekat ! Ewey birryarî dabêt, djî berey djeşorrş Xebatbkat, ewa berdewam debêt û hêzêkî cemawerîş debêt, ke bbête pallpiştî, eweş ke le Twanayda nîye ba birrwat pakane bo qesabanî serkute xwênawîyekey ewrro bkat. Başe ewa êwe derçûn, ey ew hemû Xellke ke beşdarî xopîşandanekeyan kirduwe û pagendeyan bo Xellk-hellxirran kirduwe û lafîteyan berizkirduwetewe û druşmyandawe, çîbken û bo kwê bçin? Nexêr tenya rêgeçare, berdewamîdane be rageyandin û rêkxistin û destbirdin bo pêkhênanî Rêkixrawey cemawerî gerrek û nawendekanî kar û frrîdanî lafîte û druşme sazişkarîyekan, bellê tenya be bzûtnewey awa dekrêt ber beşerr û hêrrşî serweran bgîrêt, ke bo sendnewey ew Azadîyaney ke cemawer le ramallînî Desellatî rjêmî be’sda bedestyanhênawn, berrêyan xistuwe !

 

Herçende qsekanî ‘Elo, serudllî degirtin û djîbûn, bellam kurtihênanî mezendekeyan bo şerrragirtin, zmanî kulkirdbûn û hîç wellamyan nedayewe … Paş bênewberdey qsewbasekan, dwacar birryardra rageyandinêk bllawbikrîtewe, ke têyda tawanbaranî em Hêrşe bixrêne rû û herweha serdanî Rojname û radyo û telefzyonekan bikrê, taweku daway bllawkirdnewey rageyandnekeyan lêbkirêt.

 

Êsta îdî naumîdî ballî beser şarda kêşabû, Derge û Pencerekan tûnid gîrabûn. Kesanêkî zor le Mallî xoyanda nedemanewe û rûyan le Dost û nasyawanyan nabû. Zengî gerranewey serkut û rfandinî narrazîyan le nîwey Şewda le gwêy Xellkîda dezrîngayewe. Letaw dllexurpe û şêwawî hoş û bîr, Xellkî xewî lêzrrabû. Ew Şewe zor Kes le çawerrwanîda bûn, ta bzanin hellwêst û boçûnî derewe û nawewe Desellat beramber ew tawane çî debêt…

 

Radyo û telefzyonî rûzerdî Parte paşrrewekan raygeyand, ke ew xopîşandane ladane le Yasa û çeprrewî Mnallaneye û nabêt Xellk çîdî beşdarî têdabken. Rageyandinî Parte fermanrrewa şerrkerekan, bangewazyan bo Xellk bllawkirdewe, ke her Kesêk beşdarî lew karaneda bkat û hewllî weha karêk bdat, ewa szay Yasayî dedrêt û rêge be ajawegêrrî nadrêt, ewaney xopîşandan deken, komellêk ajaweçîn û djî berjewendî Ballay Netewe û Nîştman Xellk frîwdeden …

 

Zor layenî dîke bêdeng manewe û wek ewey ke lem şareda hîç rûynedabêt. Bew şêweye ewey debû bikraye, nekra û ew tawane gewreye perdepoşkra. Çunke xopîşandanî djî şerr, nawerrokî puçî Nîştmanperwerî û Neteweçîyetî Desellatdaranî derdexsit. Ew pirsyarane bêwellam manewe: meger ewaney xopîşandanyan kird, kurd nebûn? Meger Xwazyarî ragirtnî şerr nebûn, ta rêge bo gerranewey be’si xoşnebêt û carêkî dîke Mallyan wêrannebêt û Rollekanyan nebne sûtemenî şerrî narreway Desellatixwazan? Meger xopîşandan bo djayetî şerr û gêranewey tebayî nebû, meger ewaney teqeyan le xopîşandaneke kird, djî aştî nebûn, îdî bo bêdengey lêkra û perdepoşkra?

 

Ewaney sûdyan le şerrda bû û becorêk nokerî bazirgananî şerr û çeksazî bûn, nîşaneyan le leşkirî aştî girt û xelltanîxwênyan kird. Leşkirêk, ke aştî lay milkeçî nebû, leşkirêk bû le newekanî Raperrîn, milkeçî snûr û Yasakanî şerrkeran nebû, le henawî narrezayetî cemawerewe hatbuweder, boye le xwênyan gewzand. Xopîşandanî djî şerr, peyamî Raperrînewey cemawerî le keşkollda bû, raperrênêk, ke şerrkeranî ewroy dekirde bra û hawbeşî beyanî, raperrênêk, ke peyamekanî Raperrînî azarî degeyande şwên xoy, raperrênêk, ke nawerrokî hawnîştmanêtî û hawneteweyeyî dewllemendan û hejaran, serweran û jêrdestan, şerrixwazan û aştîxwazanî dexisterrû, boye be Rojî nêwerro û bêsillkirdnewe herdû berey şerr pêkewe û leyek katda lûley çekekanyan kirde xopîşanderanî dje şerr û lawanî hewlêr û daretû û Kesnezan û quştepeyan xelltanîxwênkird.

 

Marçî 1998

ڕۆژی فیدراڵی*

ڕۆژی فیدراڵی*

كاتێك، كه‌ به‌ئاگاهات، لەنێو عاره‌قه‌دا تەڕ و وڕ بووبوو، كه‌مێك دانیشت، ده‌توت مێشكی له‌كاركه‌وتووه‌. ده‌ستێكی به‌ ڕوومه‌تیدا هێنا و وایزانی پیته‌كانی په‌رتووكه‌كه‌ له‌سه‌ر ڕوومه‌تی ده‌رچوون، پڕیدایه‌ په‌رتووكه‌كه‌، بینی كه‌ به‌ عاره‌قه‌ی ده‌موچاوی و لاملی خوساوه‌. یه‌خه‌ی تیشێرته‌كه‌ی به‌رزكرده‌وه‌ و فوویه‌كی به‌ سنگ و زكیدا كرد، به‌ڵام دادینه‌دا. هێشتا خه‌واڵووبوو، هه‌ستایه‌وه‌ سه‌رپێ و به‌ره‌و گه‌رماوه‌كه‌ چوو، چه‌ند مشت ئاوی به‌ ده‌موچاویدا كرد، له‌به‌رخۆیه‌وه‌ “ به‌بێ ئاو و پانكه‌، ئه‌مه‌ كه‌ی ژیانه‌ .. ”.

ئه‌و جار هاته‌ده‌ره‌وه‌ و به‌لای ڕاستدا خۆی به‌ ئاشپه‌زخانه‌كه‌دا كرد، به‌ڵكو له‌ بالكۆنه‌كه‌ كه‌مێك هه‌وا بیگرێته‌وه‌. هاوڕێكه‌ی له‌به‌رده‌م ته‌نوورێكی ته‌نه‌كه‌دا، كه‌ ئه‌و ڕۆژانه‌ جێگه‌ی ته‌نووری ڕاستینی گرتبووه‌وه‌، خه‌ریكی نانكردن بوو، ڕووی تێكرد…

– ئه‌وه‌ به‌دیار ئه‌و ته‌نه‌كه‌ ئاگره‌وه‌ ناسووتێیت، ئه‌مه‌ گه‌رمای ئه‌و دۆزه‌خه‌یه‌، كه‌ له‌و دیو منی له‌ عاره‌قه‌دا خوساندووه‌.

سامان : خۆ هه‌ر دوو ده‌رگه‌ی بالكۆنه‌كه‌ و ده‌ره‌وه‌شم كردوونه‌ته‌وه‌ تا هه‌وای فێنك بێت.

ئالان : چی ڕوویداوه‌، وا ئه‌وڕۆ چالاكبوویت و  زوو نانده‌كه‌ی؟

سامان : له‌به‌رئه‌وه‌ی ئێواره‌ كاره‌بامان نییه‌، پێمباشبوو ئێستا سه‌مونه‌كه‌ بكه‌م.

ئالان له‌ دڵی خۆیدا، “ده‌ترسم تۆش دڵه‌خورپه‌ی ڕوودانێك دایگرتبی. پێش نیوه‌ڕۆ بێده‌ردیسه‌ر له‌ مشتومڕه‌كه‌ی ته‌نیشت تابلۆی ڕاگه‌یاندنه‌كه‌ ده‌رچووین، نازانم ئیدی…”. به‌ده‌م بیركردنه‌وه‌وه‌ چووه‌ بالكۆنه‌كه‌ و سه‌رنجی سه‌ر شه‌قامه‌ سه‌ره‌كییه‌كه‌ی (ته‌یراوا)ی دا و هۆڕێنی ئۆتومۆبێل و ده‌نگه‌ده‌نگی به‌نزینفرۆش و ئه‌ره‌بانه‌چییان، ده‌توت مه‌زاتخانه‌یه‌، شتێكی وا سه‌رنجی ڕانه‌كێشا و كشایه‌وه‌ دواوه‌، ده‌توت به‌ دوای شتێكدا وێڵه‌ “ نازانم چی بكه‌ین، باشتره‌ به‌ سامان بڵێم”..

– هاوڕێ سامان ده‌ڵێی چی ئه‌وڕۆ نه‌چین بۆ په‌رتوكفرۆشتن، باشتر نییه‌ كه‌مێك بگه‌ڕێین. خۆ ئه‌وه‌ شه‌ش مانگ ده‌بێت پیاسه‌یه‌كمان نه‌كردووه‌، نه‌ سه‌ردانی هاوه‌ڵێك، نه‌ دانیشتنێكی گڵكه‌ند.

سامان : باشه‌ هاوڕێ، وا ده‌كه‌ین.

ئالان : به‌رماوه‌یه‌كی نیوه‌ڕۆ نه‌ماوه‌، تا به‌م نانه‌ گه‌رمه‌وه‌، ببووره‌ به‌و هه‌ویره‌ گه‌رمه‌وه‌ بیخۆین؟

سامان : نه‌خێر، ته‌نیا كه‌مێك ئاوه‌ڕوونكه‌ی په‌تاته‌كه‌ی نیوه‌ڕۆ ماوه‌…

هه‌ر دووك وه‌ك كاروانچی برسی ده‌ستیان به‌ خواردنی تێگوشه‌ی ئاوه‌ په‌تاته‌كه‌ كرد. لەناکاو، دوو چه‌كدار خۆیان به‌ دەرگەدا كرد و لووله‌ی چه‌كه‌كانیان ئاراستەی سامان و ئالان كرد …

سامان : ئه‌وه‌ چییه‌، ئێوه‌ كێن و چیتان ده‌وێت؟

چه‌كداره‌كان : جووڵه‌نه‌كه‌ن، كوان ئه‌وانی دیكە؟

ئالان : ئه‌وانی دیكە كێن، چییه‌ ده‌ڵێی به‌عسییه‌كانن و فێرنه‌بوون له‌ ده‌رگه‌ بده‌ن؟

چه‌كداره‌كان : ده‌متداخه‌، ده‌ستهه‌ڵبڕه ‌!

سامان : بۆچی، چی بووه‌، كێتانده‌وێت؟

چه‌كداره‌كان : ده‌مدرێژی مه‌كه‌، ئاده‌ی هه‌ویه‌كانتانم بده‌نێ!

ئالان : شوناسنامه‌ی چی؟ هیچ مۆڵه‌تێكی فه‌رمیتان پێیه‌، كه‌ هاتوون؟

چه‌كداره‌كان: جه‌نابت نامه‌ی ڕه‌سمیت ده‌وێت، هه‌ی گێره‌شێوێن؟

چه‌كداری یه‌كه‌م، ڕوو له‌ چه‌كداری دووه‌م: ئاده‌ی بگه‌ڕێ، بزانه‌ چییان لایه‌، ده‌مانچه‌، كلاشینكۆڤ یا چی دیكە؟

چه‌كداری دووەم‌ به‌ گه‌ڕان به‌نێو ژووره‌كاندا خه‌ریكده‌بێت. له‌م كاته‌دا ئالان به‌ دوای چه‌كداره‌كه‌دا ده‌ڕوات و سامان ده‌ستی لەنێو هه‌ویری ‌به‌رده‌م تونووره‌كه‌دا ده‌مێنێته‌وه‌..

چه‌كداری دووه‌م ده‌نگهه‌ڵده‌بڕێ: هه‌ی، ئه‌مانه‌ عیزبین، سه‌یری ئه‌و هه‌موو پۆسته‌ر و كتێبانه‌ (ڕوو له‌ ئالان) كوا چه‌ك و چاپخانه‌كه‌تان له‌ كوێیه‌؟

ئالان : چه‌كی چی و چاپخانه‌ی چی؟ ئێمه‌ ئاواره‌ی (كه‌ركووك)ین و له‌ ته‌نیشت قه‌ڵا خه‌ریكی په‌رتووكفرۆشتنین.

چه‌كداره‌كه ‌: خێراكه‌ن، هه‌ویه‌كانیان بێنن !

سامان: شوناسنامه‌ی چی، شوناسنامه‌ ناده‌ین، لێپرسراوه‌كه‌تان له‌ كوێیه‌، با قسه‌ی له‌ته‌كدا بكه‌ین؟

چه‌كداری یه‌كه‌م، میللی چه‌كه‌كه‌ی ڕاده‌كێشێت: خێراكه‌ن، پێشمكه‌ون !

چه‌كداری دووه‌م، به‌ پاڵنان ده‌یانكاته‌ ده‌ره‌وه‌ و به‌ره‌و نهۆمی یه‌كه‌م په‌لكێشیانده‌كه‌ن. چه‌كداری یه‌كه‌م، خۆی به‌ ماڵی گۆشه‌ی به‌رامبه‌ر قادرمه‌كاندا ده‌كات، كه‌ لێپرسراوه‌كه‌ و چه‌كدارێك خه‌ریكنن، ده‌یپشكنن. لێپرسراوه‌كه‌ له‌ پێش چه‌كداره‌كه‌وه‌ دێته‌ده‌ر، كه‌ وه‌ك كاوبۆیه‌ك ده‌مانچه‌ی به‌ لاقه‌دیدا شۆڕ كردبووه‌وه‌، ڕوو له‌ چه‌كداره‌كانی: ئه‌مانه‌ كێن؟

ئالان : ئاواره‌ی كه‌ركووكین.

لێپرسراو : ده‌زانم، چه‌كداری كێن؟

چه‌كداری یه‌كه‌م : قوربان، ئه‌مانه‌…

لێپرسراو، قسه‌كه‌ی پێده‌بڕێت: ئاه‌، ده‌زانم. بیانبه‌نه‌ خواره‌وه ‌!

سامان بۆ كوێ؟

لێپرسراو : بۆ لای ئه‌وانی دی.

ئالان : ده‌توانن لێره‌ لێكۆڵینه‌وه‌مان له‌ته‌كدا بكه‌ن، پێویست به‌ شوێنی دیكە ناكات، ئێمه‌ ئاواره‌ی كه‌ركووكین.

لێپرسراو به‌ چه‌كداره‌كان : ده‌رێم بیانبه‌نه‌خواره‌وه‌ بۆ نێو سه‌یاره‌كه ‌!

سامان : ڕێگه‌ ناده‌ن پۆشاكی ده‌ره‌وه‌ بپۆشین؟

لێپرسراو : بیانبه‌ن تا خۆیان بگۆڕن، خێراكه‌ن ده‌ی!

دوو چه‌كداره‌كه‌، لووله‌ی چه‌كه‌كانیان له‌ پشتملی ئالان و سامان داده‌نێن و ده‌یانبه‌نه‌وه‌ نهۆمی سه‌ره‌وه ‌…

ئالان، ده‌ست بۆ كراس و پانتۆڵه‌كه‌ی ده‌بات و بیری ده‌كه‌وێته‌وه‌، كه‌ دوو نامه‌ی نهێنی لەنێو گیرفانی كراسه‌كه‌یدان. ڕوو له‌ چه‌كداره‌كه‌ی ڕاسه‌ری: بڕۆڕه‌ ده‌ره‌وه‌، تا كراس و پانتۆڵه‌كه‌م ده‌پۆشم.

چه‌كداره‌كه ‌: نابێت، خێراكه‌ خۆت بگۆڕه‌!

ئالان : له‌به‌رچاوی تۆ ناتوانم، چی ده‌كه‌ی بیكه‌.

چه‌كداره‌كه‌ ده‌چێته‌ ده‌ره‌وه‌. ئالان، به‌ خێرایی نامه‌كان ده‌خاته‌ نێو جانتای پۆشاكه‌كانییه‌وه‌ و ده‌ست به‌ پۆشینی پۆشاكه‌كانی ده‌كات. چه‌كداره‌كه‌ دێته‌وه‌ ژووره‌ ..

چه‌كداره‌كه ‌: ئه‌وه‌ ئه‌و هه‌موو كتێبانە‌تان خوێندوونه‌ته‌وه‌؟

ئالان : ئێوه‌ نه‌تانهێشت.

چه‌كداری دووه‌م، ڕوو له‌ چه‌كداری یه‌كه‌م : خێراكه‌ له‌ته‌ك خۆت له‌و ژووره‌وه‌ ده‌ریكه‌ره‌ ده‌ره‌وه ‌!

ئالان و سامان، سه‌یرێكی یه‌كدی ده‌كه‌ن و ناچار ده‌چنه‌ ده‌ره‌وه‌ و ده‌رگه‌كه‌ داده‌خه‌ن و پێش چه‌كداره‌كان ده‌كه‌ون. پێش ئه‌وه‌ی بگه‌نه‌ ده‌رگه‌ی ده‌ره‌وه‌، ئالان و سامان جارێكی دیكە سه‌یری یه‌كدی ده‌كه‌نه‌وه‌، به‌چاو ده‌یانه‌وێت له‌یه‌كدی بگه‌ێینن، كه‌ هه‌وڵی ڕاكردن بده‌ن، به‌ڵام كه‌ سه‌یری چه‌پ و ڕاستی خۆیان ده‌كه‌ن، هێنده‌ قه‌ره‌باڵخه‌ و چەكدار‌ سه‌ر سووچه‌كانی گرتووه‌، هیچ بواری ڕاكردن نییه‌ ..

ئالان، له‌ دڵی خۆیدا، ئێستا ئه‌و خه‌ڵكه‌ هه‌زار و یه‌ك گومان و پرسیاری بێوه‌ڵام به‌ خه‌یاڵیاندا دێت؛ “دزییان كردووه‌؟”، “پیاوی ڕژێمن؟”، “ده‌بێت چییانكردبێت؟”، به‌ڵام كه‌س بیری به‌لای ئه‌وه‌دا ناچێت، كه‌ ڕه‌شبگیره‌ و ده‌یانه‌وێت خه‌ڵكی ڕاپەڕیو چاوترسێن بكه‌ن و بۆ ده‌سه‌ڵاتی قه‌ره‌قوشی خۆیان ملكه‌چیان بكه‌ن. گرفته‌كه‌ ئه‌وه‌یه‌، كه‌ له‌تاو برسییه‌تی و سه‌رقاڵیی، كه‌س ئاگای له‌ كۆلانه‌كه‌ی ئه‌و دیو خۆی نییه‌.

چه‌كداره‌كان، به‌ره‌و ئه‌وبه‌ر بۆ لای ئۆتۆمه‌بیله‌ سه‌ربازییه‌كه (جێب قیادەكە)یان بردن..، ئالان دووباره‌ كه‌وته‌وه‌ دوان له‌ته‌ك خۆیدا “ئای كه‌ له‌ سه‌رده‌می به‌عسدا، چه‌نده‌ خۆم لادا و چه‌ند جار هه‌ڵهاتم تا پێوه‌نه‌بم، به‌ڵام وا ئێستا پارت و لایه‌نێك، كه‌ ڕۆژگارێك لاوێتیم له‌نێو ڕیزه‌كانیدا به‌فیڕۆدا، خۆم له‌سه‌ر بیركردنه‌وه‌ی جیاواز ده‌ستگیرده‌كات.”

