Pşûy Kar û dengdanewey Xumparekan
Seyrêkî katjimêrî qed dîwarekey kird û ahêkî hellkêşa … ”ay ke gewcî, weha birrwat şêtdebît, axir sî û pênc Sall karkirdin beçawerrwanî zûhatnî satekanî Nanedrozne û pşûy nîwerro û key destlekarhellgirtin tewawnabêt. Sî û pênc Sall bedem xoşe, Temenêke, ey qurr beser ewaney ke emrro yekem Rojî karkirdinyane û debêt çil û pênc Sall karbken, çil û pênc Sall çawerrwanî Taku pîr bît û beyanyan be arezûy xot le xewrrabît û segêkî çkoley tuknit hebêt bo Hawellî Rojanî xanenşînî û xozge Xwastnewe bem Rojaney ke êsta wek Dujminî bawkkuşte, xozge betêperbûnyan deXwazît, taweku tawêk zûtir bgerrêytewe Mall” …. Dengî hawkarekey ”ba brroyn sîgarêk bkêşîn” dayçllekand û lem bênewberdeyey Rojane beagayhêna û bebê yek û dû destî lekar hellgirt û seyrêkî em la û ew lay xoy kird û berew Derge biçkolekey piştewe mlîna … “Hellmijînî hewayekî pak lewaneye karayî leser drêjbûnî Temen dabnêt, ey çe bo çena, xo mirdim ewendey toz û gerd çuwe nêwsîyekanim”. Her leDergeke awdîwbû dîmenî daristane çrekey beramberî espeşêy Xeyallyan pêtawdayewe û arezuwe pejmurdekanî çirnukyan lebîrî gîrkirdewe ”ey smorey darewan gwêz çend xoşe bo zistan” sernicêkî drextekanî da û ahêkî hellkêşa ”ay ke çon be Mindallî pîr bûm, çende beçêjbûn ew Rojaney letek nerîman berew naw bax dekşayn û bedem hellmatên û rawe smorewe, katekanî dway Fêrgeman debirdneser. Deyut – em care, smorem girt bo to debêt – , yadî bexêr, ewe dwa wŞew dwa bellênî bû ,ke wek yadgarî boy becêhêştim. Herçende ew le min Mnalltir û lawaztir bû, bellam hêndey smorekan, çist û çalak bû, deyzanî smore û çolekekan key derdekewn û key katî hellbezudabezî yarîkirdinyane. Ew Roje darlastîkêkî nîşandam û wtî – birrwane taze krrîwme, çermî sûre, kêşî freye, leber xoretawîş nasûtêt – … Axir herçende min leçaw ew becestetir bûm, bellam ne darlastîkim hebû ne hellmat, topîşm nebû, êwaranîş le tirsî bawkim herçî xoşî ew Roje bû, lêmdebû bebellayekî gewre û lebîrî xomim debirdewe, neka bawkim seyrî çawm bkat û mêşkim bixwênêtewe. Wey behallm bêcge le şeq û sondekanî serpiştim, ke detut hêllkarî tabloyekî çruprrin weha leser pêstî Mindallîm, Wêneyan dekêşra, ewca Rojî dway dehate Fêrge û be mamosta roşnibîrekanî dewt – Goştî bo êwe û êskekanî bo min – … ‘nerîman’îş Şew û Rojî bo nebû, bûbuwe hawnîşingey Gyanleberanî nêw baxekan, naw û nîşanî ewanî baştir le nawî Mrovekan dezanî. Bellam ax, guletopêkî îmamî zeman, arezuwekey mnî wek sere çkolekey nerîman pllîşandewe û wek deste lawaz û çkolekanî nerîman û nazîmey xuşkî, parçeparçeykirdin. Le tirsî Merg arezûy dîdarî nerîman û smore bzîwekanim le buxçey Mnallîmda pêçayewe û tope dûrhawêjekanî îmam ta ser şîwekey abllax rawyannam û xozgekanim be berxoretawî nîwerrwanewe sûtan. Katêk ke drustkerî guletopekan agir le lankey nerîman û nazîme berdeden, lêreş hêşTake le naximda deprruzên û hêşTake lêreş le dûy smore wêllm.
Xşeyek lejêr gellawerîwekanewe Xeyallkey rewandewe, hellbezudabezî dû smore, wek şêt destîkirde bangkirdnî smoreke ” çiKçççiKçççiKçç ” smoreyekyan berew rûy hat, doşdama ”xo .. Hat …. ÇiçKçç çi çiç çk çiç çç çiçç” smoreke le telbendî şurey kargekewe hatejûr, ewîş besersurmanewe berdewam bangîdekrid û henasebrrikê girtbûy, bexoy bawerrînedekrid, smoreke hate berdemî û çawe wirdîle xrrekanî brrîbuwe çawî ew, detut lêydeparêtewe û Xwazyarî ştêke, herçendî dekrid lêynedegeyişt … ”axo çît bwêt, nexoşbît, yan birsî, awha hanat bo min hênawe” … Serêkî berizkirdewe û rû le balldare bêoqrekan ”xozgem be êwe, weha serbestin, nekar û nexawenkar” … Carêkî dîke sernicî çawe zerbawekanî smorekey dawe … ”nazanim çî bkem, natwanim bitbeme lay pzîşk, yan çend gwêzêkt bo peydabkem yan hîç nebêt bitbemewe ewdîw şureke, axir xawenkar rêmpênadat” … lem keynubeyneda lepirr dengî hawkarekey rayçllekand ” ewe lekwêyt, çîye, xewtibûyt ?