نێو ئۆتومه‌بێله‌كه‌، دایك و كچێكی درواسێیان له‌ته‌ك پیاوێكی په‌نجا ساڵه‌ی تێدابوو. ئالان، به‌ لاچاوێك، سه‌یری چه‌كداره‌كان ده‌كات و له‌ دڵی خۆیدا ” ئای كه‌ گه‌وج و ناهوشیارن، له‌وانه‌یه‌ پێتانوابێت، كه‌ داستانتان تۆماركردووه‌، ئه‌مه‌ بوو ئازادییه‌كه‌تان، ئه‌مه‌ بوو سه‌روه‌ری نه‌ته‌وه‌ییتان؟ ”

دوای تێپه‌ڕكردنی چه‌ند كۆڵان و شه‌قامێك، ئۆتومه‌بیله‌كه‌ گه‌یشته‌ به‌رده‌م (مكافحه‌ی مه‌نتكاوا). به‌ لێدان و جنێو ده‌سته‌ ده‌سته‌، پیاو و ژن و منداڵیان ده‌كرده‌ ژووره‌وه‌، پاش پشكنین، له‌ هۆڵێكی گه‌وره‌یان كردن، كه‌ نزیكه‌ی ١٠٠ كه‌سیان تێپه‌ستاندبوو. باری ڕوخساری هه‌ر كه‌سێكیان، به‌سه‌رهاتێكی پڕ ده‌رد و ڕه‌نجی ده‌گێڕایه‌وه‌، مرۆڤ ده‌یتوانی ڕاده‌ی وره‌ی هه‌ر كه‌سێكیان بخوێنیته‌وه‌، یه‌كێ ترساو .. یه‌كێ ڕاڕا .. یه‌كێ خاڵی له‌ فڕوفیڵی پارتایه‌تی و بێده‌نگ. هه‌ر یه‌كه‌ له‌ خه‌یاڵێك ڕۆچووبوو؛ یه‌كێك له‌ بیری خۆشه‌ویسته‌كه‌یدا، یه‌كێك له‌ خه‌می ماڵه‌وه‌، یه‌كێك له‌ خه‌می خوێندنی و یه‌كێك له‌ بیری كار و كاسپییه‌كه‌ی و ده‌رچوون له‌ زیندان. به‌ڵام هێشتا لای كه‌س ڕۆشننه‌بوو، پرسه‌كه‌ چییه‌ و له‌سه‌ر چی گیراون؟

بۆ ئالان و سامان ڕۆشنبوو، ئه‌م هێرشه‌ بۆ چاترساندن و سه‌پاندنه‌وه‌ی ده‌زگه‌ی ئه‌من (ئاسایش)، به‌ڕێخراوه‌. چونكه‌ ئه‌وان سه‌رله‌به‌یانی ڕاگه‌یاندی دژی دامه‌زراندنه‌وه‌ی ده‌زگه‌ی ئه‌منیان بڵاوكردبووه‌وه‌. پاش چه‌ند سات، دووباره‌ به‌ پاڵ و سوكایه‌تی ڕه‌شبگیركراوان به‌ره‌و شوێنێكی دیكە سواری ئۆتومه‌بیله‌ سه‌ربازییه‌كان كرانه‌وه‌. ئه‌م جار به‌ره‌و شوێنێك، كه‌ ساڵێك و چه‌ند مانگ له‌وه‌وبه‌ر، جه‌ماوه‌ری به‌گیانهاتوو، ده‌ستیان به‌سه‌ردا گرتبوو و ده‌زگه‌كه‌یان تێكشكاندبوو. به‌ڵام دوو هه‌فته‌ له‌وه‌وبه‌ر ده‌سه‌ڵاتی نه‌ته‌وه‌یی سه‌رله‌نوێ تازه‌یانكردبووه‌وه‌، تا وه‌ك دێوه‌زمه‌ لاوه‌كانی شار قوتبدات. ئالان، له‌ ده‌می سه‌ركه‌وتن به‌ قادرمه‌كاندا، له‌ دڵی خۆیدا ” ئای كه‌ هه‌موو ڕۆژێك به‌دیار په‌رتووكه‌كانه‌وه،‌‌ چه‌نده‌ بیرم له‌وه‌ ده‌كرده‌وه‌، كه‌ ئاخۆ له‌و دیو ئه‌و دیواره‌ به‌رزانه‌دا چی هه‌بێت و چی بگوزه‌رێت؟ به‌ڵام وا ئێستا ده‌بێته‌ سه‌رپه‌نایه‌ك له‌وانه‌یه‌ چه‌ند مانگ یا چه‌ند ساڵ ته‌مه‌نمی تێدا به‌ ڕابوردوو بسپێرم”. له‌ته‌ك گه‌یشتنه‌ به‌ر ده‌رگه‌ ئاسنینه‌كه‌ی نهۆمی دووه‌م، چه‌ند چه‌كدارێك، قاییش و پشتوێن و كلیل و پاره‌ و پێنووسیان له‌ زیندانییه‌كان ده‌سه‌ند و به‌ شه‌ق و كێبڵلێدان به‌ره‌و ژووره‌كانی نێو ڕاڕه‌وه‌كانیان ده‌بردن.

ئالان و سامان و كۆمه‌ڵێكی دیكەیان به‌ره‌و دواژووری ڕاڕه‌وه‌كه دایه‌ به‌ر لێدان و ڕاونان. زیاتر له‌ (٣٥) كه‌سیان كرده‌ ئه‌و ژووره‌وه‌. هه‌ر له‌ته‌ك داخرانی ده‌رگه‌ی ژووره‌كه‌، ئه‌وانه‌ی كه‌ تا كه‌مێك پێش، له‌نێو زیندانه‌كه‌ی ئه‌ولا به‌خۆشباوه‌ڕییه‌وه‌ چاوه‌ڕێی به‌ربوونیان ده‌كرد، كه‌وتنه‌ دڵدانه‌وه‌ی خۆیان به‌وه‌ی “حكومه‌تی هه‌رێم مافی خۆیه‌تی و لێكۆڵینه‌وه‌ بكات و باش و خراپ له‌یه‌ك جیابكاته‌وه، تاوه‌كو ئاسایشی شار و هه‌رێم پارێزراوبێت”. هێشتا لای زۆرینه‌ ئاشكرانه‌بوو، كه‌ به‌ هاوكاری جەندرمه‌ی توركیه‌، په‌لاماری (پ. ‌ك. ‌ك) دراوه‌. هه‌ر كه‌سه‌ و ده‌ردی دڵی خۆی ده‌كرد؛ عەبدولقادر”ئاخر چۆن ده‌بێت، لێره‌ ڕامگرن، من به‌یانی تاقیكردنه‌وه‌م هه‌یه‌”، مه‌حمو‌د “من هه‌موو ژیانم پیشمه‌رگه‌ بووم”، مام خدر”من باوكی شه‌هیدم، بەخۆم پێشمه‌رگه‌ی ئه‌لیلوول بووم”، مامۆستا فوئاد”من مامۆستای قوتابخانه‌م و كارم به‌ ڕامیارییه‌وه‌ نییه‌”، مام مەولود “به‌خوا كوڕم منیش كرێكاری كارگه‌ی جگه‌ره‌م و هیچ له‌و به‌زم و ڕه‌زمه‌ نازانم و قه‌تیش تێكه‌ڵ بە ڕامیاری نه‌بووم”، ئاغازاده‌ “من دڵنیام به‌زوویی لێكۆڵینه‌وه‌مان لەتەكدا ده‌كه‌ن و ئه‌وه‌ی بێتاوان بێت، به‌ زووی

ده‌چێته‌وه‌ ماڵه‌وه‌ و ئه‌وه‌ی تاوانبار بێت، به‌ سزای گه‌ل ده‌گات”….

سامان : به‌ڕێز، كێ تاوانباره‌؟ ده‌توانی پێمبڵێی كێتان بكوژن، كێتان سیخوره‌، كێتان به‌رتیلخۆر و كێتان نۆكه‌ری دوژمنانه‌؟

ئالان : به‌بۆچوونی من ھیچ كه‌س به‌هه‌ڵه‌ نه‌گیراوه‌، ئه‌مه‌ ڕه‌شبگیره‌ و بۆ چاوترسێنی خه‌ڵكه‌، بۆ سه‌پاندنه‌وه‌ی ده‌زگه‌ داپڵۆسێنه‌ره‌كانه‌، بۆ گێڕانه‌وه‌ی بارودۆخی پێشووه‌، هه‌ر بۆیه‌ له‌ هه‌ر گه‌ڕه‌ك و له‌هه‌ر توێژێك چه‌ند كه‌سێك گیراون، تا كه‌س نه‌وێرێت دژ به‌ گێڕانه‌وه‌ی كه‌شی سه‌رده‌می به‌عسییه‌كان ناڕازی بێت…

به‌رده‌وام به‌ده‌م كرانه‌وه‌ی ده‌رگه‌كه‌وه‌ قسه‌ و ڕازه‌كان ده‌پچڕان و كه‌سێكیان ده‌ئاخنییه‌ ژووره‌وه‌. له‌ ژوورێكی به‌رامبه‌ردا هاوار و ناڵه‌ی ئه‌شكه‌نجه‌دراوان ده‌گه‌یشته‌ كه‌شكه‌ڵه‌ی ئاسمان. به‌توندی جارێكی دیكە، ده‌رگه‌كه‌ كرایه‌وه‌ و قسه‌وباسه‌كانی بڕی و هه‌موو وه‌ك كه‌وڵكراو له‌ شوێنی خۆیان بێده‌نگبوون. لاوێكی كورته‌ بالا، قژی لوول و سه‌رێكی خڕ، فره‌تر له‌ میسری ده‌چوو، چاكه‌ت و پانتۆڵه‌ نیلییه‌كه‌ی دیاربوو، كه‌ هی له‌نگه‌فرۆشییه‌، چاكه‌ته‌كه‌ی به‌ باسكی چەپیدا دابوو، به‌ وردی و حه‌په‌ساوییه‌وه‌ چاوی به‌نێو زیندانییه‌كاندا گێڕا. له‌م كاته‌دا ئالان ده‌می برده‌ بناگوێی سامان و پێیوت ” خۆت مه‌كه‌ به‌ خاوه‌نی، ئارام له‌ هه‌ولێر چیده‌كات، چۆن ده‌زانێت ئێمه‌ گیراوین؟”.

(عه‌زیز)ی زیندانه‌وان : كامانه‌ن، كوان هاوڕێكانت؟

ئارام : لێره‌ نین.

به‌ده‌م سه‌ربادانه‌وه‌ به‌واتای نه‌دۆزینه‌وه‌ی هاورێكانی، ویستی به‌ره‌و دوا هه‌ڵگه‌ڕێته‌وه‌، زیندانه‌وان به‌ پاڵ كردییه‌ ژووره‌وه‌ و

وتی: بۆ كوێ ؟ تۆ له‌لای ئێمه‌ میوانی !

ئارام : كاكه گیان،‌ ئاخر براده‌ره‌كانی من لێره‌ نین و من به‌خۆم هاتووم له‌ دوای ئه‌وان ده‌گه‌ڕێم، تۆ ناتوانی بمكه‌یته‌ ژووره‌وه‌!

عه‌زیزی زیندانه‌وان : فه‌رموو دانیشه‌ و زۆربڵێی مه‌كه‌، ئه‌وه‌ فه‌رمانی عه‌قید (سمكۆ)یه، بزانه‌ چۆن ده‌توانم‌ !

توند ده‌رگه‌ی داخسته‌وه‌ و لاوه‌كه‌ به‌ حه‌په‌ساوییه‌وه‌، جارێكی دی چاوی به‌نێو زینداییه‌كاندا گێڕایه‌وه‌، ده‌ستبه‌جێ سامان بانگیكرد…

سامان : ئارام .. ئارام

ئارام : ئه‌وه‌ لێره‌ چیده‌كه‌ن، چۆن من ئێوه‌م نه‌بینی، له‌سه‌رچی گیراون؟

ئالان : ئه‌ی پێمانناڵێیت، تۆ له‌ كوێوه‌ دیێت، ده‌ڵێیت به‌ میوانی بۆ ئێره‌ هاتووی؟

ئارام : میوانی چی، من به‌سه‌ردان بۆ لای ئێوه‌ هاتم، كه‌ چوومه‌

كاولبووه‌كه‌تان، ژنه‌كه‌ی حه‌سه‌نی دراوسێ‌تان، وتی ” له‌ درزی ده‌رگه‌وه‌ به‌چاوی خۆم دیتم، ئاساییش له‌ته‌ك ئه‌و ماڵه‌ی خواره‌وه‌ گرتنی”. منیش، جانتاكه‌ی خۆم، لای ئه‌وان دانا و پێمباشبوو بێم له‌ ئاساییش پرسیارتانبكه‌م. هه‌ر كه‌ هاتمه‌ ئاساییش بردمیانه‌ لای به‌ڕێوه‌به‌ری ئاساییش (سمكۆ) و پێموت، كه‌ دوو براده‌رم له‌لایه‌ن چه‌كداری ئێوه‌وه‌، ئه‌م دوانیوه‌ڕۆیه‌ له‌ ماڵه‌وه‌ گیراون و هاتووم بزانم بۆچی و به‌چی تۆمه‌تباركراون. ئه‌ویش یه‌كسه‌ر وتی ” تۆش كۆمونیستی، یاخوا به‌خێربێیت، باشه‌ به‌پێی خۆت هاتووی؟ جارێ ئه‌م شه‌و لەلامان میوانبه‌ و ئه‌وسا پێتده‌ڵێم”. ئیدی به‌م جۆره‌ منیانكرده‌ لای ئێوه‌. باشه‌ كاتێك كه‌ من هاتمه‌ ده‌می ده‌رگه‌كه‌، بۆ من ئێوه‌م نه‌بینی؟

ئالان : ڕاستییه‌كه‌ی خۆمان لە تۆ شارده‌وه، تاوه‌كو نه‌مانبینی. هه‌م ده‌ركه‌وتنی كتوپڕی تۆ، پاش چه‌ند كاتژێرێك له‌ ده‌ستگیركردنمان ‌له‌ ئاساییشی هه‌ولێر، بۆمان جێگه‌ی سه‌رسوڕمان بوو، هه‌م گومانی ئه‌وه‌مانكرد كه‌ پێوه‌بووبی و نه‌مانویست به‌ بۆنه‌وه‌ی ئێمه‌وه بتكه‌نه‌ ژووره‌وه‌.

ئارام : ده‌ی پێیاننه‌وتوون بۆ گیراون؟

لاوێكی باڵا مامناوندی باریكه‌ڵه‌ (زەڕده‌شت)‌، قسه‌كه‌ی پێبڕی و لێیپرسی ” كاكه‌ تۆ له‌ كوێوه‌ هاتووی؟”

ئارام : له‌ سلێمانییه‌وه‌.

زەڕدەشت: له‌وێ چ خه‌ر بوو؟

ئارام : ده‌ڵێن له‌ سنووری توركیه‌ شه‌ڕه‌، ئەی تۆ بۆ گیراویت ؟

زەڕدەشت : ئێمه‌ سێ براین، دوكانی وێنه‌گریمان هه‌یه‌. كاتێك كه‌ گه‌یشتمه‌ دوكان، وتیان (مه‌حمو‌د)ی برات گیراوه‌ و پێیانگوتووە تا تۆ نه‌ڕۆیت، ئەو به‌رناده‌ن. منیش هاتم و وه‌ك تۆ به‌خێرهاتنیان لێكردم و فڕێیاندامه‌ لای براكه‌م و وتیان تا (عومه‌ر)ی برات نه‌یێت، تۆ به‌رناده‌ین، ئیدی به‌م جۆره‌ هیوادارم دایك و بابه‌ پیره‌كه‌شمان نه‌هێننه‌ ئێره‌.

سه‌لام : ئێمه‌ كارگه‌ی پێڵاومان هه‌بوو، لەناکاو كۆمه‌ڵیك چه‌كدار هاتنه‌ژووره‌وه‌ و په‌لاماریانداین و به‌خۆم و مناڵ و شاگرده‌كانمه‌وه، بەبێ ئه‌وه‌ی پێمانبڵێن، چی ڕوویداوه‌‌ و له‌سه‌ر چی،‌ ڕاپێچیان كردین.

خدر: برا ئه‌وه‌ ئالان و كاكه‌ سامان ده‌زانن، كه‌ من له‌ ماڵه‌ جیرانێكی ئه‌وان میوانبووم و له‌ته‌ك ژن و كچی خاوه‌نماڵه‌كه‌دا منیشیان گرت. هه‌رچه‌نده‌ وتم برا من باوكی شه‌هید …م، به‌ڵام كه‌س گوێی لێڕانه‌گرتم.

ئالان : ئه‌وان به‌خۆیان ده‌زانن، بۆچ ئه‌م هه‌مووه‌ خه‌ڵكه‌یان ده‌ستگیركردووه‌ و دیاره‌ ئامانجێكیان هه‌یه‌. بێجگه‌ له‌ یاسا قه‌ره‌قوشییه‌كه‌ی (به‌عس) له‌ چ شوێنێكی ئه‌م دونیایه‌دا، برا له‌جیاتی برا و میوان له‌ جیاتی خانه‌خوێ و شاگرد له‌ جیاتی خاوه‌نكار، گیراوه‌؟ ئه‌مانه‌ ئه‌وه‌ دوو هه‌فته‌یه‌ ئه‌منه‌كه‌ی به‌عسیان ئاوه‌دانكردووه‌ته‌وه‌، ئاواده‌كه‌ن، ئاخۆ پاش ده‌ ساڵ چی به‌و خه‌ڵكه‌ ڕه‌شوڕووته‌ بكه‌ن؟

هه‌ڵۆ : ئه‌ی چاره‌، خۆناكرێت، چاوه‌ڕێی گرتنی ماڵ و منداڵه‌كانیشمان بین؟

ئالان : پێویسته‌ ده‌ستبه‌جێ مانبگرین، مانگرتن له‌ خواردن. تا به‌خێرایی لێمانده‌پرسنه‌وه‌ و به‌ره‌ڵامانده‌كه‌ن، ئه‌گینا له‌م كۆنه‌ ئه‌منه‌دا دامانده‌ڕزێنن.

ئاغازاده ‌: ده‌تانه‌وێت لەنێو زیندانه‌كه‌شدا ئاژاوه‌ بنێنه‌وه‌، ئێوه‌ی كۆمونیست و بێدین، هه‌ر خه‌ریكی ئه‌وه‌ن !

سامان : ئێمه‌ نكۆڵی له‌ كۆمونیستبوونمان ناكه‌ین، به‌ڵام دڵنیابه‌، ئه‌گه‌ر بەخۆت لەنێوماندا سیخوری ئەوان نه‌بیت، قه‌د له‌ پێش ئێمه‌وه‌ ده‌رناچیت، ئیدی ئه‌و ماستاوكردنه‌ دادتنادات. ئێمه‌ ئاژاوه‌چی نین، ئاژاوه‌چی ئه‌و پارتانه‌ن، كه‌ فه‌رمانڕه‌وان، ئه‌وانه‌ن كه‌ ئه‌م به‌یانییه‌ ئێمه‌ له‌ ڕاگه‌یاندنێكدا ڕامانگه‌یاند، كه‌ ده‌زگه‌ی ئاساییش بۆ سه‌ركوتی خه‌ڵكه‌ و ئه‌وان نه‌یانتوانی ئێمه‌ به‌درۆ بخه‌نه‌وه‌ و دوای چه‌ند ساتێك سه‌دان كه‌سیان ‌ئاخنیه‌ پشت ئه‌م

دیوارانه‌، مه‌گه‌ر وا نییه‌، مه‌گه‌ر (به‌عس)یش هه‌ر ئاواینه‌دەكرد؟

ئالان، هه‌ستایه‌وه‌ سه‌رپێ و چووه‌ پشت ده‌رگه‌كه‌ و له‌ كونی ده‌رگه‌كه‌وه‌،سه‌یرێكی ئاسمانی كرد، كه‌ به‌قه‌ده‌ر ده‌می مه‌نجه‌ڵێك لێوه‌ی دیاربوو. جار جاره‌ پۆله‌ كۆترێك، سپی سپی تیشكی خۆریان له‌سه‌ر باڵه‌كانیان ده‌شكانه‌وه‌ و له‌ ئاست سه‌ربانی ئه‌منه‌كه‌، به‌خێرایی تێده‌په‌ڕین. ئاهێكی قوڵ ” خۆزگه‌م به‌ خۆتان، ئاوا ئازاد ده‌فڕن، هه‌رچه‌نده‌ له‌م وڵاته‌ ئێوه‌ش له‌ كوشتوبڕ بێبه‌ش نین، به‌ڵام جار جارێ، كه‌ مناڵانی چه‌قاوه‌سوو و چه‌كداره‌كان ئاگایان لێنه‌بێت، باڵه‌فڕێیه‌كی ئێوارانی بان قه‌ڵا، چێژی خۆی هه‌یه‌. ئاخۆ ئه‌م ئێواره‌ شۆخه‌كه‌ دڵگیره‌كه‌ی من، له‌به‌ر قه‌لاوه‌ تێپه‌ڕیبێت، ئاخۆ زانیبێتی بۆ ئه‌م ئێواره‌ په‌رتووكه‌كانمان له‌ ته‌نیشت تابلۆی ڕاگه‌یاندنه‌كه‌، ڕیزنه‌كردوون؟ له‌وانه‌یه‌ به‌بیانووی په‌رتووككڕین چه‌ند جارێك به‌ به‌رده‌م شوێنه‌كه‌ماندا تێپه‌ڕیبێت. ئاخ بڕوا ناكه‌م، به‌م زووانه‌ له‌ پشت ئه‌م دیواره‌ به‌رزانه‌وه‌ ده‌ربازبین. خۆزگه‌ ده‌متوانی وشه‌ به‌ وشه‌ی ئاره‌زووه‌كانی ئه‌م دوانیوه‌ڕۆیه‌م‌ به‌ گوێچكه‌تدا بچرپێنم، تاوه‌كو نائومێدی خۆزگه‌كانت جوانه‌مه‌رگ نه‌كات. ئه‌گه‌ر توانیبام، گشت زیندانه‌كانی جیهانم ده‌ڕووخاندن و چه‌كه‌كانم ده‌تواندنه‌وه‌ و جه‌لاده‌كانم به‌ دیواری پێشه‌وه‌ی ئه‌م ئه‌منه‌خانه‌دا ده‌كردنه‌ داوه‌ڵ و هێمایه‌ك بۆ ڕۆژه‌ ڕه‌شه‌كان و سیمای سه‌ربازییانه‌ی شارم ده‌گۆڕی، تا حه‌زی تۆ بۆ بینینی فیلمێكی ڕۆمانسی، به‌بێ ترس و دڵه‌راوكێ به‌به‌رده‌م ئه‌م ئه‌منخانه‌دا تێپه‌ڕێ. به‌ڵام شۆخه‌كه‌م بەته‌نیا هه‌ر تۆ نیت، هه‌ر ئێستا سه‌دان زارۆك و ژن و پیاو، چاوه‌ڕێی گه‌ڕانه‌وه‌ی كوڕ و هاوسه‌ر و باوك و دایكیانن، نائاگا له‌وه‌ی كه‌ چه‌ندین ده‌رگه‌یان له‌سه‌رداخراون‌. ئه‌وان نائاگا له‌ فه‌رمانی قه‌ره‌قوشی ئه‌وانه‌ی كه‌ به‌ هیوایه‌كه‌وه‌ بۆ نوێنه‌ری پارله‌مان هه‌ڵیانبژاردن، چاوه‌ڕێن، له‌ بێشێوی ئه‌م ئێواره‌دا، ئامێزی پڕ میهره‌بانی، نیگایه‌كی پڕ خه‌مزه‌ و ناز، ده‌ستێكی به‌سۆز، قۆڕه‌ی زكیان له‌بیربباته‌وه‌…”

شریخه‌ی به‌ڕووداداخستنی كونه‌ بچكۆله‌كه‌ی ده‌رگه‌كه‌، له‌و خه‌یاڵه‌ بێكۆتاییه‌ ڕایچڵه‌كاند و زیندانه‌وانه‌كه‌، قیڕاندنی : دانیشه‌، نه‌موت كه‌س هه‌ڵنه‌ستێته‌وه‌، كه‌س نه‌یێته‌ پشت ده‌رگه‌؟

ئالان، پاشه‌وپاش كشایه‌وه‌ دواوه‌ و دانیشته‌وه‌، نووسینی یاداوه‌ییه‌كانی سەر دیوارەكەی پشت سه‌ری سه‌رنجیڕاكێشا … “ئاخ بۆ ساتێك ئازدی، موحه‌مه‌د ٥/١٠/١٩٨٥”، “شیوعیه‌ت له‌ سێداره‌ به‌هێزتره‌، عه‌لی ١٢/٨/١٩٨٧”، “دڵداره‌كه‌م خۆزگه‌م به‌و ساتانه‌ی كه‌ له‌ ئامێزم ده‌گرتی، ئازاد ٢٨/٩/١٩٩٠”، “بۆ ده‌بێت مرۆڤ ئاوا ده‌سته‌مۆ بكرێت؟ من تاوانم ته‌نیا گه‌ڕانه‌ له‌ دووی نان، مدحه‌ت ١٩/١١/١٩٩١” …. به‌ناو كۆنه‌ شوێنی زۆپاكه‌دا، كه‌ به‌ كونێكدا به‌ سه‌ربانه‌وه‌ به‌سترابوو، گه‌ڕا و پارچه‌ به‌ردێكی نووكتیژی دۆزییه‌وه‌ و له‌ پشت سه‌رییه‌وه‌ ده‌ستیكرد، به‌ نووسین و هه‌ڵكۆڵینی دیواره‌كه‌ ” هه‌ستن ئه‌ی هۆزی به‌شمه‌ینه‌تان/ دیلانی برسییه‌تی دونیا! / له‌ ته‌نووری بیروباوه‌ڕمان / قڕمژنی تریشقه‌ئاسا / ته‌نووری ئاخرینه‌ هه‌ستن! / با هه‌ڵیپێچین ده‌وری كۆن / ڕابین و ژێروژوور كه‌ین جیهان / ئێمه‌ی هیچ بین به‌ گشت ئه‌ی كۆیلان/ ئاخره‌ین شه‌ڕه‌، شه‌ڕی سه‌روماڵ / با یه‌كگرتوو بین هه‌ڤاڵان / به‌ ئینته‌رناسیونال / ڕزگار ده‌بێ ئینسان..، ئالان ٥/١٠/١٩٩٢”

به‌رده‌وام خه‌ڵكی فڕێده‌درایه‌ ژووره‌وه‌ و هێندیكیان بۆ ئه‌شكه‌نجه‌ ده‌برده‌ ژووره‌كه‌ی به‌رامبه‌ر.. له‌تاو هاواری ژووری ئه‌شكه‌نجه‌ و بێشوێنی و برسیه‌تی و گه‌رما و بۆنی گۆره‌وی و بنباڵ و هاڵاوی ده‌م و ته‌نگاوی و په‌لكێشكردنی زیندانیان له‌ ڕاڕه‌وه‌كه‌دا، كه‌س خه‌وی لێنه‌ده‌كه‌وت … شریخه‌ی كرانه‌وه‌ی ده‌رگه‌، هه‌ر كه‌سه‌و له‌ خه‌یاڵه‌ بێئه‌ژماره‌كانی داچڵه‌كا.. (عه‌لی) یه‌كێك له‌ ئه‌شكه‌نجه‌ده‌ره‌ ناسراوه‌كان، لاوێكی گه‌نم ڕه‌نگ، باریكه‌له‌ و باڵابه‌رز، پۆشاكی كه‌تافی، سه‌ر به‌ لیستی سه‌وز، قیڕاندی “بخه‌ون، ئه‌وه‌ی ده‌نگی بێت، هه‌تا به‌یانی داركاری ده‌كه‌م”. هاوده‌می قسه‌كانی ئەو، هاواری ژووری ئه‌شكه‌نجه‌ ده‌گه‌یشته‌ ئاسمان.. دوو پاسه‌وان كه‌سێكیان به‌به‌رده‌م ده‌رگه‌كه‌دا په‌لكێش‌كرد… ده‌رگه‌ داخرایه‌وه ‌… هێنده‌ی دیكە خه‌و له‌ چاوان زڕا. ئاخر ئه‌شكه‌نجه‌ی ده‌روونی زۆر له‌ ئه‌شكه‌نجه‌ی جه‌سته‌یی كاراتره‌. ئه‌و ده‌یزانی بۆ ده‌رگه‌كه‌ی كرده‌وه‌ و گوڕاندنی. له‌ ڕاڕه‌وه‌كه‌دا تا ده‌هات، هاوار و داد، ده‌نگی شه‌لاق و شڵپه‌ شلپی ئاو، ڕاكه‌ ڕاك و جنێو، ڕاڕه‌و به‌ ڕاڕه‌و، ژوور به‌ ژوور لوولی ده‌خوارد و ده‌نگی ده‌دایه‌وه‌… ئاغازاده‌، هه‌ستایه‌ سه‌رپێ و په‌نجه‌ره‌ی ده‌رگه‌كه‌ی ترازاند و سه‌یری ده‌ره‌وه‌ی كرد.. به‌ خۆشی و له‌ خۆباییبووه‌نه‌وه‌ وتی ” وه‌ك سه‌گ، داركاری ده‌كه‌ن، له‌وانه‌یه‌ به‌عسی بێت..”. ده‌نگێك له‌ ده‌ره‌وه‌ قیڕاندی “سه‌گباب سه‌رت به‌ره‌ ناوه‌وه‌!”. ئاغازاده‌ به‌ په‌له‌پروزێ دانیشته‌وه‌ و خۆی كڕكرد… جارێكی دی شریخه‌ی ترازانه‌وه‌ی ده‌رگه‌، عه‌لی ئەشكەنجەدەر، چاوێكی به‌ناو هه‌موواندا گێڕا، ڕوو له‌ ئاغازاده‌، كه‌ له‌ هه‌مووان باڵابه‌رزتر و قه‌ڵه‌وتر و دیارتر بوو ” كێ بوو، له‌و كونه‌وه‌ سه‌یری ده‌ره‌وه‌ی ده‌كرد، پێمنه‌لێی داركاریتده‌كه‌م!”

ئاغازاده‌: مممم .. من بووم..

عه‌لی:سه‌گباب بۆ سه‌یری ده‌ره‌وه‌ ده‌كه‌ی، مه‌گه‌ر نه‌موت بخه‌ون؟

ئاغازاده‌: وتم …

عه‌لی: گوتخوارد، هه‌سته‌، وه‌ره‌ ده‌ره‌وه ‌.. ڕوو له‌وانی دیكە، هه‌ر كه‌س هه‌ستێته‌وه‌، دوای ئه‌م سه‌ره‌ی دێت، وه‌ك سه‌گ بتۆپن!

ئاغازاده‌ی كه‌ته‌ و له‌خۆبایی، زۆرجار وه‌ها قسه‌یده‌كرد، ده‌توت قسه‌كه‌ری میرییه‌ لەنێو زیندانه‌كه‌دا، هه‌میشه‌ بێخه‌می و دڵنیایی له‌ به‌ربوونی پێوه‌دیاربوو. سه‌ری شۆڕكرد و كه‌وته‌پێش عه‌لی ئەشكەنجەدەر … هه‌ر كه‌ ده‌رگه‌ داخرایه‌وه‌، ده‌نگی عه‌لی ئەشكەنجەدەر هات و گوراندنی به‌سه‌ریدا ” ئه‌و كێبڵه‌ بگره‌ و داركاری ئه‌و سه‌گبابه‌م بۆ بكه‌.. ئاغازاده‌ وه‌ك خۆی دواتر دانیپێدانا، كه‌وته‌ لێدانی كه‌سه‌كه‌ و هاوكات عه‌لی ئەشكەنجەدەر به‌سه‌ری ئه‌شكه‌نجه‌ده‌ر و ئه‌شكه‌نجه‌دراویشدا ده‌یگوراند:

– سه‌گباب، زیاتر ده‌ستتهه‌ڵبڕه‌، توند له‌ پشت و لاقی بده‌، به‌نێو ئاوه‌كه‌دا ڕاكێشی بكه‌ ….

– وتم ناوت چییه‌

+ ئای باوكه‌ڕۆ، یوسف‌، ناوم یوسفه‌ خۆتان باشتری ده‌زانن ….

– چه‌ند كه‌ست كوشتووه‌

+ ئای خوایا، به‌خوا به‌گیانی دایكم كه‌سم نه‌كوشتووه‌، بمكوژن با ڕزگارم بێت، توخوا بمكوژن با له‌ده‌ست ئه‌شكه‌نجه‌ ئاسووده‌ بم، ئه‌گه‌ر ده‌زانن كه‌سێكم كوشتوه‌، ئیدی بۆ پرسیارم لێده‌كه‌ن،

له‌بری ئەو بمكوژنه‌وه‌، با ئاسووده‌ بم، دایه‌ گیان مردم …

– لێیده‌ سه‌گباب، ئه‌م دایك حیزه‌ قسه‌ناكات، بیكوته‌، وه‌ك سه‌گ بیتۆپێنه‌ …

نیوه‌كاتژێرێك به‌م جۆره‌ ئاغازاده‌، داركاری زیندانییه‌كی دیكەی كرد و زیندانییه‌كه‌، هاواری كرد و پارایه‌وه‌، وتی و وتییه‌وه‌، كه‌ كه‌سی نه‌كوشتوه‌ … به‌ڵام دادینه‌دا… ئاغازاده‌، ڕه‌نگپه‌ڕیو، به‌ترسه‌وه‌ خۆی به‌ ژووره‌كه‌دا كرده‌وه ‌.. هه‌مووان له‌ ترسی ئه‌وه‌ی‌ نه‌كا عه‌لی ئه‌شكه‌نجه‌ده‌ر، بانگیان بكاته‌ ده‌ره‌وه‌، خۆیانكردبوو به‌ خه‌وتوو… ده‌نگی لێدان و ڕاكێش ڕاكێش تا نیوه‌شه‌وێكی دره‌نگ هه‌ربه‌رده‌وام بوو… كه‌س خه‌وی لێنه‌كه‌وت.. پاش ڕۆیشتنی ئه‌شكه‌نجه-‌ده‌ره‌كان، ده‌ستبه‌جێ هه‌ر كه‌سه‌ له‌ شوێنی خۆیه‌وه‌ كه‌وته‌ پرسیار له‌ ئاغازاده ‌…، ئالان، كه‌ هه‌م پێشتر لێیپه‌ستبوو و هه‌م به‌م كاره‌ی ئه‌وه‌نده‌ی دی ڕكی لێده‌بووه‌وه‌.. نیوته‌نه‌ی به‌رزكرده‌وه‌ و پێیوت…

– هه‌ر وه‌ك له‌ سه‌رده‌می به‌عسدا ده‌تانبیست له‌م ئه‌منخانه‌دا چی ڕووده‌دات، چۆن لاوانی ئه‌م شاره‌ ده‌بوونه‌ خۆراكی ئه‌م دێوه‌زمه‌، ئه‌وا ئێستا به‌چاوی خۆتان ده‌بینن، كه‌ كوڕه‌كانی گه‌ل، گیان-له‌سه‌رده‌سته‌كانی دوێنێ، چۆن وه‌ك قوتابی به‌عسییه‌كان، ئه‌وه‌ی ئه‌وان فریانه‌كه‌وتن بیكه‌ن، ئه‌مان ته‌واویده‌كه‌ن. (ڕوو له‌ ئاغازاده‌) كاكی قاره‌مان، خۆ تۆ خۆت واته‌نی ئاژاوه‌چی نیت، بۆ پۆرتیان شكاندی؟ جیاوازی تۆ و ئه‌وان چییه‌، كه‌ به‌ فه‌رمانی ئه‌وان چاوی زیندانیان ده‌به‌ستی و داركاریان ده‌كه‌ی؟ دیاره‌ تۆ لەنێوماندا نۆكه‌ری ئه‌وانی، ئه‌گه‌ر نا، بۆچی سۆزی هاونیشتمانی و هاونه‌ته‌وه‌یت وه‌ك خۆت پاگه‌نده‌ی بۆ ده‌كه‌یت، بۆ ئه‌و به‌دبه‌خته‌ نه‌بزوا؟ یا تۆ درۆده‌كه‌ی یا خودی پاگه‌نده‌ی هاونیشتمانی و هاونه‌ته‌ویی به‌خۆی درۆیه‌ و له‌ ڕاستیدا نیشتمان بۆ ئێمه‌ی نه‌دار، زیندانێكی گه‌وره‌تر له‌م زیندانه‌یه‌؟

ئه‌شكه‌نجه‌ی ده‌روونی، هه‌مووانی شه‌كه‌ت كردبوو، هه‌ر كه‌سه‌و له‌ خه‌یاڵی خۆیدا خۆزگه‌ی به‌وه‌ ده‌خواست، كه‌ كه‌سێك هه‌بێت و له‌ ڕاز و نیازه‌كانی دڵی بگات.. مناڵانی به‌دبه‌خت له‌ چاوه‌ڕوانی دایك و باوكی زیندانییاندا هه‌ڵتروشكابوون و خێرا خێرا به‌ده‌م خه‌وی‌ ترسناكه‌وه‌ داده‌چڵه‌كان و شه‌وگار به‌قه‌د چاخه‌ تاریكه‌كانی مێژوو دڕێژ بووبوو، هیواكان له‌ پشت ده‌رگه‌ی زیندانه‌كاندا ئه‌ژنۆیان شكابوو …..

* ٠٥ی ئۆكتۆبەری ١٩٩٢ ڕۆژی فیدراڵیلهكوردستان. ئهو ڕۆژەی كەهێزهكانی ئهمنی میرایەتی ههرێم، لهشارهكانی ژێر دهسهڵاتیدا، دهستیان بهڕهشبگیرییهكی بهرفروان كرد و زیندانهكان بهسەدان كهسی چالاك و ناڕازی ئاوهدانكردهوه.

Rojî Fîdrallî *

Rojî Fîdrallî *

Katêk, ke beagahat, lenêw ‘areqeda terr û wirr bûbû, kemêk danîşt, detut mêşkî lekarkewtuwe. Destêkî be rûmetîda hêna û wayzanî pîtekanî pertûkeke leser rûmetî derçûn, prrîdaye pertûkeke, bînî ke be ‘areqey demuçawî û lamlî xusawe. Yexey tîşêrtekey berizkirdewe û fûyekî be sing û zkîda kird, bellam dadîneda. Hêşta xewallûbû, hestayewe serpê û berew germaweke çû, çend mişt awî be demuçawîda kird, leberxoyewe “ bebê aw û panke, eme key jyane .. ”.

 

Ew car hatederewe û belay rastda xoy be aşpezxanekeda kird, bellku le balkoneke kemêk hewa bîgrêtewe. Hawrrêkey leberdem tenûrêkî tenekeda, ke ew Rojane cêgey tenûrî rastînî girtbuwewe, xerîkî nankirdin bû, rûy têkrid…

 

– ewe bedyar ew teneke agrewe nasûtêyt, eme germay ew Dozexeye, ke lew dîw mnî le ‘areqeda xusanduwe.

 

Saman : xo her dû Dergey balkoneke û dereweşm kirdûnetewe ta heway fênk bêt.

 

Alan : çî rûydawe, wa ewrro çalakbûyt û  zû nandekey?

 

Saman : leberewey êware karebaman nîye, pêmbaşbû êsta semuneke bkem.

 

Alan le dllî xoyda, “detrism toş dllexurpey rûdanêk daygirtbî. Pêş nîwerro bêderdîser le miştumrrekey tenîşt tabloy rageyandneke derçûyn, nazanim îdî…”. Bedem bîrkirdnewewe çuwe balkoneke û sernicî ser Şeqame serekîyekey (teyrawa)î da û horrênî otumobêl û dengedengî benzînifroş û erebaneçîyan, detut mezatxaneye, ştêkî wa sernicî ranekêşa û kşayewe dwawe, detut be dway ştêkda wêlle “ nazanim çî bkeyn, baştre be saman bllêm”..

 

– Hawrrê saman dellêy çî ewrro neçîn bo pertukifroştin, baştir nîye kemêk bgerrêyn. Xo ewe şeş Mang debêt pyaseyekman nekirduwe, ne serdanî Hawellêk, ne danîştinêkî gillkend.

 

Saman : başe Hawrrê, wa dekeyn.

 

Alan : bermaweyekî nîwerro nemawe, ta bem Nane germewe, bbûre bew hewîre germewe bîxoyn?

 

Saman : nexêr, tenya kemêk awerrûnkey petatekey nîwerro mawe…

 

Her dûk wek karwançî birsî destyan be Xwardinî têguşey awe petateke kird. Lepirr, dû çekdar xoyan be Dergeda kird û lûley çekekanyan arastey saman û alan kird …

 

Saman : ewe çîye, êwe kên û çîtan dewêt?

 

Çekdarekan : cûlleneken, kwan ewanî dîke?

 

Alan : ewanî dîke kên, çîye dellêy be’sîyekanin û fêrnebûn le Derge bden?

 

Çekdarekan : demtdaxe, desthellbirre !

 

Saman : boçî, çî buwe, kêtandewêt?

 

Çekdarekan : demdirêjî meke, adey hewyekantanim bdenê!

 

Alan : şunasnamey çî? Hîç molletêkî fermîtan pêye, ke hatûn?

 

Çekdarekan: cenabt namey resmît dewêt, hey gêreşêwên?

 

Çekdarî yekem, rû le çekdarî duwem: adey bgerrê, bzane çîyan laye, demançe, klaşînkov ya çî dîke?

 

Çekdarî duwem be gerran benêw jûrekanda xerîkdebêt. Lem kateda alan be dway çekdarekeda derrwat û saman destî lenêw hewîrî berdem tunûrekeda demênêtewe..

 

Çekdarî duwem denghelldebrrê: hey, emane ‘îzbîn, seyrî Ew hemû poster û ktêbane (rû le alan) kwa çek û çapxaneketan le kwêye?

 

Alan : çekî çî û çapxaney çî? Ême awarey (kerkûk)în û le tenîşt qella xerîkî pertûkifroştinîn.

 

Çekdareke : xêraken, hewyekanyan bênin !

 

Saman: şunasnamey çî, şunasname nadeyn, lêprisraweketan le kwêye, ba qsey letekda bkeyn?

 

Çekdarî yekem, mîllî çekekey radekêşêt: xêraken, pêşimkewn !

 

Çekdarî duwem, be pallnan deyankate derewe û berew nhomî yekem pelkêşyandeken. Çekdarî yekem, xoy be Mallî goşey beramber qadirmekanda dekat, ke lêprisraweke û çekdarêk xerîknin, deypişknin. Lêprisraweke le pêş çekdarekewe dêteder, ke wek kawboyek demançey be laqedîda şorr kirdbuwewe, rû le çekdarekanî: emane kên?

 

Alan : awarey kerkûkîn.

 

Lêprisraw : dezanim, çekdarî kên?

 

Çekdarî yekem : qurban, emane…

 

Lêprisraw, qsekey pêdebrrêt: ae, dezanim. Byanbene Xwarewe !

 

Saman bo kwê?

 

Lêprisraw : bo lay ewanî dî.

 

Alan : detwanin lêre lêkollîneweman letekda bken, pêwîst be şwênî dîke nakat, ême awarey kerkûkîn.

 

Lêprisraw be çekdarekan : derêm byanbene Xwarewe bo nêw seyareke !

 

Saman : rêge naden poşakî derewe bpoşîn?

 

Lêprisraw : byanben ta xoyan bgorrn, xêraken dey!

 

Dû çekdareke, lûley çekekanyan le piştimlî alan û saman dadenên û deyanbenewe nhomî serewe …

 

Alan, dest bo kras û pantollekey debat û bîrî dekewêtewe, ke dû namey nhênî lenêw Gîrfanî krasekeydan. Rû le çekdarekey raserî: brrorre derewe, ta kras û pantollekem depoşm.

 

Çekdareke : nabêt, xêrake xot bgorre!

 

Alan : leberçawî to natwanim, çî dekey bîke.

 

Çekdareke deçête derewe. Alan, be xêrayî namekan dexate nêw cantay poşakekanîyewe û dest be poşînî poşakekanî dekat. Çekdareke dêtewe jûre ..

Çekdareke : ewe ew hemû ktêbanetan xwêndûNetewe?

 

Alan : êwe netanhêşt.

 

Çekdarî duwem, rû le çekdarî yekem : xêrake letek xot lew jûrewe derîkere derewe !

 

Alan û saman, seyrêkî yekdî deken û naçar deçne derewe û Dergeke dadexen û pêş çekdarekan dekewn. Pêş ewey bgene Dergey derewe, alan û saman carêkî dîke seyrî yekdî dekenewe, beçaw deyanewêt leyekdî bgeêyinin, ke hewllî rakirdin bden, bellam ke seyrî çep û rastî xoyan deken, hênde qereballxe û çekdar ser sûçekanî girtuwe, hîç bwarî rakirdin nîye ..

 

Alan, le dllî xoyda, êsta ew Xellke hezar û yek guman û pirsyarî bêwellam be Xeyallyanda dêt; “dzîyan kirduwe?”, “pyawî rjêmin?”, “debêt çîyankirdbêt?”, bellam Kes bîrî belay eweda naçêt, ke reşbigîre û deyanewêt Xellkî raperrîw çawtirsên bken û bo Desellatî qerequşî xoyan milkeçyan bken. Grifteke eweye, ke letaw birsîyetî û serqallîy, Kes agay le kolanekey ew dîw xoy nîye.

 

Çekdarekan, berew ewber bo lay otomebîle Serbazîyeke (cêb qyadeke)yan birdin.., alan dûbare kewtewe dwan letek xoyda “ay ke le serdemî be’sda, çende xom lada û çend car hellhatim ta pêwenebim, bellam wa êsta Part û layenêk, ke Rojgarêk lawêtîm lenêw rîzekanîda befîrroda, xom leser bîrkirdnewey cyawaz destigîrdekat.”

 

Nêw otumebêleke, Dayk û Kçêkî dirwasêyan letek pyawêkî penca Salley têdabû. Alan, be laçawêk, seyrî çekdarekan dekat û le dllî xoyda ” ay ke gewc û nahuşyarn, lewaneye pêtanwabêt, ke dastantan tomarkirduwe, eme bû Azadîyeketan, eme bû serwerî Neteweyîtan? ”

 

Dway têperrkirdnî çend Kollan û Şeqamêk, otumebîleke geyişte berdem (mkafhey mentkawa). Be lêdan û cnêw deste deste, pyaw û jin û Mindallyan dekirde jûrewe, paş pişknîn, le hollêkî gewreyan kirdin, ke nzîkey 100 Kesyan têpestandibû. Barî Ruxsarî her Kesêkyan, beserhatêkî pirr derd û rencî degêrrayewe, Mrov deytwanî radey wrey her Kesêkyan bixwênîtewe, yekê tirsaw .. Yekê rarra .. Yekê xallî le frrufîllî Partayetî û bêdeng. Her yeke le Xeyallêk roçûbû; yekêk le bîrî xoşewîstekeyda, yekêk le Xemî Mallewe, yekêk le Xemî xwêndinî û yekêk le bîrî kar û kaspîyekey û derçûn le Zîndan. Bellam hêşta lay Kes roşinnebû, pirseke çîye û leser çî gîrawn?

 

Bo alan û saman roşnibû, em Hêrşe bo çatirsandin û sepandnewey dezgey emin (Asayş), berrêxrawe. Çunke ewan serlebeyanî rageyandî djî damezrandnewey dezgey eminyan bllawkirdbuwewe. Paş çend sat, dûbare be pall û sukayetî reşbigîrkrawan berew şwênêkî dîke swarî otumebîle Serbazîyekan kranewe. Em car berew şwênêk, ke Sallêk û çend Mang lewewber, cemawerî beGyanhatû, destyan beserda girtbû û dezgekeyan têkişkandibû. Bellam dû hefte lewewber Desellatî Neteweyî serlenwê tazeyankirdbuwewe, ta wek dêwezme lawekanî şar qutbdat. Alan, le demî serkewtin be qadirmekanda, le dllî xoyda ” ay ke hemû Rojêk bedyar pertûkekanewe, çende bîrm lewe dekirdewe, ke axo lew dîw ew dîware berzaneda çî hebêt û çî bguzerêt? Bellam wa êsta debête Serpenayek lewaneye çend Mang ya çend Sall Temenmî têda be raburdû bispêrm”. Letek geyiştne ber Derge asnînekey nhomî duwem, çend çekdarêk, qayîş û piştwên û klîl û pare û pênûsyan le Zîndanîyekan desend û be şeq û kêbllilêdan berew jûrekanî nêw rarrewekanyan debirdin.

 

Alan û saman û komellêkî dîkeyan berew dwajûrî rarreweke daye ber lêdan û rawnan. Zyatir le (35) Kesyan kirde ew jûrewe. Her letek daxranî Dergey jûreke, ewaney ke ta kemêk pêş, lenêw Zîndanekey ewla bexoşbawerrîyewe çawerrêy berbûnyan dekrid, kewtne dilldanewey xoyan bewey “hkumetî herêm mafî xoyetî û lêkollînewe bkat û baş û xrap leyek cyabkatewe, taweku Asayşî şar û herêm parêzrawbêt”. Hêşta lay zorîne aşkranebû, ke be hawkarî cendirmey turkye, pelamarî (p. K. K) drawe. Her Kese û derdî dllî xoy dekrid; ‘ebdulqadir”axir çon debêt, lêre ramgrin, min beyanî taqîkirdnewem heye”, mehmud “min hemû jyanim pîşmerge bûm”, mam xdir”min bawkî şehîdim, bexom Pêşmergey elîlûl bûm”, mamosta fuad”min mamostay qutabxanem û karm be Ramyarîyewe nîye”, mam mewlud “bexwa kurrm mnîş krêkarî kargey cgerem û hîç lew bezm û rezme nazanim û qetîş têkell be Ramyarî nebûm”, axazade “min dillnyam bezûîy lêkollîneweman letekda deken û ewey bêtawan bêt, be zûy

Deçêtewe Mallewe û ewey tawanbar bêt, be szay gel degat”….

 

Saman : berrêz, kê tawanbare? Detwanî pêmbllêy kêtan bkujn, kêtan sîxure, kêtan bertîlxor û kêtan nokerî dujimnane?

 

Alan : beboçûnî min hîç Kes behelle negîrawe, eme reşbigîre û bo çawtirsênî Xellke, bo sepandnewey dezge dapllosênerekane, bo gêrranewey barudoxî pêşuwe, her boye le her gerrek û leher twêjêk çend Kesêk gîrawn, ta Kes newêrêt dij be gêrranewey keşî serdemî be’sîyekan narrazî bêt…

 

Berdewam bedem kranewey Dergekewe qse û razekan depçirran û Kesêkyan deaxnîye jûrewe. Le jûrêkî beramberda hawar û nalley eşkencedrawan degeyişte keşkelley Asman. Betundî carêkî dîke, Dergeke krayewe û qsewbasekanî brrî û hemû wek kewillkraw le şwênî xoyan bêdengibûn. Lawêkî kurte bala, qjî lûl û serêkî xirr, fretir le mîsrî deçû, çaket û pantolle nîlîyekey dyarbû, ke hî lengefroşîye, çaketekey be baskî çepîda dabû, be wirdî û hepesawîyewe çawî benêw Zîndanîyekanda gêrra. Lem kateda alan demî birde bnagwêy saman û pêyut ” xot meke be xawenî, aram le hewlêr çîdekat, çon dezanêt ême gîrawîn?”.

 

(‘ezîz)î Zîndanewan : kamanen, kwan Hawrrêkant?

 

Aram : lêre nîn.

 

Bedem serbadanewe bewatay nedozînewey hawrêkanî, wîstî berew dwa hellgerrêtewe, Zîndanewan be pall kirdîye jûrewe û

Wtî: bo kwê ? To lelay ême mîwanî !

 

Aram : kake Gyan, axir braderekanî min lêre nîn û min bexom hatûm le dway ewan degerrêm, to natwanî bimkeyte jûrewe!

 

‘ezîzî Zîndanewan : fermû danîşe û zorbllêy meke, ewe fermanî ‘eqîd (Simko)ye, bzane çon detwanim !

 

Tund Dergey daxistewe û laweke be hepesawîyewe, carêkî dî çawî benêw zîndayyekanda gêrrayewe, destbecê saman bangîkrid…

 

Saman : aram .. Aram

 

Aram : ewe lêre çîdeken, çon min êwem nebînî, leserçî gîrawn?

 

Alan : ey pêmannallêyt, to le kwêwe dyêt, dellêyt be mîwanî bo êre hatûy?

 

Aram : mîwanî çî, min beserdan bo lay êwe hatim, ke çûme Kawilbuweketan, jnekey hesenî drawsêtan, wtî ” le dirzî Dergewe beçawî xom dîtim, asayîş letek ew Malley Xwarewe girtnî”. Mnîş, canTakey xom, lay ewan dana û pêmbaşbû bêm le asayîş pirsyartanbkem. Her ke hatme asayîş birdimyane lay berrêweberî asayîş (Simko) û pêmut, ke dû braderm lelayen çekdarî êwewe, em dwanîwerroye le Mallewe gîrawn û hatûm bzanim boçî û beçî tometbarkrawn. Ewîş yekser wtî ” toş komunîstî, yaxwa bexêrbêyt, başe bepêy xot hatûy? Carê em Şew lelaman mîwanbe û ewsa pêtdellêm”. Îdî bem core minyankirde lay êwe. Başe katêk ke min hatme demî Dergeke, bo min êwem nebînî?

 

Alan : rastîyekey xoman le to şardewe, taweku nemanbînî. Hem derkewtinî ktuprrî to, paş çend katjêrêk le destigîrkirdinman le asayîşî hewlêr, boman cêgey sersurrman bû, hem gumanî ewemankird ke pêwebûbî û nemanuyist be bonewey êmewe bitkene jûrewe.

 

Aram : dey pêyannewtûn bo gîrawn?

 

Lawêkî Balla mamnawnidî barîkelle (zerrdeşt), qsekey pêbrrî û lêypirsî ” kake to le kwêwe hatûy?”

Aram : le slêmanîyewe.

 

Zerrdeşt: lewê çi xer bû?

 

Aram : dellên le snûrî turkye şerre, ey to bo gîrawît ?

 

Zerrdeşt : ême sê brayn, dukanî Wênegrîman heye. Katêk ke geyiştme dukan, wityan (Mehmud)î brat gîrawe û pêyangutuwe ta to nerroyt, ew bernaden. Mnîş hatim û wek to bexêrhatinyan lêkirdim û frrêyandame lay brakem û wityan ta (‘Umer)î brat neyêt, to bernadeyn, îdî bem core hîwadarm Dayk û babe pîrekeşman nehênne êre.

 

Selam : ême kargey pêllawman hebû, lepirr komellîk çekdar hatnejûrewe û pelamaryandayn û bexom û Mnall û şagirdekanmewe, bebê ewey pêmanbllên, çî rûydawe û leser çî, rapêçyan kirdîn.

 

Xdir: bra ewe alan û kake saman dezanin, ke min le Malle cîranêkî ewan mîwanbûm û letek jin û Kçî xawenmallekeda mnîşyan girt. Herçende wtim bra min bawkî şehîd …m, bellam Kes gwêy lêrranegirtim.

 

Alan : ewan bexoyan dezanin, boç em hemuwe Xellkeyan destigîrkirduwe û dyare amancêkyan heye. Bêcge le Yasa qerequşîyekey (be’s) le çi şwênêkî em dunyayeda, bra lecyatî bra û mîwan le cyatî xanexwê û şagrid le cyatî xawenkar, gîrawe? Emane ewe dû hefteye emnekey be’syan awedankirduwetewe, awadeken, axo paş de Sall çî bew Xellke reşurrûte bken?

 

Hello : ey çare, xonakrêt, çawerrêy girtnî Mall û Mindallekanîşman bîn?

 

Alan : pêwîste destbecê manbigrîn, Mangirtin le Xwardin. Ta bexêrayî lêmandeprisnewe û berellamandeken, egîna lem kone emneda damanderrzênin.

 

Axazade : detanewêt lenêw Zîndanekeşda ajawe bnênewe, êwey komunîst û bêdîn, her xerîkî ewen !

 

Saman : ême nkollî le komunîstibûnman nakeyn, bellam dillnyabe, eger bexot lenêwmanda sîxurî ewan nebît, qed le pêş êmewe dernaçît, îdî ew mastawkirdne dadtnadat. Ême ajaweçî nîn, ajaweçî ew Partanen, ke fermanrrewan, ewanen ke em beyanîye ême le rageyandinêkda raMangeyand, ke dezgey asayîş bo serkutî Xellke û ewan neyantwanî ême bedro bxenewe û dway çend satêk sedan Kesyan axinye pişt em

Dîwarane, meger wa nîye, meger (be’s)îş her awaynedekrid?

Alan, hestayewe serpê û çuwe pişt Dergeke û le kunî Dergekewe,seyrêkî Asmanî kird, ke beqeder demî mencellêk lêwey dyarbû. Car care pole kotrêk, spî spî tîşkî xoryan leser ballekanyan deşkanewe û le ast serbanî emneke, bexêrayî têdeperrîn. Ahêkî qull ” xozgem be xotan, awa azad defrrin, herçende lem wllate êweş le kuştubirr bêbeş nîn, bellam car carê, ke Mnallanî çeqawesû û çekdarekan agayan lênebêt, ballefrrêyekî êwaranî ban qella, çêjî xoy heye. Axo em êware şoxeke dillgîrekey min, leber qelawe têperrîbêt, axo zanîbêtî bo em êware pertûkekanman le tenîşt tabloy rageyandneke, rîznekridûn? Lewaneye bebyanûy pertûkikrrîn çend carêk be berdem şwênekemanda têperrîbêt. Ax birrwa nakem, bem zuwane le pişt em dîware berzanewe derbazbîn. Xozge demtwanî wşe be wşey arezuwekanî em dwanîwerroyem be gwêçketda bçirpênim, taweku naumêdî xozgekant cwaneMerg nekat. Eger twanîbam, gişt Zîndanekanî cîhanim derrûxandin û çekekanim detwandnewe û Celadekanim be dîwarî pêşewey em emnexaneda dekirdne dawell û hêmayek bo Roje reşekan û sîmay Serbazîyaney şarm degorrî, ta hezî to bo bînînî Filmêkî romansî, bebê tris û dllerawkê beberdem em eminxaneda têperrê. Bellam şoxekem betenya her to nît, her êsta sedan zarok û jin û pyaw, çawerrêy gerranewey kurr û hawser û bawk û Daykyanin, naaga lewey ke çendîn Dergeyan leserdaxrawn. Ewan naaga le fermanî qerequşî ewaney ke be hîwayekewe bo nwênerî parleman hellyanbjardin, çawerrên, le bêşêwî em êwareda, amêzî pirr mîhrebanî, nîgayekî pirr Xemze û naz, destêkî besoz, qorrey zikyan lebîrbbatewe…”

 

Şrîxey berrûdadaxistnî kune biçkolekey Dergeke, lew Xeyalle bêkotayye rayçllekand û Zîndanewaneke, qîrrandinî : danîşe, nemut Kes hellnestêtewe, Kes neyête pişt Derge?

 

Alan, paşewpaş kşayewe dwawe û danîştewe, Nûsînî yadaweyyekanî ser dîwarekey pişt serî sernicîrrakêşa … “Ax bo satêk azdî, muhemed 5/10/1985”, “şîw’yet le sêdare behêztre, ‘elî 12/8/1987”, “dilldarekem xozgem bew sataney ke le amêzm degritî, azad 28/9/1990”, “bo debêt Mrov awa destemo bikrêt? Min tawanim tenya gerrane le dûy Nan, midhet 19/11/1991″ …. Benaw kone şwênî zopakeda, ke be kunêkda be serbanewe bestrabû, gerra û parçe berdêkî nûktîjî dozîyewe û le pişt serîyewe destîkrid, be Nûsîn û hellkollînî dîwareke ” hestin ey hozî beşmeynetan/ dîlanî birsîyetî dunya! / Le tenûrî bîrubawerrman / qrrimjinî trîşqeasa / tenûrî axrîne hestin! / Ba hellîpêçîn dewrî kon / rabîn û jêrujûr keyn cîhan / êmey hîç bîn be gişt ey koylan/ axreyn şerre, şerrî serumall / ba yekgirtû bîn hevallan / be înternasîwnal / rizgar debê însan.., alan 5/10/1992″

Berdewam Xellkî frrêdedraye jûrewe û hêndîkyan bo eşkence debirde jûrekey beramber.. Letaw hawarî jûrî eşkence û bêşwênî û birsyetî û germa û bonî gorewî û binball û hallawî dem û tengawî û pelkêşkirdnî Zîndanyan le rarrewekeda, Kes xewî lênedekewt … Şrîxey kranewey Derge, her Kesew le Xeyalle bêejmarekanî daçlleka.. (‘elî) yekêk le eşkencedere nasrawekan, lawêkî genim reng, barîkele û Ballaberz, poşakî ketafî, ser be lîstî sewz, qîrrandî “bxewn, ewey dengî bêt, heta beyanî darkarî dekem”. Hawdemî qsekanî ew, hawarî jûrî eşkence degeyişte Asman.. Dû pasewan Kesêkyan beberdem Dergekeda pelkêşkird… Derge daxrayewe … Hêndey dîke xew le çawan zrra. Axir eşkencey derûnî zor le eşkencey cesteyî karatre. Ew deyzanî bo Dergekey kirdewe û gurrandinî. Le rarrewekeda ta dehat, hawar û dad, dengî şelaq û şillpe şilpî aw, rake rak û cnêw, rarrew be rarrew, jûr be jûr lûlî deXward û dengî dedayewe… Axazade, hestaye serpê û Pencerey Dergekey trazand û seyrî derewey kird.. Be xoşî û le xobayîbuwenewe wtî ” wek seg, darkarî deken, lewaneye be’sî bêt..”. Dengêk le derewe qîrrandî “segbab sert bere nawewe!”. Axazade be pelepruzê danîştewe û xoy kirrkird… Carêkî dî şrîxey trazanewey Derge, ‘elî eşkenceder, çawêkî benaw hemuwanda gêrra, rû le axazade, ke le hemuwan Ballaberiztir û qellewtir û dyartir bû ” kê bû, lew kunewe seyrî derewey dekrid, pêmnelêy darkarîtdekem!”

 

Axazade: mmimim .. Min bûm..

 

‘elî:segbab bo seyrî derewe dekey, meger nemut bxewn?

 

Axazade: wtim …

 

‘elî: gutixward, heste, were derewe .. Rû lewanî dîke, her Kes hestêtewe, dway em serey dêt, wek seg btopin!

 

Axazadey kete û lexobayî, zorcar weha qseydekrid, detut qsekerî mîrîye lenêw Zîndanekeda, hemîşe bêxemî û dillnyayî le berbûnî pêwedyarbû. Serî şorrkird û kewtepêş ‘elî eşkenceder … Her ke Derge daxrayewe, dengî ‘elî eşkenceder hat û gurandinî beserîda ” ew kêblle bigre û darkarî ew segbabem bo bke.. Axazade wek xoy dwatir danîpêdana, kewte lêdanî Keseke û hawkat ‘elî eşkenceder beserî eşkenceder û eşkencedrawîşda deygurand:

-segbab, zyatir destithellbirre, tund le pişt û laqî bde, benêw awekeda rakêşî bke ….

 

  –  Wtim nawt çîye

+ ay bawkerro, îwsif, nawm îwisfe xotan baştirî dezanin ….

 

-Çend Kest kuştuwe

+ ay Xwaya, bexwa begyanî Daykim Kesm nekuştuwe, bimkujn ba rizgarm bêt, tuxwa bimkujn ba ledest eşkence asûde bim, eger dezanin Kesêkim kuştwe, îdî bo pirsyarm lêdeken,

 

Lebrî ew bimkujnewe, ba asûde bim, daye Gyan mirdim …

 

-lêyde segbab, em Dayk hîze qsenakat, bîkute, wek seg bîtopêne  …

 

Nîwekatjêrêk bem core axazade, darkarî Zîndanîyekî dîkey kird û Zîndanîyeke, hawarî kird û parayewe, wtî û wtîyewe, ke Kesî nekuştwe … Bellam dadîneda… Axazade, rengperrîw, betirsewe xoy be jûrekeda kirdewe .. Hemuwan le tirsî ewey neka ‘elî eşkenceder, bangyan bkate derewe, xoyankirdbû be xewtû… Dengî lêdan û rakêş rakêş ta nîweşewêkî dreng herberdewam bû… Kes xewî lênekewt.. Paş royiştnî eşkence-derekan, destbecê her Kese le şwênî xoyewe kewte pirsyar le axazade …, alan, ke hem pêştir lêypestibû û hem bem karey ewendey dî rkî lêdebuwewe.. Nîwteney berizkirdewe û pêyut…

 

– her wek le serdemî be’sda detanbîst lem eminxaneda çî rûdedat, çon lawanî em şare debûne xorakî em dêwezme, ewa êsta beçawî xotan debînin, ke kurrekanî gel, Gyan-leserdestekanî dwênê, çon wek qutabî be’sîyekan, ewey ewan firyanekewtin bîken, eman tewawîdeken. (Rû le axazade) kakî qareman, xo to xot watenî ajaweçî nît, bo portyan şkandî? Cyawazî to û ewan çîye, ke be fermanî ewan çawî Zîndanyan debestî û darkaryan dekey? Dyare to lenêwmanda nokerî ewanî, eger na, boçî sozî hawnîştmanî û hawneteweyt wek xot pagendey bo dekeyt, bo ew bedbexte nebizwa? Ya to drodekey ya xudî pagendey hawnîştmanî û hawnetewîy bexoy droye û le rastîda Nîştman bo êmey nedar, Zîndanêkî gewretir lem Zîndaneye?

 

Eşkencey derûnî, hemuwanî şeket kirdbû, her Kesew le Xeyallî xoyda xozgey bewe dexwast, ke Kesêk hebêt û le raz û nyazekanî dllî bgat.. Mnallanî bedbext le çawerrwanî Dayk û bawkî Zîndanîyanda helltruşkabûn û xêra xêra bedem xewî trisnakewe dadeçllekan û Şewgar beqed çaxe tarîkekanî mêjû drrêj bûbû, hîwakan le pişt Dergey Zîndanekanda ejnoyan şkabû …..

 

* 05î Oktoberî 1992 Rojî fîdrallî le Kurdistan. Ew Rojhî ke hêzekanî emnî mîrayetî herêm, le şarekanî jêr Desellatîda, destyan be reşbigîrîyekî berfirwan kird û Zîndanekan be sedan Kesî çalak û narrazî awedankirdewe.

به‌رماڵه‌ جادوویه‌كه‌ی داپیره‌

بهرماڵهجادوویهكهی داپیره

پاش چوار ساڵ ئابڵۆقه‌ی ئابووری، ناو ماڵه‌كه‌م ده‌تگوت بنه‌وبارگه‌ی ده‌وارنشینه‌كانه‌، ڕاخه‌ڕێك و سێ كوته‌ لێفه‌ و دوو لباد و شه‌ش سه‌ر خێزان. له‌ ماوه‌ی ئه‌و چوار ساڵه‌دا ئه‌وه‌ی هه‌مبوو، فرۆشتم. پاش ئه‌وه‌ كه‌وتمه‌ كۆكردنه‌وه‌ی دانه‌وێڵه‌ی به‌جێماوی دوای ده‌ڕاسه‌ و كۆڵكێشی سه‌ر سنووره‌كان. شارمان لێبووبووه‌ وێرانە و له‌ هه‌موو شت بێبه‌شبووین، مناڵه‌كان له‌به‌رنه‌بوونی پۆشاك و پێداویستی خوێندن و كرێی هاتوچۆ، وازیان له‌ خوێندن هێنا. ناچار له‌ به‌هار و هاویندا گیاوگۆڵیان بۆ خواردن كۆده‌كرده‌وه‌ و پاییز و زستانیش عه‌لاگه‌یان ده‌فرۆشت، خۆشم هه‌ر ڕۆژه‌ی له‌ شوێنێك، به‌دوای ناندا ڕاكه‌ڕاكه‌م بوو، باشبوو زوو به‌ئاگا هاتم و نه‌مهێشت، چیدی مناڵه‌كان ده‌ستفرۆشی بكه‌ن.

زستان وه‌ك هه‌میشه‌ بێبه‌ره‌كه‌ت، له‌ ده‌رگه‌ی داین و ئه‌وه‌ی مابوو فرۆشتمان. كچه‌ چكۆله‌كه‌م (خوناو) ڕۆژ له‌ دوای ڕۆژ لاوازده‌بوو، هه‌ر كه‌س ده‌یدیت، دیوت ئه‌وه‌ چییه‌تی، ده‌ڵێی نان نییه‌ بیخوات، وه‌ك ئه‌وه‌ی له‌ ماڵماندا نان هێنده‌ زۆربێ، كه‌ڕوو لێیبدات ! له‌تاو ئه‌و قسانه‌، خه‌ریكبوو، شاخده‌ركه‌م، هه‌زار و ئه‌وه‌نده‌ جنێوم له‌ یه‌ك جێدا ده‌دا. ئاخر سه‌گبابینه‌، مه‌گه‌ر له‌ بێنانی و برسییه‌تی زیاتر، كیژۆڵه‌كه‌م چییه‌تی؟ مه‌گه‌ر چ هه‌ژارێك هه‌یه‌ نانی هه‌بێت و نه‌یخوات، ها؟

 

وه‌ك هه‌موو ڕۆژێك چووم به‌ دوای بارهه‌ڵگریدا، به‌ڵام وه‌ك دوێنێ و پێرێ، دیسانه‌وه‌ به‌ده‌ستی خاڵی گه‌ڕامه‌وه‌ ماڵ. مناڵه‌كان لێم خڕبوونه‌وه‌، به‌و چاوه‌ڕوانییه‌وه‌ كه‌ به‌ڵكو ئه‌وڕۆ، چه‌رخی ڕۆژگار پێچه‌وانه‌ گه‌رابێ و چه‌ند بیسكویت و چوكلێتێك له‌ گیرفانه‌كانمدا په‌یدابكه‌ن. به‌ڵام له‌ چاتروكانێكدا ئه‌و هیوایه‌یان وه‌ك هه‌وری به‌هاران ڕه‌وییه‌وه‌.

 

جاران ماچ و یه‌ك له‌ ئامێزگرتن، ماندوویی و دووری چه‌ند ساتێكی له‌بیر ده‌بردینه‌وه‌، به‌ڵام ئێستا ئیدی بۆنی ئاره‌قه‌ و كۆنه‌پۆشاكی ناو له‌نگه‌فرۆشان، ئه‌و ئاره‌زووه‌مه‌ندییه‌شی نه‌هێشتووین و له‌ ماچ و ئامێزی یه‌كدی بێزاری كردووین.

خوناو، خۆی هاویشته‌ باوه‌شم و توند توند ده‌سته‌ بچكۆله‌كانی ئاڵانده‌ ملم، ده‌ستبه‌جێ هه‌ستمكرد، كه‌ قسه‌یه‌كی پێیه‌، به‌ ئارامی وتی: بابه‌ لێم توڕه‌ نابی؟

 

منیش به‌ سه‌رسوڕمانه‌وه‌ پرسیم، بۆ كچم .. چی بووه‌ ؟

 

خوناو : بڵێ، توڕه‌ نابم!

 

منیش به‌ په‌شۆكاوییه‌وه‌ وتم، ئه‌گه‌ر ئازاری كه‌سێكت نه‌دابێت، توڕه‌ نابم.

 

خوناو : نا بابه‌ گیان، كه‌سم ئازارنه‌داوه‌ ….

 

كه‌مێك وه‌ستا و دووباره‌

– ده‌ڵێم بابه، ئه‌وه‌ تۆش وه‌كو من حه‌ز له‌ بیسكویت ده‌كه‌ی؟

توند به‌ ده‌سته‌ بچكۆله‌ لاوازه‌كانی، دموچاوی خۆی شارده‌وه‌، ئاوا شه‌رم دایگرتبوو، ده‌توت تاوانێكی زۆر گه‌وره‌ی كردووه‌. گریان گه‌رووی گرتم، هه‌رچۆن بوو، وه‌ڵاممدایه‌وه‌، گوڵی بابه‌، منیش وه‌ك تۆ حه‌زم لێیه‌تی، به‌ڵام …

 

خوناو : به‌ڵام چی، بابه‌؟ تو سه‌ری دایه‌ پێم بڵێ، به‌ڵام چی؟

 

ده‌ستێكم به‌ پرچه‌ ئاڵۆزكاوه‌كه‌یدا هێنا و ناچاربووم پێیبڵێم، به‌ڵام له‌ كڕین نایێت، ئازیزه‌كه‌ی بابه‌!

 

پاش كه‌مێك دامان و ڕامان،

وتی : گه‌ر له‌ كڕین نایێت، بۆچ له‌ دوكانان دایده‌نێن؟

 

به‌ ده‌نگێكی گریاناوییه‌وه‌، وتم ڕۆڵه‌ گیان، ئێمه‌ومانان ناتوانین بیكڕین، ئه‌گینا به‌ كڕیارانی پاره‌دار ده‌یفرۆشن.

 

پرسیاره‌كانی خوناو، وه‌ك خه‌نجه‌ر ده‌چه‌قینه‌ جه‌رگمه‌وه‌، هه‌رچه‌نده‌ نه‌مده‌ویست هه‌ر له‌ ئێستاوه‌، خه‌م و په‌ژاره‌ له‌ گه‌شه‌ی بخات، به‌ڵام نه‌شمده‌توانی پرسیاره‌كانی به‌هه‌ند وه‌رنه‌گرم. (به‌هار)ی هاوسه‌رم، له‌ولاوه‌ هه‌ڵیدایێ و وتی

– : پیاوه‌كه‌، ده‌ڵێیت هێلكه‌وڕۆنت خواردووه‌، ئه‌وه‌نده‌ مێشكت پڕه‌ و ئاوا خۆش خۆش وه‌ڵامده‌ده‌یته‌وه‌؟

 

وه‌ڵامه‌كان یه‌ك له‌ یه‌ك زمان سووتێنه‌رتر: ئاخر به‌هار گیان، گه‌ر نه‌توانم وه‌ڵام به‌ برسیه‌تی زكیان بده‌مه‌وه‌، خۆ ده‌توانم وه‌ڵام به‌ پرسیاره‌كانیان بده‌مه‌وه‌.

 

به‌هار: تێده‌گه‌م گیانه‌كه‌م، به‌ڵام گه‌ر ئه‌و شتانه‌ بزانن، فره‌تر هه‌ست به‌ برسییه‌تی ده‌كه‌ن، ئه‌وسا قوڕی كوێ به‌سه‌رماندا بكه‌ین؟

 

هێمن، كه‌ تا ئه‌وكات له‌ گۆشه‌یه‌كدا گوێی له‌ ئێمه‌ گرتبوو و خۆی كڕكردبوو، وتی:

– دایه‌، ئه‌وه‌ باسی هێلكه‌وڕۆنت كرد، ئای كه‌ حه‌زم لێیه‌تی، به‌ڕاست كه‌ی بۆمان دروستده‌كه‌ی؟

 

به‌هار: له‌ چی بۆتان دروستبكه‌م، گیانی دایه‌؟ مه‌گه‌ر نانمان هه‌یه‌، تا شتی دیكەتان بۆ دروستبكه‌م؟

 

ئیدی له‌مه‌ زیاتر خۆمم پێڕانه‌گیرا و وه‌ك شێت كه‌وتمه‌ پشكنینی نێوماڵه‌كه‌. ئاخر دوو ڕۆژ بوو، بێجگه‌ له‌ ئاو و هه‌ویر، هیچی دیكە له‌ ماڵماندا نه‌خورابوو و نه‌خورابووه‌وه‌، ته‌نیا ئاوی نێو بیری حه‌وشه‌كه‌ و شلكێنه‌ی كه‌په‌كمان شكده‌برد. هه‌رچه‌نده‌ گه‌ڕام بێجگه‌ له‌ پۆشاكه‌ شڕووڕه‌كه‌ی ته‌نم، هیچم به‌رچاونه‌كه‌وت، تاوه‌كو بیبه‌م بۆ مه‌زاتخانه‌كه ‌.. له‌ به‌هارم پرسی : كچی خوا، هیچ شك نابه‌ی بیبه‌م بیفرۆشم؟

 

به‌هار: بێجگه‌ له‌یه‌ك شت، هیچی دیكە له‌م ماڵه‌دا نه‌ماوه ‌!

 

به‌ په‌له‌ وتم، ئاده‌ی چییه‌، بۆ من نازانم؟

 

به‌هار: به‌رماڵه‌كه‌ی داپیره‌، كه‌ نۆماڵ بووین، پێیداین و وتی “هیوادارم نه‌وه‌یه‌كی موسوڵمان بخه‌نه‌وه‌، ئه‌وه‌ به‌رماڵی باپیره‌تانه‌، كاتی خۆی له‌ ماڵی شێخ هێناویه‌تی”.

 

بێ سێ و دوو، هه‌ستامه‌ سه‌رپێ و وتم، ئاده‌ی خێراكه‌، له‌وه‌ زیاتر چاوه‌ڕێی چی ده‌كه‌ی؟ خێراكه‌، به‌ڵكو ژه‌می ئه‌م ئێواره‌یه‌ی پێبه‌ڕێبكه‌ین.

 

به‌هار هه‌ناوی ئه‌و سێ سه‌رینه‌ شڕه‌ی، كه‌ هێشتاكه‌ له‌ ماڵەكەدا مابوون، هه‌ڵدڕی و پاش گەڕانێكی كه‌م به‌رماڵه‌كه‌ی دۆزییه‌وه‌ و كه‌ دایه‌ده‌ستم، له‌به‌رخۆمه‌وه‌ وتم، ئای داپیره‌ی ڕه‌حمه‌تی، ئاواته‌كه‌ت نه‌هاته‌دی و كه‌س له‌سه‌ر به‌رماڵه‌كه‌ نوێژینه‌كرد، به‌ڵام وا خه‌ریكه‌ ئه‌ڕۆ به‌كه‌ڵكمان دێت.

 

هه‌رچۆن بوو، خۆم گه‌یانده‌ مه‌زاتخانه‌كه‌ و هه‌ر له‌ دووره‌وه‌ به‌رماڵه‌كه‌ی داپیره‌م به‌شانمدا دا. گه‌ر ڕێكه‌وتایه‌، هاوه‌ڵه‌كانم چاویان به‌و دیمه‌نه‌ بكه‌وتایه‌، ئه‌وا نه‌یانده‌ناسیمه‌وه‌ و وایانده‌زانی یه‌كێكم له‌ چواریارانی نێو ئه‌شكه‌وتی حه‌را. به‌ به‌رماڵه‌كه‌وه‌ خۆم به‌ چه‌ند دوكانێكدا كرد و كه‌س نه‌بوو لێمبكڕێت، هه‌ر كه‌سه‌و به‌جۆرێك وه‌ڵامی ده‌دامه‌وه ‌: یه‌كێك وتی “ ئه‌نتیكه‌ی هێناوه‌ته‌ بازاره‌وه”‌ كه‌سێكی دیكە “كێ ده‌ڵێت، نه‌تدزیوه‌”،…“ بڕۆ بابه‌ بڕۆ، ئه‌مه‌ش جۆرێكی تازه‌یه‌ له‌ سواڵكردن، بۆ ناڵێیت، پاره‌مان بده‌رێ و بڕایه‌وه‌”… پڕ به‌ دڵ حه‌زمده‌كرد، قوڕگیان بگرم و بیانتاسێنم، به‌ڵام له‌ سه‌ره‌نجامه‌كه‌ی ده‌ترسام، كه‌ زیندانیكردنی خۆم و ده‌ستپانكردنه‌وه‌ی مناڵه‌كانم بوو، له‌ كه‌سانی وا نامرۆڤ، هه‌ر چۆن بوو، دانمبه‌خۆداگرت. له‌ دڵی خۆمدا وتم، ئاخر سه‌گبابینه‌، نازانن كاتی خۆی داپیره‌، چه‌ندی به‌باڵادا ده‌وت، خۆ گه‌ر به‌ده‌ستی من بووایه‌ سه‌رینه‌كه‌شم فڕیده‌دا و ده‌مخسته‌ گۆڕی بابی ئه‌نگۆ و جه‌نابی ( شێخ)ە‌وه‌، بۆ خۆی و به‌رماڵی. به‌ڵام چی بكه‌م ڕۆژگار بازاری گه‌رمكرده‌وه‌.

 

له‌م پوتوبۆڵه‌یه‌دا بووم، حاجییه‌كی ڕیشدرێژی، چاو به‌قوڵاچوو، به‌رماڵه‌كه‌ی به‌ شانمه‌وه‌ ڕاكێشا، خه‌ریكبوو، به‌سه‌ر پێڵاوه‌كانیدا به‌رببمه‌وه‌. هه‌ر چۆن بوو، خۆمگرته‌وه‌، كه‌ سه‌یری قیافه‌یم كرد، به‌خاتری فرۆشتنی به‌رماڵه‌كه‌ هیچ قسه‌منه‌كرد. حاجی هه‌ر خه‌ریكی ئه‌م دیو و ئه‌و دیوكردنی به‌رماڵه‌كه‌ بوو، له‌ دڵی خۆمدا وتم : بە‌ سه‌روگوێلاكیدا دیاره‌، كه‌ به‌قه‌د به‌رماڵه‌كەی داپیرە،‌ بیری كۆنه‌، باشتروایه‌ ئه‌م جاره‌ وه‌ك كەسێكی بازاری ڕه‌فتار بكه‌م و كه‌مێك زیاد به‌ باڵای به‌رماڵه‌كه‌دا هه‌ڵده‌م. وتم، خاڵۆ حاجی، ئه‌م به‌رماڵه‌ داستانێكه‌ بۆ خۆی. من له‌ داپیره‌ گه‌وره‌مه‌وه‌ بۆم به‌جێماوه‌، باپیره‌م له‌ شێخی شێخان وه‌ك پاداشت وه‌ریگرتووه‌ و چه‌ندین شه‌وی ڕه‌مه‌زان تا به‌یانی، خوداپه‌رستی له‌سه‌ر كراوه‌، چه‌ندین جار زیكر و ته‌لیله‌ و تۆبه‌ی له‌سه‌ر ده‌ستی شێخ و خودی شێخ، به‌خۆی به‌رنوێژی له‌سه‌ر كردووه‌…

 

حاجی: به‌ڵێ، به‌ڵێ دیاره‌، نووری لێده‌بارێت. نایاب دیاره‌..

 

منیش وتم، بڕوابكه‌، مام حاجی، له‌به‌رنه‌بوونی ده‌یفرۆشم، چونكه‌ مناڵه‌كانم هیچ نییه‌ بیخۆن، ئه‌گینا …

 

حاجی، پێیوابوو، ئه‌وه‌نده‌ نوێژكه‌رم، ئه‌گینا نه‌مده‌فرۆشت، بۆیه‌ خێرا قسه‌كه‌ی پێبڕیم و وتی:

– كوڕم، مادام هێنده‌ ڕوو له‌ خوای و ئاوا ناچاری، ئه‌وا لێتده‌كڕم..

 

توند ده‌ستی به‌ گیرفانی ژێر پشتێنه‌كه‌یدا كرد و دوو دینار و دووسه‌د و په‌نجا فلسی نایه‌ نێوده‌ستم و وتی:

– بگره‌ كوڕم، له‌وه‌ زیاتر ناهێنێ.

 

وتم : ئاخر حاجی، ئه‌وه‌ كه‌مه‌، به‌ڵكو شتێكی دیكەی بخه‌یته‌سه‌ر، تا كیلۆیه‌ك په‌تاته‌ی پێبكڕم.

 

حاجی: به‌خوا كوڕم، هه‌ر ئه‌وه‌نده‌ دێنێ، باقییه‌كه‌ی خوا بیخاته‌ سه‌ر به‌شه‌كه‌ی ئه‌و دونیات.

 

چارم نه‌بوو و هه‌رچۆن بوو، لێموه‌رگرت و به‌خێرایی خۆم ونكرد، نه‌كا له‌ به‌شه‌كه‌ی ئه‌م دونیمان په‌شیمانبێته‌وه‌.

 

ئای له‌ مرۆڤ، چه‌نده‌ دووڕووه‌، خوله‌كێك له‌مه‌وبه‌ر ده‌یوت “ نایابه‌ و ده‌بێت بیپارێزرێت، به‌ڵام هه‌ركه‌ داوای پاره‌ی زیاترم كرد، بوو به‌ په‌ڕجۆخوان و به‌و دونیای سپاردم. وه‌ك بڵێی له‌م دونیایه‌یان خۆشی زۆرم دیبێت، تا له‌و دونیاكه‌ی ئه‌ودا پاداشت وه‌رگرم. ئه‌گه‌ر به‌ده‌ستی من بێ، له‌م دونیایه‌ ژیانێكی خۆش ده‌كه‌م و به‌شه‌كه‌ خه‌یاڵییه‌كه‌ی ئه‌و دونیاشم به‌ حاجی و شێخان ده‌به‌خشم.

 

به‌ده‌م ئه‌م خه‌یاڵ و بۆڵه‌بۆڵه‌وه‌، زۆر گه‌ڕام، به‌ڵام نه‌مده‌زانی چی پێبكڕم، بیسكویت، دوو دانه‌ی ده‌كرد، هێلكه،‌ دوو دانه‌ی ده‌كرد. زۆر گه‌ڕام و«شێخه‌ڵا»م ته‌یكرد، تا دواجار خورمایه‌كی كۆن و هه‌رزانم دۆزییه‌وه‌، كیلۆی به‌ چوار دینار و نیو، ماڵی عه‌ره‌بانه‌گێڕ ئاوا بێت، پاره‌ی عه‌لاگه‌كه‌ی لێنه‌سه‌ندم. هه‌رچۆن بوو نیوكیلۆ خورمای گه‌نیوم كڕی و به‌ره‌و ماڵ ملی ڕێگه‌م گرته‌به‌ر، هه‌روه‌ك ڕاوچی، چۆن نێچیرێكی به‌شاندادابێت، ئاوا خورماكه‌م به‌ده‌سته‌وه‌ گرتبوو. هه‌ر كه‌ كه‌وتمه‌ ئه‌ودیو ده‌رگه‌، مناڵه‌كان لێم ئالان و ده‌ستیانكرد به‌ “دایه‌ گیان خورما، بابه‌ خورمای هێناوه‌”. ده‌توت گه‌وره‌ترین ئاره‌زوویان هاتۆه‌ته‌ دی !

 

به‌هار: پیاوه‌كه چییه‌ ‌، خورمای چی؟

 

منیش به‌ له‌خۆباییبوونێكه‌وه ‌: ژنه‌كه‌، به‌رماڵه‌ شڕه‌كه‌ی داپیره‌م دا به‌ نیوكیلۆ خورما، به‌ڵكو ئه‌م ئێواره‌ به‌ زكێكی تێر خورماڕۆنه‌وه‌ مناڵه‌كان خه‌ویان لێبكه‌وێت.

 

به‌هار: ئاخر خورما به‌بێ ڕۆن چی لێبكه‌م؟

 

هه‌رچه‌ندم كرد، وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌ قوڕگما گیربوو و بۆم نه‌هاته‌ده‌ر. به‌وپه‌ڕی توانامه‌وه‌ مێشكی خۆمم خسته‌گه‌ر و گه‌ڕام به‌ دوای چاره‌یه‌كدا، بێجگه‌ له‌ گه‌رمكردنی له‌سه‌ر زۆپاكه‌ و شێلانی له‌ مه‌جه‌ڵه‌ بێنازه‌ ڕه‌شهه‌ڵگه‌ڕاوه‌كه‌دا وه‌ك هه‌ویر، تاوه‌كو بۆ منداڵه‌كان قوتبدرێت، ڕێگه‌یه‌كی دیكەم شكنه‌برد. هه‌رچه‌ندەم كرد و لێكمدایه‌وه‌، نیوكیلۆ خورما، ته‌نیا به‌شی كچه‌ بچكۆله‌كه‌م (خوناو)ی نه‌ده‌كرد، كه‌ دوو ڕۆژ بوو، تێر ژه‌مێ نانی نه‌خواردبوو. له‌م بێنه‌وبه‌رده‌یه‌دا نوقمی ده‌ریای خه‌یاڵ بووبووم و لێكمده‌دایه‌وه‌، كه‌ چۆن ئه‌و شه‌و منداڵه‌كان تێربكه‌م .. به‌ده‌نگی قاپه‌كه‌ی ده‌ستی به‌هار به‌ئاگا هاتم … پارچه‌ نایلۆنیك له‌بری خوان .. قاپێك خورما.. شه‌ش مرۆڤ چاویان تێبڕیوه‌ و هه‌ر كه‌سه‌ ئاره‌زووی ئه‌وه‌ ده‌كات، كه‌ به‌ته‌نیا ئه‌وه‌نده‌ی به‌ركه‌وێت، به‌ڵام ده‌ستی خه‌یاڵ كورتبوو و له‌‌ كه‌توار‌ گیرنه‌ده‌بوو، تا بیگۆڕێت.

 

ڕوو له‌ منداڵه‌كان وتم : ده‌زانن، بۆ ئه‌وه‌ی زكمان تێربكات، باشتره‌ چۆن بیخۆن؟

 

به‌هار : پیاوه‌كه‌، ئه‌و خورما گه‌نیوه‌ چۆن خواردنی، بۆ چییه‌؟

 

هێرش: ئاخر بابه‌، چۆن به‌بێ نان بیخۆین؟

 

شیلان : چۆن بابه‌، مه‌گه‌ر وه‌ك جاران نابێت نان و هێلكه‌ی له‌ته‌كدا بێت؟

 

خوناو، چاوێكی له‌ قاپه‌ خورماكه‌ و چاوێكی له‌ من بوو، له‌ وه‌ڵامی ئه‌و هه‌مووه‌ پرسیاره‌دا، بێجگه‌ له‌ بێده‌نگی هیچ وه‌ڵامێكم بۆ په‌یدا نه‌كرا ..

 

ناچار وتم : مه‌به‌ستم ئه‌وه‌ بوو، كه‌ چۆن بتوانین، پاش دوو ڕۆژ برسییه‌تی، شه‌ش كه‌س به‌ نیوكیلۆ خورما تێر بخۆین؟ دوێنێ له‌ دوكانه‌كه‌ی (ئه‌حمه‌د)ی هاوڕێم دانیشتبووین، یه‌كێك له‌ ڕادیۆكان وتی “ده‌زانن بۆچی (چاینی)یه‌كان كه‌م ده‌خۆن؟ له‌به‌رئه‌وه‌ی كه‌ به‌ دوو چوكڵه‌ نانده‌خۆن و كه‌م كه‌م پاروو ده‌كه‌ن و زۆرتر دستیان بۆ ده‌میان ده‌به‌ن”. وه‌رن با ئێمه‌ش ئاوا بكه‌ین و ئه‌زموونی بكه‌ین، بزانین ئایا وایه‌؟

 

به‌هار به‌ته‌واوی سه‌رنجی لای باسه‌كه‌ بوو، له‌پر دایه‌ قاقای پێكه‌نین و منیش زۆر به‌سه‌رخۆمدا شكامه‌وه‌ و له‌خۆمم پرسی، تۆ بڵێی وا بزانێت، كه‌ درۆ ده‌كه‌م؟ بۆیه‌ به‌ په‌شۆكاوییه‌وه‌ پرسیم :بڕوام پێبكه‌، ئه‌وه‌ی وتم ڕاستبوو، به‌خۆم گوێم لێبوو.

 

به‌هار دووباره‌ دایه‌وه‌ قاقای پێكه‌نین و وتی

– پیاوه‌كه‌ ده‌زانم، كه‌ تۆ درۆناكه‌ی، به‌ڵام ئایا تۆ به‌و شێوه‌یه‌ تێربوویت؟

 

كه‌ سه‌یری سه‌ر خوانه‌كه‌م كرد، ئه‌وسا تێگه‌یشتم، كه‌ به‌چی پێده‌كه‌نێت، قاپی‌ خورماكه‌ پێویستی به‌ خاوێنكردنه‌وه‌ نه‌بوو. منیش به‌ده‌م قۆڕه‌ی زكمه‌وه‌، دامه‌ قاقای پێكه‌نین و وتم : ئای داپیره‌، یادت به‌خێر. نه‌ك نه‌وه‌كانت موسوڵمان ده‌رنه‌چوون و  خه‌ونه‌كه‌ت نە‌هاته‌دی، ته‌نانه‌ت به‌ پاره‌ی به‌رماڵه‌كه‌ت، ژه‌مێكیش زكیان تێرنه‌بوو!

جونی ١٩٩٨

Bermalle cadûyekey Dapîre

Bermalle cadûyekey Dapîre

Paş çwar Sall ablloqey abûrî, naw Mallekem detgut bnewbargey dewarinşînekane, raxerrêk û sê kute lêfe û dû lbad û şeş ser xêzan. Le mawey ew çwar Salleda ewey hembû, froştim. Paş ewe kewtme kokirdnewey danewêlley becêmawî dway derrase û kollkêşî ser snûrekan. Şarman lêbûbuwe wÊrane û le hemû şit bêbeşbûyn, Mnallekan lebernebûnî poşak û pêdawîstî xwêndin û krêy hatuço, wazyan le xwêndin hêna. Naçar le Behar û hawînda gyawgollyan bo Xwardin kodekirdewe û payîz û zistanîş ‘elageyan defroşt, xoşm her Rojey le şwênêk, bedway nanda rakerrakem bû, başbû zû beaga hatim û nemhêşt, çîdî Mnallekan destifroşî bken.

 

Zistan wek hemîşe bêbereket, le Dergey dayn û ewey mabû froştman. Kçe çkolekem (xunaw) Roj le dway Roj lawazdebû, her Kes deydît, dîwt ewe çîyetî, dellêy Nan nîye bîxwat, wek ewey le Mallmanda Nan hênde zorbê, kerrû lêybdat ! Letaw ew qsane, xerîkbû, şaxderkem, hezar û ewende cnêwm le yek cêda deda. Axir segbabîne, meger le bênanî û birsîyetî zyatir, kîjollekem çîyetî? Meger çi hejarêk heye Nanî hebêt û neyiXwat, ha?

 

Wek hemû Rojêk çûm be dway barhellgirîda, bellam wek dwênê û pêrê, dîsanewe bedestî xallî gerramewe Mall. Mnallekan lêm xirrbûnewe, bew çawerrwanîyewe ke bellku ewrro, çerxî Rojgar pêçewane gerabê û çend bîskuyt û çuklêtêk le Gîrfanekanimda peydabken. Bellam le çatrukanêkda ew hîwayeyan wek hewrî Beharan rewîyewe.

 

Caran Maç û yek le amêzgirtin, mandûîy û dûrî çend satêkî lebîr debridînewe, bellam êsta îdî bonî areqe û konepoşakî naw lengefroşan, ew arezuwemendîyeşî nehêştûyn û le Maç û amêzî yekdî bêzarî kirdûyn.

 

Xunaw, xoy hawîşte Baweşm û tund tund deste biçkolekanî allande mlim, destbecê hestimkird, ke qseyekî pêye, be aramî wtî: babe lêm turre nabî?

 

Mnîş be sersurrmanewe pirsîm, bo Kçim .. Çî buwe ?

 

Xunaw : bllê, turre nabim!

 

Mnîş be peşokawîyewe wtim, eger azarî Kesêkt nedabêt, turre nabim.

 

Xunaw : na babe Gyan, Kesm azarnedawe ….

 

Kemêk westa û dûbare

– dellêm babe, ewe toş weku min hez le bîskuyt dekey?

 

Tund be deste biçkole lawazekanî, dmuçawî xoy şardewe, awa şerm daygirtbû, detut tawanêkî zor gewrey kirduwe. Giryan gerûy girtim, herçon bû, wellamimdayewe, Gullî babe, mnîş wek to hezm lêyetî, bellam …

 

Xunaw : bellam çî, babe? Tu serî daye pêm bllê, bellam çî?

 

Destêkim be pirçe allozkawekeyda hêna û naçarbûm pêybllêm, bellam le krrîn nayêt, Azîzekey babe!

 

Paş kemêk daman û raman,

Wtî : ger le krrîn nayêt, boç le dukanan daydenên?

 

Be dengêkî giryanawîyewe, wtim Rolle Gyan, êmewmanan natwanîn bîkrrîn, egîna be kirryaranî paredar deyifroşn.

 

Pirsyarekanî xunaw, wek xencer deçeqîne cergmewe, herçende nemdewîst her le êstawe, Xem û pejare le geşey bxat, bellam neşimdetwanî pirsyarekanî behend wernegrim. (Behar)î hawserm, lewlawe hellîdayê û wtî

– : pyaweke, dellêyt hêlkewrront Xwarduwe, ewende mêşkit

Prre û awa xoş xoş wellamdedeytewe?

 

Wellamekan yek le yek zman sûtênertir: axir Behar Gyan, ger netwanim wellam be birsyetî zikyan bdemewe, xo detwanim wellam be pirsyarekanyan bdemewe.

 

Behar: têdegem Gyanekem, bellam ger ew ştane bzanin, fretir hest be birsîyetî deken, ewsa qurrî kwê beSermanda bkeyn?

 

Hêmin, ke ta ewkat le goşeyekda gwêy le ême girtbû û xoy kirrkirdbû, wtî:

 

– daye, ewe basî hêlkewrront kird, ay ke hezm lêyetî, berrast key boman drustdekey?

 

Behar: le çî botan drustibkem, Gyanî daye? Meger nanman heye, ta ştî dîketan bo drustibkem?

 

Îdî leme zyatir xomim pêrranegîra û wek şêt kewtme pişknînî nêwmalleke. Axir dû Roj bû, bêcge le aw û hewîr, hîçî dîke le Mallmanda nexurabû û nexurabuwewe, tenya awî nêw bîrî hewşeke û şilkêney kepekman şikdebrid. Herçende gerram bêcge le poşake şrrûrrekey tenim, hîçim berçawnekewt, taweku bîbem bo mezatxaneke .. Le Beharm pirsî : Kçî Xwa, hîç Şik nabey bîbem bîfroşm?

 

Behar: bêcge leyek şit, hîçî dîke lem Malleda nemawe !

 

Be pele wtim, adey çîye, bo min nazanim?

 

Behar: Bermallekey dapîre, ke nomall bûyn, pêydayn û wtî “hîwadarm neweyekî musullman bxenewe, ewe Bermallî bapîretane, katî xoy le Mallî şêx hênawyetî”.

 

Bê sê û dû, hestame serpê û wtim, adey xêrake, lewe zyatir çawerrêy çî dekey? Xêrake, bellku jemî em êwareyey pêberrêbkeyn.

 

Behar henawî ew sê serîne şrrey, ke hêşTake le Mallekeda mabûn, helldrrî û paş gerranêkî kem Bermallekey dozîyewe û ke dayedestim, leberxomewe wtim, ay dapîrey rehmetî, awateket nehatedî û Kes leser Bermalleke nwêjînekrid, bellam wa xerîke erro bekellkman dêt.

 

Herçon bû, xom geyande mezatxaneke û her le dûrewe Bermallekey dapîrem beşanimda da. Ger rêkewtaye, Hawellekanim çawyan bew dîmene bkewtaye, ewa neyandenasîmewe û wayandezanî yekêkim le çwaryaranî nêw eşkewtî hera. Be Beramallekewe xom be çend dukanêkda kird û Kes nebû lêmbikrrêt, her Kesew becorêk wellamî dedamewe : yekêk wtî “ entîkey hênawete bazarewe” Kesêkî dîke “kê dellêt, netdizîwe”,…“ brro babe brro, emeş corêkî tazeye le swallkirdin, bo nallêyt, pareman bderê û brrayewe”… Pirr be dill hezimdekrid, qurrGyan bigrim û byantasênim, bellam le serencamekey detirsam, ke Zîndanîkirdnî xom û destpankirdnewey Mnallekanim bû, le Kesanî wa naMrov, her çon bû, danimbexodagrit. Le dllî xomda wtim, axir segBabîne, nazanin katî xoy dapîre, çendî beballada dewt, xo ger bedestî min buwaye serînekeşm frrîdeda û demxiste gorrî Babî engo û cenabî ( şêx)ewe, bo xoy û Bermallî. Bellam çî bkem Rojgar bazarî gerimkirdewe.

 

Lem putubolleyeda bûm, hacîyekî rîşdirêjî, çaw bequllaçû, Bermallekey be şanmewe rakêşa, xerîkbû, beser pêllawekanîda berbibmewe. Her çon bû, xomgirtewe, ke seyrî qyafeym kird, bexatrî froştinî Bermalleke hîç qsemnekrid. Hacî her xerîkî em dîw û ew dîwkirdnî Bermalleke bû, le dllî xomda wtim : be serugwêlakîda dyare, ke beqed Bermallekey dapîre, bîrî kone, baştirwaye em care wek Kesêkî bazarî reftar bkem û kemêk zyad be Ballay Bermallekeda helldem. Wtim, xallo hacî, em Bermalle dastanêke bo xoy. Min le dapîre gewremewe bom becêmawe, bapîrem le şêxî şêxan wek padaşt werîgirtuwe û çendîn Şewî remezan ta beyanî, xudapersitî leser krawe, çendîn car zîkir û telîle û tobey leser destî şêx û xudî şêx, bexoy berniwêjî leser kirduwe…

 

 Hacî: bellê, bellê dyare, nûrî lêdebarêt. Nayab dyare..

 

Mnîş wtim, birrwabke, mam hacî, lebernebûnî deyifroşm, çunke Mnallekanim hîç nîye bîxon, egîna …

 

Hacî, pêywabû, ewende nwêjkerm, egîna nemdefroşt, boye xêra qsekey pêbrrîm û wtî:

 

– kurrm, madam hênde rû le Xway û awa naçarî, ewa lêtdekrrim..

 

Tund destî be Gîrfanî jêr piştênekeyda kird û dû dînar û dûsed û penca filsî naye nêwdestim û wtî:

 

– bigre kurrm, lewe zyatir nahênê.

 

Wtim : axir hacî, ewe keme, bellku ştêkî dîkey bxeyteser, ta kîloyek petatey pêbkirrim.

 

Hacî: bexwa kurrm, her ewende dênê, baqîyekey Xwa bîxate ser beşekey ew dunyat.

 

Çarm nebû û herçon bû, lêmwergirt û bexêrayî xom winkird,

Neka le beşekey em dunîman peşîmanbêtewe.

 

Ay le Mrov, çende dûrruwe, xulekêk lemewber deyut “ nayabe û debêt bîparêzrêt, bellam herke daway parey zyatrim kird, bû be perrcoxwan û bew dunyay spardim. Wek bllêy lem dunyayeyan xoşî zorm dîbêt, ta lew dunyakey ewda padaşt wergrim. Eger bedestî min bê, lem dunyaye jyanêkî xoş dekem û beşeke Xeyallîyekey ew dunyaşm be hacî û şêxan debexşim.

 

Bedem em Xeyall û bollebollewe, zor gerram, bellam nemdezanî çî pêbkirrim, bîskuyt, dû daney dekrid, hêlke, dû daney dekrid. Zor gerram û”şêxella”mi teykird, ta dwacar xurmayekî kon û herzanim dozîyewe, kîloy be çwar dînar û nîw, Mallî ‘erebanegêrr awa bêt, parey ‘elagekey lênesendim. Herçon bû nîwkîlo xurmay genîwm krrî û berew Mall mlî rêgem girteber, herwek rawçî, çon nêçîrêkî beşandadabêt, awa xurmakem bedestewe girtbû. Her ke kewtme ewdîw Derge, Mnallekan lêm alan û destyankird be “daye Gyan xurma, babe xurmay hênawe”. Detut gewretrîn arezûyan hatoete dî !

 

Behar: çîyye pyaweke, xurmay çî?

 

Mnîş be lexobayîbûnêkewe : jneke, Bermalle şrrekey dapîrem da be nîwkîlo xurma, bellku em êware be zkêkî têr xurmarronewe Mnallekan xewyan lêbkewêt.

 

Behar: axir xurma bebê ron çî lêbkem?

 

Herçendim kird, wellamekey le qurrgma gîrbû û bom nehateder. Bewperrî Twanamewe mêşkî xomim xisteger û gerram be dway çareyekda, bêcge le gerimkirdnî leser zopake û şêlanî le mecelle bênaze reşhellgerrawekeda wek hewîr, taweku bo Mindallekan qutbidrêt, rêgeyekî dîkem şiknebrid. Herçendem kird û lêkimdayewe, nîwkîlo xurma, tenya beşî Kçe biçkolekem (xunaw)î nedekrid, ke dû Roj bû, têr jemê Nanî nexwardibû. Lem bênewberdeyeda nuqmî deryay Xeyall bûbûm û lêkimdedayewe, ke çon ew Şew Mindallekan têrbkem .. Bedengî qapekey destî Behar beaga hatim … Parçe naylonîk lebrî Xwan .. Qapêk xurma.. Şeş Mrov çawyan têbrrîwe û her Kese arezûy ewe dekat, ke betenya ewendey berkewêt, bellam destî Xeyall kurtibû û le ketwar gîrnedebû, ta bîgorrêt.

 

Rû le Mindallekan wtim : dezanin, bo ewey zikman têrbkat, baştre çon bîxon?

 

Behar : pyaweke, ew xurma genîwe çon Xwardinî, bo çîye?

 

Hêrş: axir babe, çon bebê Nan bîxoyn?

 

Şîlan : çon babe, meger wek caran nabêt Nan û hêlkey letekda bêt?

 

Xunaw, çawêkî le qape xurmake û çawêkî le min bû, le wellamî ew hemuwe pirsyareda, bêcge le bêdengî hîç wellamêkim bo peyda nekra ..

 

Naçar wtim : mebestim ewe bû, ke çon bitwanîn, paş dû Roj birsîyetî, şeş Kes be nîwkîlo xurma têr bxoyn? Dwênê le dukanekey (ehmed)î Hawrrêm danîştibûyn, yekêk le radyokan wtî “dezanin boçî (çaynî)yekan kem dexon? Leberewey ke be dû çuklle nandexon û kem kem parû deken û zortir distyan bo demyan deben”. Wern ba êmeş awa bkeyn û ezmûnî bkeyn, bzanîn aya waye?

 

Behar betewawî sernicî lay baseke bû, lepir daye qaqay pêkenîn û mnîş zor beserxomda şkamewe û lexomim pirsî, to bllêy wa bzanêt, ke dro dekem? Boye be peşokawîyewe pirsîm :birrwam pêbke, ewey wtim rastibû, bexom gwêm lêbû.

 

Behar dûbare dayewe qaqay pêkenîn û wtî

– pyaweke dezanim, ke to dronakey, bellam aya to bew şêweye têrbûyt?

 

Ke seyrî ser Xwanekem kird, ewsa têgeyiştim, ke beçî pêdekenêt, qapî xurmake pêwîstî be xawênkirdnewe nebû. Mnîş bedem qorrey zikmewe, dame qaqay pêkenîn û wtim : ay dapîre, yadt bexêr. Nek newekant musullman derneçûn û  xewneket nehatedî, tenanet be parey Bermalleket, jemêkîş zikyan têrnebû!

Cunî 1998

بڕیاری ٥١ی پەنابەری

بڕیاری ٥١ی پەنابەری

به‌هه‌ناسه‌بڕكێوه‌، له‌ فارگۆنی پله‌دوودا خۆی گه‌یانده‌ جێیە‌كی خاڵی و له‌ پیره‌ژنێكی پرسی:

 

– ڕۆژ باش، ئەم شوێنی ھی كه‌سێكه‌؟

 

پیره‌ژنه‌كه به‌لالوته‌وه‌‌ : نه‌خێر.

 

لاوه‌كه ‌: زۆر سوپاس.

 

دانیشت، بەڵام ھێشتا هه‌ناسه‌بڕكێ په‌رێشانیكردبوو، سه‌روملی ئاره‌قاوی، ده‌ستی به‌ گیرفانه‌كه‌یدا كرد و ده‌سڕی له‌بیرچووبوو، له‌ كۆڵه‌پشته‌كه‌یدا خاولییه‌كی ڕه‌نگاوڕه‌نگی ده‌رهێنا، به‌رده‌وام ئاره‌قه‌ی سه‌روگه‌ردنی ده‌سڕییه‌وه‌. سه‌ری هه‌ڵبڕی، كوڕ و كچێك له‌به‌رامبه‌ریدا دانیشتبوون و سه‌رنجی ئه‌ویان ده‌دا، له‌ ته‌نیشتیشی پیره‌ژنێك دانیشتبوو، سه‌یری ئه‌می ده‌كرد و ده‌می داچه‌قاندبوو. لاوه‌كه‌ له‌دڵی خۆێدا، ڕوو له‌ پیره‌ژنه‌كه ‌”قسه‌ بكه‌، ده‌زانم پرسیارێكت هه‌یه‌، له‌وانه‌یه‌ گومانم لێبكه‌ی، بۆیه‌ توند باوه‌شت به‌ جانتاكه‌ی شانتدا كردووه‌. ئای ئێستا تێگه‌یشتم، سه‌رم پاك تاشراوه‌ و مووڕه‌شیشم، بۆیه‌ ده‌ترسی، ها؟ له‌وانه‌یه‌ وابزانی له‌ده‌ستی پۆلیس هه‌ڵهاتووم، ئاوا هه‌ناسه‌بڕكێ گرتوومی”.

 

سه‌ریداخسته‌وه‌، پاش كه‌مێك دیسانه‌وه‌ ده‌ستی به‌سڕینه‌وه‌ی ئاره‌قه‌ی پشتملی كرده‌وه‌، لەناکاو ده‌نگی پیره‌ژنه‌كه‌ دایچڵه‌كاند ‌…

 

پیره‌ژنه‌كه‌: تۆ توركیت؟

 

لاوه‌كه‌: نه‌خێر، له‌ عیراقه‌وه‌ هاتووم.

 

پیره‌ژنه‌كه‌ به‌ده‌نگێكی به‌رز، پێیوابوو، كه‌ لاوه‌كه‌ تێنه‌گه‌یشتووه‌، له‌وه‌ ده‌چوو، كه‌ به‌خۆی گوێی سه‌نگین بێت : ئێرانیت؟

 

لاوه‌كه‌ له‌دڵی خۆیدا، ده‌ترسم وا بزانێت كه‌ حزبوڵڵاییم، ئه‌گینا ده‌موت به‌ڵێ : ببوورە‌ وتم عیراقی !

 

پیره‌ژنه‌كه‌: ئا عیراقی، عه‌ره‌ب یا كورد؟

 

لاوه‌كه‌ دووباره‌ له‌ دڵی خۆیدا ” ئه‌ی به‌دبه‌ختی، وابزانم زۆری به‌ده‌سته‌وه‌یه‌، ئه‌م هه‌موو زانیارییه‌ی له‌كوێ هێنا، ده‌ڵێی ڕۆژنامه‌گه‌ره‌. ئه‌گه‌ر بڵێم كورد، خێرا پرسیاری (پە‌كە‌كە)م لێده‌كات، ئه‌گه‌ر بڵێم عه‌ره‌بم، حه‌ماسی بیرده‌كه‌وێته‌وه‌ و یه‌ك له‌یه‌ك خراپتر، وه‌ك داچڵه‌كانێ …

 

– عیراقیم و به‌س، به‌پێی بڕیاری (٥١) په‌نابه‌رم.

 

كوڕ و كچه‌ لاوه‌كه‌ی به‌رامبه‌ری كه‌ تا ئه‌و كات، بێده‌نگ گوێیانڕاگرتبوو، دایانه‌ قاقای پێكه‌نین، پیرژنه‌كه‌ خۆی كێشایه‌ دواوه‌ و خۆی خزانده‌ گۆشه‌ی كورسییه‌كه‌وه‌. لاوه‌كه‌ زۆر په‌شۆكا و په‌رێشانبوو، له‌دڵی خۆیدا “تۆ بڵێی بەهه‌ڵه‌ مه‌بەسته‌كه‌مم ده‌ربڕیبێت، مه‌گه‌ر واناڵێن په‌نابه‌ری مرۆیی، بەپێی بڕیاری (٥١)؟ “. له‌م كاته‌دا شه‌مه‌نده‌فه‌ره‌كه‌ له‌ وێستگه‌یه‌كدا وه‌ستا و دوو لاوه‌كه‌ی به‌رامبه‌ری هه‌ستانه‌وه‌ و بەدەم‌ قاقای پێكەنینەوە دابەزین ….

 

لاوه‌كه‌ زۆر شڵه‌ژا و ناچار له‌ دابه‌زیندا خۆی دواخست، له‌ كاتی دابه‌زیندا ئاوڕێكی دایه‌وه‌ و به ‌پیره‌ژنه‌كه‌ی وت “من په‌نابه‌ریم به‌پێی بڕیاری (١٦)، پەنابەری ڕامیارییم وه‌رگرتبوو، به‌ڵام لێیانسه‌ندمه‌وه ‌!

 

قسه‌كه‌ی بۆ پیره‌ژنه‌كه‌ سه‌رنجڕاكێش نه‌بوو، له‌وه‌ ده‌چوو‌ شاره‌زایی وای له‌ به‌نده‌كانی په‌نابه‌ری نه‌بێت. لاوه‌كه‌ به‌رده‌وام له‌ خه‌یاڵیدا ئه‌و قسه‌وباسانه‌ی لێده‌دایه‌وه‌ و زیاتر دەشڵەژا. به‌ په‌له‌ به‌قادرمه‌كاندا چووه‌خواره‌وه‌، جوڵانه‌وه‌كانی به‌جۆرێك باری ده‌روونیان نیشانده‌دا .. لەناکاو شانی به‌ر ڕێبوارێك كه‌وت. ئاوڕیدایه‌وه‌ تا داوایلیبوردن بكات، یه‌كسه‌ره‌ به‌ حه‌په‌ساوییه‌وه‌ وتی:

 

– ئاسۆ، ئه‌وه‌ تۆی، له‌ كوێ بووی؟

 

ئاسۆ: چۆنی كاك ئامانج، ئه‌وه‌ خه‌وه‌ یا ڕاستی؟ پاش چه‌ند ساڵ له‌یه‌ك‌ دابڕان، له‌ كوێ، له‌ هانۆڤه‌ر؟

 

توند یه‌كدییان له‌ئامێزگرت و له‌ خۆشیاندا دایانه‌ قاقای پێكه‌نین … .

 

ئامانج به‌شڵه‌ژاوییه‌وه ‌: ئه‌وه‌ له‌ كوێی، من له‌ بن زه‌وی بۆت ده‌گه‌ڕێم، به‌ڕاستی ڕێكه‌وتێكی خۆشه‌، به‌پێی خۆت هاتیته‌ سەررڕێم.

 

ئاسۆ : ئه‌ی من بۆ ناڵێی، زۆر له‌ دووتگه‌ڕاوم و زۆر پرسیارم كردووی. ئێستا له‌ كوێی و خه‌ریكی چیت، بۆ وا لاوازی و وا شڵه‌ژاوی؟

 

ئامانج : هه‌ر مه‌پرسه‌، له‌وه‌ته‌ی هاتووم، بووم به‌ ده‌ردی خۆمه‌وه‌؛ ڕه‌تبوونه‌وه‌، بێكاری، سه‌ختی زمان، ئێستاش … (ئاهێكی هه‌ڵكێشا)

 

ئاسۆ : بڵێ، ئێستا چی؟

 

ئامانج : له ‌وه‌ڵامی پرسیاری پیره‌ژنێكدا وتم، عیراقیم و به‌پێی بڕیاری (٥١)، په‌نابه‌ری مرۆییم هه‌یه‌.

 

له‌م كاته‌دا (ئاسۆ)ش، دایه‌ قاقای پێكه‌نین …

 

ئامانج ڕه‌نگی سوور هه‌ڵگه‌ڕا : بۆ هه‌ڵه‌م وتووه‌؟ بڵێ !

 

ئاسۆ : نا هه‌ڵه‌ت نه‌وتووه‌، وا دیاره‌ به‌ هه‌ڵه‌ لەتۆ تێگه‌یشتوون.

 

ئامانج : چۆن، مه‌گه‌ر وا ناڵێن؟

 

ئاسۆ: ئاخر لێره‌ كه‌سێك ته‌واونه‌بێت، خۆیان پێیده‌ڵێن په‌نجاویه‌كی.

 

ئامانج بزه‌یه‌ك كه‌وته‌ سه‌رلێوی : ئه‌ی به‌دبه‌ختی له‌ هاووڵاتییه‌كی زمانبه‌ستراوه‌وه‌، كراین به‌ په‌نابه‌ری شێت و وێت !

 

ئاسۆ : نا، وا نییه‌. په‌نابه‌ری به‌پێی بڕیاری (٥١) له‌ته‌ك په‌ره‌گرافی ٥١ § جیاوازن.

 

ئامانج : به‌دبه‌ختییه‌، بۆ هه‌ردووكیان هه‌ر (٥١)ن، بۆ ژماره‌بڕان بوو، نه‌ده‌كرا ژماره‌یه‌كی دیكە بێت؟

 

ئاسۆ: له‌وه‌ ده‌چێت، به‌نده‌كانی یاسا هێنده‌ زۆربن، ژماره‌ی به‌تاڵ نه‌مابێت !

دێسه‌مبه‌ری ١٩٩٧

Birryarî 51î Penaberî

Birryarî 51î Penaberî

Behenasebrrikêwe, le fargonî pledûda xoy geyande cêyekî xallî û le pîrejnêkî pirsî:

 

– Roj baş, em şwênî hî Kesêke?

 

Pîrejneke belalutewe : nexêr.

 

Laweke : zor supas.

 

Danîşt, bellam hêşta henasebrrikê perêşanîkirdbû, serumlî areqawî, destî be Gîrfanekeyda kird û desrrî lebîrçûbû, le kollepiştekeyda xawlîyekî rengawrrengî derhêna, berdewam areqey serugerdinî desrrîyewe. Serî hellbrrî, kurr û Kçêk leberamberîda danîştibûn û sernicî ewyan deda, le tenîştîşî pîrejnêk danîştibû, seyrî emî dekrid û demî daçeqandibû. Laweke ledllî xoêda, rû le pîrejneke “qse bke, dezanim pirsyarêkt heye, lewaneye gumanim lêbkey, boye tund Baweşt be cantakey şantda kirduwe. Ay êsta têgeyiştim, serm pak taşrawe û mûrreşîşm, boye detrisî, ha? Lewaneye wabzanî ledestî polîs hellhatûm, awa henasebrrikê girtûmî”.

 

Serîdaxistewe, paş kemêk dîsanewe destî besrrînewey Areqey piştimlî kirdewe, lepirr dengî pîrejneke dayçllekand …

 

Pîrejneke: to turkît?

 

Laweke: nexêr, le ‘îraqewe hatûm.

 

Pîrejneke bedengêkî berz, pêywabû, ke laweke tênegeyiştuwe, lewe deçû, ke bexoy gwêy sengîn bêt : Êranît?

 

Laweke ledllî xoyda, detrism wa bzanêt ke hizbullllayîm, egîna demut bellê : bbûre wtim ‘îraqî !

 

Pîrejneke: a ‘îraqî, ‘ereb ya kurd?

 

Laweke dûbare le dllî xoyda ” ey bedbextî, wabzanim zorî bedesteweye, em hemû zanyarîyey lekwê hêna, dellêy Rojnamegere. Eger bllêm kurd, xêra pirsyarî (pekeke)mi lêdekat, eger bllêm ‘erebim, hemasî bîrdekewêtewe û yek leyek xraptir, wek daçllekanê …

 

– ‘îraqîm û bes, bepêy birryarî (51) penaberm.

Kurr û Kçe lawekey beramberî ke ta ew kat, bêdeng gwêyanrragirtbû, dayane qaqay pêkenîn, pîrijneke xoy kêşaye dwawe û xoy xzande goşey kursîyekewe. Laweke zor peşoka û perêşanbû, ledllî xoyda “to bllêy behelle mebestekemim derbrrîbêt, meger wanallên penaberî mroyî, bepêy birryarî (51)? “. Lem kateda şemendefereke le wêstgeyekda westa û dû lawekey beramberî hestanewe û bedem qaqay pêkenînewe dabezîn ….

 

Laweke zor şlleja û naçar le dabezînda xoy dwaxsit, le katî dabezînda awrrêkî dayewe û be pîrejnekey wit “min penaberîm bepêy birryarî (16), penaberî Ramyarîym wergirtbû, bellam lêyansendmewe !

 

Qsekey bo pîrejneke sernicrrakêş nebû, lewe deçû şarezayî way le bendekanî penaberî nebêt. Laweke berdewam le Xeyallîda ew qsewbasaney lêdedayewe û zyatir deşlleja. Be pele beqadirmekanda çuweXwarewe, cullanewekanî becorêk barî derûnyan nîşandeda .. Lepirr şanî ber rêbwarêk kewt. Awrrîdayewe ta dawaylîburdin bkat, yeksere be hepesawîyewe wtî:

 

– aso, ewe toy, le kwê bûy?

 

Aso: çonî kak amanc, ewe xewe ya rastî? Paş çend Sall leyek dabrran, le kwê, le hanover?

 

Tund yekdîyan leamêzgirt û le xoşyanda dayane qaqay pêkenîn Amanc beşllejawîyewe : ewe le kwêy, min le bin zewî bot degerrêm, berrastî rêkewtêkî xoşe, bepêy xot hatîte serrrrêm.

 

Aso : ey min bo nallêy, zor le dûtgerrawm û zor pirsyarm kirdûy. Êsta le kwêy û xerîkî çît, bo wa lawazî û wa şllejawî?

 

Amanc : her mepirse, lewetey hatûm, bûm be derdî xomewe; retbûnewe, bêkarî, sextî zman, êstaş … (Ahêkî hellkêşa)

Aso : bllê, êsta çî?

 

Amanc : le wellamî pirsyarî pîrejnêkda wtim, ‘îraqîm û bepêy birryarî (51), penaberî mroyîm heye.

 

Lem kateda (aso)ş, daye qaqay pêkenîn …

 

Amanc rengî sûr hellgerra : bo hellem wtuwe? Bllê !

 

Aso : na hellet newtuwe, wa dyare be helle leto têgeyiştûn.

 

Amanc : çon, meger wa nallên?

 

Aso: axir lêre Kesêk tewawnebêt, xoyan pêydellên pencawyekî.

 

Amanc bzeyek kewte serlêwî : ey bedbextî le hawullatîyekî

Zmanbestrawewe, krayn be penaberî şêt û wêt !

 

Aso : na, wa nîye. Penaberî bepêy birryarî (51) letek peregrafî 51 § cyawazn.

 

Amanc : bedbextîye, bo herdûkyan her (51)n, bo jmarebrran bû, nedekra jmareyekî dîke bêt?

 

Aso: lewe deçêt, bendekanî Yasa hênde zorbin, jmarey betall nemabêt !

 

Dêsemberî 1997

ئاڵه‌ هاوسێ

ئاڵه‌ هاوسێ

پاش ماوه‌یه‌كی زۆر، ئه‌م سه‌ر و ئه‌و سه‌ر و بێنه‌وبه‌رده‌، توانیم سه‌رپه‌نایه‌كی كه‌مێ گونجاوتر له‌ كونه‌چه‌قه‌ڵه‌كه‌ی پێشووم به‌ده‌ستبێنم. فره‌ دڵم پێیخۆشبوو، چونكه‌ ده‌متوانی هێنده‌ی سینییه‌ك ئاسمان ببینم. هه‌رچۆنێ بوو، چته‌كی تازه‌بوو. هه‌رچه‌ندی ده‌بوو، له‌یه‌ك كاتدا خانووه‌ كۆنه‌كه‌ پاك و سپی بكه‌وه‌وه ‌و خانووه‌ نوێیه‌كه‌ش كاخه‌زدیواری لێبده‌م، به‌ڵام هه‌ر فره‌ دڵم پێێخۆشبوو. هێشتا پشتم له‌ژێر ئه‌و كارانه‌دا ڕاستنه‌كردبووه‌وه‌، زه‌نگی ده‌رگه‌ لێدرا و لەتەك كردنه‌وه‌ی ده‌رگه‌، سێ كه‌س خۆیان هاویشته‌ ژوور و بێ یه‌ك و دوو كه‌وتنه‌ پشكنینی ژوور و هۆڵه‌كه‌. چیتان لێبشارمه‌وه‌، ترس سواری دڵم بوو و دڵم كه‌وته‌ تەپەتەپ. لێدانی دڵم گه‌یشتبووه‌ خێرایی سم له‌ زه‌میندانی شینه‌ ئه‌سپێك له‌ غارداندا. خه‌می ئه‌و دونیایه‌ بووبووه‌ مۆته‌كه‌ی سه‌ر دڵم؛ تۆ بڵێی من هێنده‌ گه‌وج بووبم، به‌هه‌ڵه‌ خانووی خه‌ڵكیم له‌بری خانووه‌كه‌ی خۆمان پاك و ئاماده‌كردبێ. ئه‌وان بەبێ مۆڵه‌ت، خه‌ریكی پشكنین و به‌راوردبوون، منیش كه‌شتییه‌كه‌م لە ده‌ریای ترس و خەیاڵدا ڕۆچووبوو. هه‌رچه‌ندم ده‌كرد، تێنه‌ده‌گه‌یشتم چ باسه‌، باشبوو،

پیاوه‌كه‌ به‌ باوه‌شێ سمێڵی پاش و پێش تاشراوه‌وه‌ گوڕاندی:

– ئه‌من جیرانی ئه‌نگۆمه‌.

كه‌مێك هاتمه‌وه‌ سه‌رخۆم و توانیم گرێكوێره‌ی مه‌ته‌ڵه‌كه‌ تۆزێ شلكه‌م، به‌ڵام هێشتا لێم ڕۆشننه‌بوو، كه‌ دوو ژنه‌كەی تەكی‌ چین و كێن؟ هه‌ر چۆنێ بوو، تۆزێ خۆم گوڕكرده‌وه‌ و لێمپرسی:

+ بەته‌نیا تۆ ؟

 وه‌ك لەیەكدانی دوو گه‌واڵه‌هه‌ور، پرسیار و وه‌ڵامه‌كه‌ لەیەكیاندا و هه‌وره‌تریشقه‌ئاسا، وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌گوێچكه‌مدا ده‌نگیدایه‌وه‌:

– چۆن به‌ته‌نیا، مه‌گه‌ر نازانی ئه‌وانه‌ ژن و مناڵمن؟

به‌جۆرێ په‌رده‌ی گوێم له‌رییه‌وه ‌و كپبوو، كە ده‌ستبه‌جێ نه‌متوانی وه‌ڵامی بده‌مه‌وه‌. پاش كه‌مێك حه‌په‌سان گوتم:

+ نه‌خێر كاكه‌، لە كوێ بزانم ؟

وه‌ك گلۆربوونه‌وه‌ی به‌رمیله‌ نه‌وتێك، غه‌ڵبه‌ غه‌ڵبێكی كردوو و گوتی:

– كاكی برا، ئه‌من له ‌خێزانێكی خانه‌دانیمه‌ و شكور موسوڵمانیشم، ئه‌دی كو، خۆ ئەمه‌ وه‌كی ئه‌و گاورانه‌ بێئه‌سڵ و فه‌سڵ نین!

تا ئه‌و ساته‌ هێنده‌ شێوابووم، ئاگام له‌ هاوه‌ڵه‌ ئه‌ڵمانییه‌كه‌م نه‌مابوو و به‌فه‌رمایشتی برای موسوڵماندا زانیم، كه‌ هاوه‌ڵه‌كه‌م

له‌م كه‌ینوبه‌ینه ‌واقیوڕماوه‌. ترس و قین سه‌ردڵیانگرتبووم، ناچاریش ده‌بوو وه‌ڵامبده‌مه‌وه‌، ئه‌گینا شه‌قمده‌برد. بۆیه‌ پێمگوت:

+ دیاره‌، كاكه‌ بەخۆی دیاره،‌ پێویست به‌ گوتن ناكات، خه‌ڵكی خانه‌دان له‌ دوورڕا هاوارده‌كات. ئه‌ی لۆ له‌ سه‌ره‌تاوه‌ نه‌تگوت، خۆ گیان گه‌یشته‌ كونه‌كەپووم، وامزانی به‌هه‌ڵه‌ ماڵی كه‌سێكی دیكەم داگرتووه‌.

نازام چۆن بوو، ژن و كیژه‌كه‌ی به‌ره‌و ئێمه‌ هاتن؛ بۆ پرسیار یان حه‌زیان له‌ گوێڕایێڵان له ‌شانازییه‌كانی كاكم بوو! به‌ڵام كاكی هاوسێمان چه‌ند جار ئحم. ئحم، ده‌تگوت ماتۆره‌ و گازی ده‌ده‌نێ، به‌ زمانی خانه‌دانان هه‌وڵیدا بیانگێڕێته دوا‌وه‌، كه‌ زانی بێسووده‌ ناچار تێیقوچاند. له‌ ده‌می ده‌رگه‌كه‌دا به‌ڵای ڕاستدا ئاوڕی داوه ‌و گوتی:

– ئه‌مه‌ش خانووی ئێمه‌یه‌، سوپاس لۆ خودای، كه‌ ئه‌و گاورانه‌ دراوه‌سێمان نه‌بوون!

به‌خێرایی ده‌ركه‌گه‌م بەدوایدا داخست و ئۆخه‌یه‌كم كرد. هاوه‌ڵه‌ ئه‌ڵمانییه‌كه‌م كه‌ تا ئه‌وكات ده‌می بووبووه‌ ته‌ڵه‌ی ته‌قیو، بزه‌یه‌كی هاتێ و گوتی:

– ئه‌وه‌ چیانده‌ویست، كێبوون ؟

دیاربوو له‌ سەرەلەقێ و دەستڕاكێشانەكانی كابرای خانه‌دان تێگه‌یستبوو. هه‌ر چۆن بوو، به‌ چوار وشه‌ ئه‌ڵمانییه‌كه‌ بێسەرونەركەی خۆم تێمگه‌یاند، كه ‌كێن و بۆ هاتبوون. ھاوەڵەكەم كه‌مێ ڕاماو گوتی:

– ده‌مێكه‌ ده‌یانناسی ؟

منیش به‌كه‌مێ شەرمه‌وه‌ گوتم:

+ نه‌خێر.

پاڵی به ‌په‌نجه‌ره‌كه‌وه‌ دا و مژێكی له ‌سیگاره‌ ده‌ستپێچكه‌كه‌ی دا و گوتی:

– ئه‌ی چۆن ئاوا به‌بێ قسه ‌و بێمۆڵه‌ت خۆیان ترنجانده‌ ژووره‌وه‌، لای ئێوه‌ خه‌ڵكی ئاوه‌هان؟

هێنده‌ی دیكە ئاره‌قه‌ به‌نێوچاوانمه‌وه‌ وشك‌بووه‌وه‌، هه‌رچۆن بوو گوتم :

+ نا، نەخێر ..

ناچار باسه‌كه‌م بادایه‌وه‌ سه‌ر په‌یوه‌ندی گاڵكێشان به‌ بێكارییه‌وه‌. دڵخۆشیم به‌ خانووه‌ نوێیه‌كەمان‌ وه‌ك كورته‌ خه‌ونێك له‌ ناخما شوێنی به‌خۆنه‌گرت و سه‌ری خۆی هه‌ڵگرت. په‌شیمانی بووه‌ میوان و خه‌میش له‌بانی. ئاخر چۆن ده‌توانی چه‌ند ساڵ له‌ته‌ك هاوسێیه‌كی ئاو‌هادا بژیت و هه‌ست به‌ئاسووده‌یی بكه‌یت؟ وه‌ڵامی ئه‌م پرسیاره‌م بۆ نه‌دۆزرایه‌وه‌. هاوسه‌ره‌كه‌م گوتی: ده‌ی ده‌ی تۆش هێنده‌ شت به‌ قورس وه‌رمه‌گره‌، تێكه‌ڵاوییان ناكەین و بڕاوه‌. منیش گوتم ئا‌وا بۆمان بلوێت، خراپنییه‌.

ڕۆژ هاتوو ڕۆژ چوو، وه‌ك هه‌موو ڕۆژانی هه‌ینی، پاش تەواوبوونی كار، به‌په‌له‌ خۆم گه‌یانده‌وه‌ ماڵ، تاوه‌كو نانێ بخۆین و بچینه‌ گه‌ڕانێ. به‌ڵام كه‌ هاتمه‌وه‌ دیتم، هاوسه‌ره‌كه‌م وه‌ڕس دیاره‌. كردمه‌ شۆخی و گوتم:

– چییه‌ خانمه‌كه‌م، چی ڕوویداگه‌، خۆ گه‌نمه‌كه‌مان ئافات لێینه‌داگه‌؟

+ نه‌خێر، ئه‌رێ تۆ چۆنت زانی، كابرای هاوسێمان گەلەك له‌ نه‌هزه‌ی ئیسڵامی خراپتره‌؟

– كچێ هه‌ی خانه‌ خراو، ئه‌وانه‌ هه‌ر هاتنه‌ جواو، كه‌لـله‌ شه‌كرێ ده‌كه‌ن ته‌واو، یان یه‌كسه‌ره‌ مرۆڤ ده‌كه‌ن ڕاو.

+ ئه‌رێ خۆیه‌تی به‌ڕاسی، وه‌ك كه‌ره‌كه‌ی خۆمان، خاسی ده‌ناسی.

كه ‌دیم شتە‌كه‌ به‌ڕاسییه‌، ده‌ستبه‌جێ پرسیم:

+ بۆ چی بووه‌، چ ڕوویداوه‌ ؟

– چشتەكی وانییه‌، ئه‌مڕۆ چووم پۆسته‌كەمان‌ بكه‌مه‌وه‌، لوتم

به‌لوتییه‌وه‌ ته‌قی و گوتی ” ئه‌رێ خوشكێ، عه‌یب نه‌بێ كو سه‌رپۆشی به‌سه‌ردا ناده‌ی، مه‌گه‌ر ئه‌نگۆ موسوڵمان نین، ئه‌ی نازانن ڕه‌مه‌زانه‌؟ “

منیش گوتم : با، به‌ڵام ئێمه‌ ڕۆژی ناگرین.

له‌كاتی قسه‌ گێڕانه‌وه‌كه‌دا هێنده‌ په‌له‌م بوو بزانم چی و چی گوتووه‌، وه‌خت بوو شه‌قبه‌رم. گوتم:

– ئه‌ی نه‌تتوانی پێیبڵێی كاكه‌ به‌تۆ چی، مه‌گه‌ر من به‌ژنه‌كه‌ی تۆ ده‌ڵێم بۆ وه‌ك یاپراخی گه‌ڵامێو خۆی پێچاوه‌ته‌وه ‌!

+ من به‌جێمهێشت و زۆر له‌سه‌ری نه‌ڕۆیشتم.

هێنده‌ی دیكە دڵخۆشیم به‌خانووه‌ تازه‌كه‌، بوو به‌ بڵقی سه‌رئاو، ده‌تگوت كابرا شه‌و و ڕۆژ سواری سه‌رم بووه‌، هێنده‌ لێی په‌ستبووم. هه‌ر مه‌پرسن. ڕۆژ هات و ڕۆژ تێپه‌ڕی، ئه‌م جاره‌یان به‌ختژمێره‌كه‌ی ئەو خراپ سوورا و به‌ختژمێری من له‌سه‌ر هه‌لی زێڕین وه‌ستا. ڕۆژێك نه‌خۆشبووم و نه‌متوانی بچم‌ بۆ سەر كار، دكتۆر مۆڵه‌تی نه‌خۆشی بۆ نووسیم و لاره‌لار گه‌ڕامه‌وه‌ ماڵ. له‌به‌رده‌ركه‌ی ماڵ به‌ده‌م بنێشتجوینه‌وه‌، به‌یانی باشم له‌ هاوسێیه‌كی ڕوسمان كرد، ئەویش به‌ده‌م پێكه‌نینه‌وه‌ گوتی:

– فڵانه‌كه‌س ده‌ڵێی تۆ به‌ڕۆژی نیت؟

پرسیاره‌كه‌ی لەلام فره‌ سه‌یرنه‌بوو، چونكه‌ ئه‌و ڕۆژانه‌ ئه‌و پرسیارانه‌م فرە لێده‌كران، كه‌ له‌كارگه‌ ده‌یانبینی وەك ئەوان ھەموو شتەكان ده‌خۆم و له‌ ساڵڕۆژی له‌ دایكبوونه‌كانیاندا شه‌راب ده‌خۆمه‌وه‌، ئه‌م پرسیاره‌ وه‌رسیكردبووم. به‌ڵام به‌سه‌رخۆم نه‌هێنا، دیاربوو به‌ هه‌راوهوریای ماڵه‌ خانزاداندا زانیبووی كه‌ ڕه‌مه‌زانه‌، له‌وه‌ ده‌چوو، چووبنه‌ سه‌ریان و پێیانگوتبن: ” ئه‌م بانگ و سه‌ڵایه‌ چییه‌، خۆ مزگه‌فت نییه ‌و كابرای خانه‌دانیش، كه‌مێك مه‌وعیزه‌ی لۆ كردبن” بۆیه‌ به‌ده‌م پێكه‌نینه‌وه‌ وه‌ڵامم دایه‌وه‌:

+ نه‌خێر، هێشتا ڕەمەزان نه‌گه‌یشتۆته‌ ماڵی ئێمه‌.

– چۆن، تێناگه‌م، مه‌گه‌ر گه‌یشتنی ڕەمه‌زان، چۆنه‌ ؟

+ ده‌زانم لەلات سه‌یره‌، ده‌زانی چۆنه‌؟

– چۆنه‌، بۆم باسكه‌؟

+ له‌به‌رئه‌وه‌ی ماڵی هاوسێكه‌مان خۆیان واته‌نی له‌ عیراقیش خانه‌دان بوون، بۆیه‌ وا خێرا ڕه‌مه‌زان گه‌یشتۆته‌ لایان، دیاره‌ به‌فڕۆكه‌ لۆیان ناردوون. به‌ڵام ئێمه‌ له‌وێش هه‌ژار بووین، بۆیه‌

به‌ وشتر لۆمانی ده‌نێرن و دره‌نگ ده‌گاته‌ لامان !

كابرا هێنده‌ پێكه‌نینی، خه‌م و په‌ژاره‌ی ئه‌م ساڵانه‌ی دوایی ده‌ردایه‌وه‌، به‌ده‌م قاقای پێكه‌نینه‌وه‌ ده‌ستی بۆ خانووه‌كه‌ی

ئه‌وبه‌ریان ڕاكێشا و گوتی :

– ڕۆژێك به‌ منیان وت ” با بچینه‌ كه‌نیسه‌ شه‌رابی پیرۆز بخۆینەوە”. منیش گوتم: كوره‌ بابه‌ بۆ هێنده‌ كیلۆمه‌تر ده‌بری لۆ كه‌وچكه‌ شه‌رابێ، وه‌ره‌ كن من، با بوتڵێك شه‌رابی كۆنت بده‌مێ، هه‌مووی بۆخۆت.

به‌ده‌م قاقای پێكه‌نینه‌وه‌، به‌پێپلیكانه‌كاندا سه‌رده‌كەوتم، یه‌كڕاست كابرای دراوسێمان به‌كۆمه‌ڵێ ڕیشی بێسمێڵه‌وه‌ وه‌ك جندۆكه‌ی له‌به‌رده‌مم قوت بویه‌وه‌، ڕاستییه‌كه‌ی داچڵكام. ئاخر هێشتا ترسی دێو و درنجی چیرۆكه‌كانی نه‌نكم له ‌ناخمانا ده‌رنه‌چووه‌. ڕه‌نگی زه‌رد و ڕدێنێكی چڵكن و قانگدراوی سیگار، ناوچه‌وانی گرژ و توند وه‌ك ئه‌شكه‌نجه‌ده‌ره‌كانی به‌عس ترسناك بوو. دیار بوو گوێی له‌گاڵته ‌و گه‌پی ئێمه‌ بووبوو و كوڕه‌ مێرد مناڵه‌كه‌ی بۆی كردبووه‌ كوردی، ڕكوكینه‌ی كه‌فی ده‌چراند:

– ئه‌رێ كاكه‌ تۆ عه‌یب ناكه‌یت، كه‌ به‌خۆت ڕۆژی نابی، لۆ لەتەك گاوران گالته‌ی به‌ئیسڵامی ده‌كه‌ی ؟

+ بۆ فڵانه‌كه‌س، چ بووه‌، خۆ باسم به‌خراپه‌ نه‌كردووی ؟

– ئه‌ی ئه‌وه‌ چییه‌، ئه‌و ھەموو گووخواردنه‌ت؟

به‌ هه‌ناسه‌ بركێوه‌ گوتم: ببووره‌ كه‌ من ناتوانم، گوڵاوی وا له‌ده‌م

ده‌ركه‌م، به‌ڵام ده‌كرێ پێمبڵێیت، ئه‌ی تۆ كێ به‌كرێی گرتووی ڕێ له‌ هاوسه‌ره‌كه‌م بگریت و وه‌ك پۆلیس بیده‌یته‌ به‌ر پرسیار، بۆ حیجاب ناپۆشن، بۆ ڕۆژوو ناگرن، بۆ سواری پایسكیل ده‌بن، بۆ لەتەك گاوران قسان ده‌كه‌ن، مه‌گه‌ر تۆ چیت؟

– ئه‌ی لۆ ئێوه‌ له‌خۆتان گۆریوه ‌و ده‌ڵێن ” ئێمه‌ خۆمان به‌ موسوڵمان دانانێن؟

ئه‌م جار گوتم: جا به‌تۆ چی، ده‌ڵێی بزنی به‌م ڕیشه‌ته‌وه‌، هه‌موو كوردتان له‌به‌رچاوی ئه‌م خه‌ڵكه‌ كردووه‌ به‌ خه‌ڵكی نیانده‌رتاڵ.

كابرا كه زانی لێی پڕم، وه‌ك مردوو ده‌می داچه‌قاند و چووه‌ خوارێ. به‌ڵام قینم دانه‌ده‌مركایه‌وه‌، ئه‌وه‌نده‌ی فریاكه‌وتم و پێمگوت: هێنده‌ موسوڵمانی لۆ پاره‌ی سۆشیال و كاریتاس وه‌رده‌گری، خۆ له‌ سعودییه‌وه‌ نایێت، باج و خه‌راجی له‌شفرۆشخانه ‌و مه‌یخانه‌كانه،‌ كاكی موسوڵمانی خانه‌دان؟! وا دیاره‌ تۆ گۆشت ناخۆی، بەڵام گۆشتاو ده‌خۆی، ها؟!

alle Hawsê

alle Hawsê

Paş maweyekî zor, em ser û ew ser û bênewberde, twanîm Serpenayekî kemê guncawtir le kuneçeqellekey pêşûm bedestibênim. Fre dllim pêyxoşbû, çunke demtwanî hêndey sînîyek Asman bbînim. Herçonê bû, çtekî tazebû. Herçendî debû, leyek katda xanuwe koneke pak û spî bkewewe û xanuwe nwêyekeş kaxezdîwarî lêbdem, bellam her fre dllim pêêxoşbû. Hêşta piştim lejêr ew karaneda rastnekirdbuwewe, zengî Derge lêdra û letek kirdnewey Derge, sê Kes xoyan hawîşte jûr û bê yek û dû kewtne pişknînî jûr û holleke. Çîtan lêbşarmewe, tris swarî dllim bû û dllim kewte tepetep. Lêdanî dllim geyiştbuwe xêrayî sim le zemîndanî şîne espêk le xardanda. Xemî ew dunyaye bûbuwe motekey ser dllim; to bllêy min hênde gewc bûbim, behelle xanûy Xellkîm lebrî xanuwekey xoman pak û amadekirdbê. Ewan bebê mollet, xerîkî pişknîn û berawirdbûn, mnîş keştîyekem le deryay tris û Xeyallda roçûbû. Herçendim dekrid, tênedegeyiştim çi base, başbû, pyaweke be Baweşê smêllî paş û pêş taşrawewe gurrandî:

– emin cîranî engome.

Kemêk hatmewe serxom û twanîm grêkwêrey metelleke tozê şilkem, bellam hêşta lêm roşinnebû, ke dû jnekey tekî çîn û kên ? Her çonê bû, tozê xom gurrkirdewe û lêmpirsî:

+  betenya to ?

 Wek leyekdanî dû gewallehewr, pirsyar û wellameke leyekyanda û hewretrîşqeasa, wellamekey legwêçkemda dengîdayewe:

– çon betenya, meger nazanî ewane jin û Mnallmin?

Becorê perdey gwêm lerîyewe û kipbû, ke destbecê nemtwanî wellamî bdemewe. Paş kemêk hepesan gutim:

+ nexêr kake, le kwê bzanim ?

Wek glorbûnewey bermîle newtêk, xellbe xellbêkî kirdû û gutî:

– kakî bra, emin le xêzanêkî xanedanîme û şkur musullmanîşm, edî ku, xo eme wekî ew gawrane bêesll û fesll nîn!

Ta ew sate hênde şêwabûm, agam le Hawelle ellmanîyekem nemabû û befermayiştî bray musullmanda zanîm, ke Hawellekem lem keynubeyne waqîwirrmawe. Tris û qîn serdillyangirtbûm, naçarîş debû wellambdemewe, egîna şeqimdebrid. Boye pêmgut:

+ dyare, kake bexoy dyare, pêwîst be gutin nakat, Xellkî xanedan le dûrrra hawardekat. Ey lo le seretawe netgut, xo Gyan geyişte kunekepûm, wamzanî behelle Mallî Kesêkî dîkem dagirtuwe.

Nazam çon bû, jin û kîjekey berew ême hatin; bo pirsyar yan hezyan le gwêrrayêllan le şanazîyekanî kakim bû! Bellam kakî Hawsêman çend car him. Him, detgut matore û gazî dedenê, be zmanî xanedanan hewllîda byangêrrête dwawe, ke zanî bêsûde naçar têyquçand. Le demî Dergekeda bellay rastda awrrî dawe û gutî:

– emeş xanûy êmeye, supas lo xuday, ke ew gawrane drawesêman nebûn!

Bexêrayî derkegem bedwayda daxsit û oxeyekim kird. Hawelle ellmanîyekem ke ta ewkat demî bûbuwe telley teqîw, bzeyekî hatê û gutî:

– ewe çyandewîst, kêbûn ?

Dyarbû le sereleqê û destirrakêşanekanî kabray xanedan têgeyistbû. Her çon bû, be çwar wşe ellmanîyeke bêserunerkey xom têmgeyand, ke kên û bo hatbûn. Hawellekem kemê ramaw gutî:

–  demêke deyannasî ?

Mnîş bekemê şermewe gutim:

+ nexêr.

Pallî be Pencerekewe da û mjêkî le sîgare destipêçkekey da û gutî:

–  ey çon awa bebê qse û bêmollet xoyan trincande jûrewe, lay êwe Xellkî awehan?

Hêndey dîke areqe benêwçawanmewe wişkbuwewe, herçon bû gutim :

+  na, nexêr ..

Naçar basekem badayewe ser Peywendî gallkêşan be bêkarîyewe. Dillxoşîm be xanuwe nwêyekeman wek kurte xewnêk le naxma şwênî bexonegrit û serî xoy hellgirt. Peşîmanî buwe mîwan û Xemîş lebanî. Axir çon detwanî çend Sall letek Hawsêyekî awhada bjît û hest beasûdeyî bkeyt ? Wellamî em pirsyarem bo nedozrayewe. Hawserekem gutî: dey dey toş hênde şit be qurs wermegre, têkellawîyan nakeyn û brrawe. Mnîş gutim awa boman bilwêt, xrapnîye.

Roj hatû Roj çû, wek hemû Rojanî heynî, paş tewawbûnî kar, bepele xom geyandewe Mall, taweku Nanê bxoyn û bçîne gerranê. Bellam ke hatmewe dîtim, hawserekem werrs dyare. Kirdme şoxî û gutim:

– çîye xanmekem, çî rûydage, xo genmekeman afat lêynedage?

+ Nexêr, erê to çont zanî, kabray Hawsêman gelek le nehzey

îsllamî xraptre?

– Kçê hey xane xraw, ewane her hatne cwaw, kelle şekrê deken tewaw, yan yeksere Mrov deken raw.

+ erê xoyetî berrasî, wek kerekey xoman, xasî denasî.

Ke dîm şteke berrasîye, destbecê pirsîm:

+ bo çî buwe, çi rûydawe ?

– Çiştekî wanîye, emrro çûm postekeman bkemewe, lutim belutîyewe teqî û gutî ” erê xuşkê, ‘eyb nebê ku serpoşî beserda nadey, meger engo musullman nîn, ey nazanin remezane? “

Mnîş gutim : ba, bellam ême Rojî nagrîn.

Lekatî qse gêrranewekeda hênde pelem bû bzanim çî û çî gutuwe, wext bû şeqberm. Gutim:

– ey nettwanî pêybllêy kake beto çî, meger min bejnekey to dellêm bo wek yapraxî gellamêw xoy pêçawetewe !

+ min becêmhêşt û zor leserî nerroyiştim.

Hêndey dîke dillxoşîm bexanuwe tazeke, bû be billqî seraw, detgut kabra Şew û Roj swarî serm buwe, hênde lêy pestibûm. Her meprisn. Roj hat û Roj têperrî, em careyan bextijmêrekey ew xrap sûra û bextijmêrî min leser helî zêrrîn westa. Rojêk nexoşbûm û nemtwanî bçim bo ser kar, diktor molletî nexoşî bo nûsîm û larelar gerramewe Mall. Leberderkey Mall bedem bnêştcuynewe, beyanî başm le Hawsêyekî rusman kird, ewîş bedem pêkenînewe gutî:

– fllaneKes dellêy to berRojî nît?

Pirsyarekey lelam fre seyirnebû, çunke ew Rojane ew pirsyaranem fre lêdekran, ke lekarge deyanbînî wek ewan hemû ştekan dexom û le SallrRojî le Daykbûnekanyanda şerab dexomewe, em pirsyare wersîkirdbûm. Bellam beserxom nehêna, dyarbû be herawhuryay Malle xanzadanda zanîbûy ke remezane, lewe deçû, çûbne seryan û pêyangutbin: ” em bang û sellaye çîye, xo mizgeft nîye û kabray xanedanîş, kemêk mew’îzey lo kirdbin” boye bedem pêkenînewe wellamim dayewe:

+ nexêr, hêşta remezan negeyiştote Mallî ême.

– çon, tênagem, meger geyiştnî remezan, çone ?

+ dezanim lelat seyre, dezanî çone?

– çone, bom baske?

+ leberewey Mallî Hawsêkeman xoyan watenî le ‘îraqîş xanedan bûn, boye wa xêra remezan geyiştote layan, dyare befrroke loyan nardûn. Bellam ême lewêş hejar bûyn, boye be wiştir lomanî denêrn û dreng degate laman !

Kabra hênde pêkenînî, Xem û pejarey em Sallaney dwayî derdayewe, bedem qaqay pêkenînewe destî bo xanuwekey

Ewberyan rakêşa û gutî :

– Rojêk be minyan wit ” ba bçîne kenîse şerabî pîroz bxoynewe”. Mnîş gutim: kure babe bo hênde kîlometir debrî lo kewçke şerabê, were kin min, ba butllêk şerabî kont bdemê, hemûy boxot.

Bedem qaqay pêkenînewe, bepêplîkanekanda serdekewtim, yekrrast kabray drawsêman bekomellê rîşî bêsmêllewe wek cindokey leberdemim qut buyewe, rastîyekey daçillkam. Axir hêşta tirsî dêw û drincî Çîrokekanî nenkim le naxmana derneçuwe. Rengî zerd û rdênêkî çillkin û qangidrawî sîgar, nawçewanî grij û tund wek eşkencederekanî be’si trisnak bû. Dyar bû gwêy legallte û gepî ême bûbû û kurre mêrd Mnallekey boy kirdbuwe kurdî, rkukîney kefî deçrand:

– erê kake to ‘eyb nakeyt, ke bexot Rojî nabî, lo letek gawran galtey beîsllamî dekey ?

+ bo fllanekes, çi buwe, xo basm bexrape nekridûy ?

– ey ewe çîye, ew hemû gûXwardnet?

Be henase birkêwe gutim: bbûre ke min natwanim, Gullawî wa ledem

Derkem, bellam dekrê pêmbllêyt, ey to kê bekrêy girtûy rê le hawserekem bigrît û wek polîs bîdeyte ber pirsyar, bo hîcab napoşn, bo Rojû nagrin, bo swarî payiskîl debin, bo letek gawran qsan deken, meger to çît?

– ey lo êwe lexotan gorîwe û dellên ” ême xoman be musullman dananên?

Em car gutim: ca beto çî, dellêy biznî bem rîşetewe, hemû kurdtan leberçawî em Xellke kirduwe be Xellkî nyandertall.

Kabra ke zanî lêy prrim, wek mirdû demî daçeqand û çuwe Xwarê. Bellam qînim danedemirkayewe, ewendey firyakewtim û pêmgut: hênde musullmanî lo parey soşyal û karîtas werdegrî, xo le s’udîyewe nayêt, bac û xeracî leşifroşxane û meyxanekane, kakî musullmanî xanedan?! Wa dyare to Goşt naxoy, bellam Goştaw dexoy, ha ?!